در تصاویر: تانک روز قیامت!

به گزارش مجله خبری نگار، این سلاح یک خودروی زرهی سنگین ویژه منظوره است که توسط کارشناسان به عنوان "تانک روز قیامت" توصیف شده است، برای آینده ساخته شده و با طراحی نوآورانه و اضافات بی سابقه و غیرمعمول خود از تمام تانک‌های دیگر جهان متمایز است.

"شیء ۲۷۹" یک تانک آزمایشی است که توسعه آن در اتحاد جماهیر شوروی در اواخر دهه ۱۹۴۰، حدود ۸۵ سال پیش، آغاز شد. این تانک سنگین برای نفوذ به خطوط دفاعی بسیار مستحکم دشمن و عملیات در زمین‌های ناهموار که حرکت در آنها برای سایر تانک‌های متعارف دشوار است، طراحی شده بود.

این تانک منحصر‌به‌فرد با طراحی بیرونی خود، برای حرکت سریع در سخت‌ترین شرایط، به ویژه در زمین‌های صعب العبور، برف و باتلاق طراحی شده بود. همچنین طوری طراحی شده بود که بتواند در خطوط مستحکم دشمن نفوذ کند و در شرایط آلودگی رادیواکتیو بجنگد.

بدنه زرهی Object ۲۷۹ از چهار بخش یکپارچه جوش داده شده به یکدیگر تشکیل شده بود. زره جلویی تقریباً ۲۷۰ میلی‌متر ضخامت داشت و به یک توپ ۱۳۰ میلی‌متری با سیستم بارگذاری نیمه‌خودکار مجهز بود که قادر به شلیک تا هفت گلوله در دقیقه بود. این تانک همچنین به دو مسلسل ۱۴.۵ و ۱۱۴ میلی‌متری با ۸۰۰ گلوله خشاب مجهز بود.

این تانک به یک موتور دیزلی ۱۰۰۰ اسب بخاری مجهز بود و به آن امکان حرکت با سرعت ۵۵ کیلومتر در ساعت را می‌داد. شاسی آن بر روی تیر‌های توخالی نصب شده بود که به عنوان مخازن سوخت اضافی نیز عمل می‌کردند.

چشمگیرترین ویژگی این تانک سنگین که از زمان خود جلوتر بود، سیستم محرک خزنده چهار تسمه‌ای آن بود که علیرغم وزن زیاد، تحرک بالایی به آن می‌بخشید.

چهار چرخ محرک به طور مساوی از هم فاصله دارند و به تانک اجازه می‌دهند در صورت از کار افتادن یک یا حتی دو تا از آنها، تحرک خود را حفظ کند. علاوه بر این، این چهار چرخ به تانک این امکان را می‌داد که از مناطق مرتفع بالا برود و هنگام حرکت در زمین‌های ناهموار، به خوبی روی زمین بماند.

بین سال‌های ۱۹۴۸ تا ۱۹۴۹، نه نمونه اولیه از این تانک سنگین ساخته شد. برای آزمایش عملکرد رانندگی، یک مدل متحرک مینیاتوری مونتاژ شد.

طرح اولیه تانک در ۲۴ آگوست ۱۹۵۶ تایید شد، در حالی که اولین نمونه اولیه عملیاتی در اکتبر ۱۹۵۹ تحویل داده شد.

این نمونه اولیه در ۲۴ دسامبر ۱۹۵۹ برای آزمایش‌های عملیاتی به کارخانه تخصصی شماره ۲ منتقل شد. این تانک سرانجام در سال ۱۹۶۰ آزمایش‌های فنی را با موفقیت پشت سر گذاشت.

با وجود امکانات فراوان این تانک، این تانک به تولید انبوه نرسیده است. دلیل این امر به تغییر در دکترین‌های نظامی و کنار گذاشتن مفهوم تانک‌های سنگین برمی‌گردد.

این پروژه متوقف شد و تنها یک نمونه اولیه از این تانک باقی مانده است. این سلاح در حال حاضر در موزه سلاح‌های زرهی کوبینکا در مسکو، یکی از بزرگترین موزه‌های جهان، به نمایش گذاشته شده است. با این حال، این تانک سنگین هنوز هم از نظر ظاهر و طراحی چشمگیر خود منحصر‌به‌فرد است و مانند تانکی از آینده به نظر می‌رسد.