به گزارش مجله خبری نگار،در گوشهای از این بهار رنگارنگ، ریحانه پارسا سفرهای چیده که انگار از دل جنگلهای بکر بیرون آمده؛ چوبهای خام و طبیعی، گلهای شاداب و نمادهایی که هر کدام داستانی دارند. آیا این سفره میتواند رازهای بهار را برایمان فاش کند؟
بهار، فصل تازگی و نو شدن، همیشه با رنگها و نمادهای زندگی همراه است. در این میان، سفره هفتسین بهعنوان یکی از آیینهای کهن ایرانی، جلوهای از این تازگی را به نمایش میگذارد. ریحانه پارسا، با چیدمانی هنرمندانه و چوبی، سفرهای خلق کرده که نهتنها نمادهای سنتی را در خود جای داده، بلکه با حال و هوای بهاری و طبیعیاش، حس زندگی را در هر گوشهاش جاری ساخته است.
سفره هفتسین ریحانه پارسا، ترکیبی دلانگیز از سنت و طبیعت است که با حال و هوای چوبی و بهاریاش، چشمها را به خود خیره میکند. میز چوبی با لبههای طبیعی و ناهموار، حس اصالت و سادگی را منتقل میکند، گویی تکهای از طبیعت را به فضای مدرن آورده است. شمعدانهای بلند و برنزی در کنار گلدانهای پر از گلهای بهاری مثل لالههای صورتی و رزهای ظریف، تضاد زیبایی با بافت چوبی ایجاد کردهاند. سبزه، که نماد سرسبزی و زندگی است، در مرکز سفره خودنمایی میکند و با رنگهای شاد پارچهای که زیر آن قرار گرفته، جلوهای رنگینکمانی به چیدمان بخشیده است.
سیبهای سبز و قرمز در ظرفهای چوبی، آینهای که بازتاب نور شمعها را دوچندان میکند، و تزیینات ظریفی مثل تخممرغهای رنگی و مجسمههای کوچک، همه و همه در کنار هم، فضایی گرم و صمیمی خلق کردهاند. دیوار پسزمینه با رنگ سبز ملایم و تابلوهای نقاشیشده از چهرههایی با گلهای رنگارنگ، حس و حال بهار را تکمیل میکند. این سفره نهتنها یک چیدمان سنتی است، بلکه با انتخاب هوشمندانه عناصر چوبی و طبیعی، پیوند عمیقی با طبیعت و فصل نو شدن برقرار کرده و هر بینندهای را به تحسین وامیدارد.
سه قاب دایرهای که بر دیوار پسزمینه سفره هفتسین قرار گرفتهاند، عناصری تزئینی و هنری هستند که به فضای کلی چیدمان، جلوهای خاص و فرهنگی میبخشند. بیایید هر یک از این قابها را با دقت تحلیل کنیم:
این قاب دایرهای، تصویری از یک چهره زنانه را به نمایش میگذارد که با رنگهای گرم و ملایم طراحی شده است. چهره زن با موهای بلند و تزییناتی شبیه به گل یا الگوهای سنتی احاطه شده است. رنگ غالب این قاب، تناژهای کرم، قهوهای و طلایی است که حس و حال کلاسیک و سنتی را منتقل میکند. طراحی این چهره، یادآور نقاشیهای مینیاتوری یا تصاویر سنتی ایرانی است که اغلب در هنرهای تزئینی و کتابهای قدیمی دیده میشود. این انتخاب، با حال و هوای سفره هفتسین که ریشه در سنتهای ایرانی دارد، همخوانی دارد و به نوعی اصالت فرهنگی را به نمایش میگذارد.
این قاب، برجستهترین و رنگارنگترین از میان سه قاب است. تصویر یک زن با تاجی از گلهای صورتی و قرمز را نشان میدهد که با پسزمینهای به رنگ بنفش طراحی شده است. رنگهای شاد و زنده مثل صورتی، قرمز و سبز در این قاب غالب هستند و حس و حال بهاری و شادابی را منتقل میکنند. سبک طراحی این قاب، مدرنتر از قاب بالایی به نظر میرسد و شباهت زیادی به آثار پاپآرت یا نقاشیهای معاصر دارد. گلهایی که سر زن را تزیین کردهاند، با گلهای واقعی روی سفره (مثل لالههای صورتی) هماهنگی دارند و این انتخاب، یک پیوستگی بصری بین دیوار و چیدمان سفره ایجاد میکند. این قاب، به نوعی نماد زندگی، شادابی و بهار است که با مفهوم نوروز و هفتسین همراستا است.
این قاب، چهرهای دیگر از یک زن را به تصویر میکشد که با رنگهای ملایمتر و طراحی سادهتر نسبت به دو قاب دیگر ارائه شده است. پسزمینه این قاب، ترکیبی از رنگهای سبز و آبی است که با رنگ دیوار پسزمینه هماهنگی دارد. تزیینات اطراف چهره، شامل الگوهای ظریف و خطوطی است که حس و حال سنتی و مینیاتوری را القا میکند، اما با سبکی مینیمالتر نسبت به قاب بالایی. این قاب، با رنگهای سردتر خود، تعادل بصری را در کنار دو قاب دیگر که رنگهای گرم و شاد دارند، ایجاد میکند و به کل مجموعه، هارمونی میبخشد.