به گزارش مجله خبری نگار-سانفرانسیسکو: یک مطالعه در ایالات متحده نشان داده است که زندگی در مناطق مسکونی فقیرنشین بر انتخابهای غذایی ساکنان تأثیر میگذارد و ممکن است منجر به افزایش وزن و حتی تغییراتی در ساختار مغز شود.
این مطالعه که در مجله علمی Communications Medicine منتشر شده است، نشان داد که مصرف غذای بیکیفیت در محلههای فقیرنشین به دلیل منابع مالی محدود و دریافت مقادیر فزاینده کالری از غذاهای اشباعشده با سطوح بالای اسیدهای چرب، بدون انجام ورزش بدنی، بر مکانیسم پردازش دادههای مغز و تنظیم احساسات و ادراک تأثیر میگذارد.
محقق آرپانا گوپتا، مدیر مرکز تحقیقات علوم اعصاب گودمن لوسکین میگوید: «ما دریافتیم که اثرات منفی زندگی در محلههای فقیرنشین با تغییراتی در قشر مغز مرتبط است و برخی از این تغییرات مربوط به افزایش شاخص توده بدنی و مصرف زیاد اسیدهای چرب اشباع شده، مانند آنهایی که در غذاهای سرخ شده یافت میشوند، میباشد.»
این مطالعه شامل ۹۲ داوطلب، شامل ۲۷ مرد و ۶۵ زن، در لسآنجلس، ایالات متحده آمریکا بود. دادههای جمعیتشناختی و حیاتی، از جمله شاخص توده بدنی (BMI)، جمعآوری شد و محلهها با استفاده از اطلس محله دانشکده بهداشت عمومی دانشگاه ویسکانسین ارزیابی شدند.
گوپتا در بیانیههایی که توسط وبسایت تحقیقات پزشکی مدیکال اکسپرس گزارش شده است، افزود: «این یافتهها نشان میدهد که بخشهایی از مغز که با احساسات، پردازش اطلاعات و درک مرتبط هستند، ممکن است تحت تأثیر اثرات منفی مناطق مسکونی مرتبط با چاقی قرار گیرند.»
معایب مناطق مسکونی به مجموعهای از عوامل گفته میشود که بر ساکنان یک منطقه خاص تأثیر میگذارد، مانند درآمد پایین، کاهش سطح تحصیلات، ازدحام جمعیت و موارد دیگر.
او تأکید کرد که این مطالعه «اهمیت پرداختن به مسائل مربوط به کیفیت غذا در مناطق فقیرنشین را به منظور حفظ سلامت مغز برجسته میکند.»
(دی پیای)