تأثیر "ذخیره شناختی" بر ابتلا به دمانس

به گزارش مجله خبری نگار، یک مرور جامع از ۲۶۱ مطالعه، شامل ۳۶ مطالعه متمرکز بر پیشرفت تحصیلی، نشان داد که هر سال آموزش اضافی زمان بقا را پس از تشخیص دمانس کاهش می‌دهد. به عنوان مثال، محققان دریافته‌اند که فردی که در سن ۲۱ سالگی کالج را به پایان می‌رساند، ممکن است یک سال کمتر از کسی که پس از کسب دیپلم دبیرستان یا معادل آن ترک تحصیل کرده است، زندگی کند.

تجزیه و تحلیل نشان داد که میانگین بقای بیماران پس از تشخیص زوال عقل ۱۰.۵ سال است، اما هر سال آموزش اضافی این دوره را حدود ۲.۵ ماه کاهش می‌دهد.

محققان هلندی، از مرکز پزشکی دانشگاه اراسموس در روتردام، این اثر را به عنوان یک "مدل ذخیره شناختی" طبقه بندی کردند، که در آن افراد دارای هوش یا تحصیلات عالی می‌توانند بدون نشان دادن علائم آشکار بیماری، دوام بیشتری داشته باشند. با اتمام این ذخایر، بیماری وارد مرحله پیشرفته تری می‌شود و تعداد سال‌های باقی مانده برای زندگی را کاهش می‌دهد.

آنها توضیح دادند که افراد با سطح تحصیلات بالاتر توانایی بیشتری برای مقاومت در برابر علائم اولیه زوال عقل برای مدت طولانی تری دارند. آموزش شبکه‌های شناختی قوی تری را در مغز ایجاد می‌کند و به آن کمک می‌کند تا حتی با آسیب زوال عقل به طور طبیعی عمل کند. به دلیل این "ذخایر شناختی"، علائم آشکار زوال عقل (مانند حافظه یا مشکلات تفکر) فقط در مراحل پیشرفته بیماری ظاهر می‌شود. تا زمانی که پزشکان بتوانند زوال عقل را تشخیص دهند، بیماری بسیار پیشرفت کرده است و کنترل آن را دشوارتر می‌کند.

به نوبه خود، کارشناسان با حل پازل‌های دیجیتال و جدول کلمات متقاطع فعال نگه داشتن مغز را تشویق می‌کنند، که اعتقاد بر این است که به ایجاد یک "ذخیره شناختی" کمک می‌کند و به افراد اجازه می‌دهد توانایی‌های خود را برای مدت طولانی تری حفظ کنند، حتی اگر به زوال عقل مبتلا شوند.

تحقیقات آلزایمر انگلستان به اهمیت حفظ فعالیت‌های ذهنی در طول زندگی به منظور ارتقای سلامت مغز اشاره می‌کند. او توصیه می‌کند: به چالش کشیدن منظم مغز و درگیر شدن در فعالیت‌های ذهنی می‌تواند به محافظت از سلامت مغز با افزایش سن کمک کند و در نتیجه خطر مشکلات حافظه و تفکر و زوال عقل را کاهش دهد.

شایان ذکر است که این مطالعه که در مجله پزشکی بریتانیا منتشر شده است، نشان داد که میزان بقا بسته به سن فرد در زمان تشخیص و جنسیت وی متفاوت است. این مطالعه نشان داد که مردان به طور متوسط ۵.۷ سال پس از تشخیص زوال عقل در سن ۶۵ سالگی زندگی می‌کنند، در مقایسه با ۲.۲ سال اگر در سن ۸۵ سالگی تشخیص داده شوند. در مورد زنان، میزان بقای آنها در زمان تشخیص در سن ۶۵ سالگی ۸ سال و در زمان تشخیص در سن ۸۵ سالگی ۵/۴ سال باقی ماند.

این مطالعه همچنین نشان داد که آسیایی‌ها در مقایسه با سایر گروه‌های قومی طولانی‌تر زندگی می‌کنند و افراد مبتلا به آلزایمر در مقایسه با سایر انواع زوال عقل عمر طولانی تری دارند.

منبع: دیلی میل