به گزارش مجله خبری نگار/شفاانلاین،بر اساس تجزیه و تحلیل جدیدی در مورد ورزش هوازی و عملکرد نعوظ، ورزش حداقل ۳۰ دقیقهای سه بار در هفته، میتواند به اندازه ویاگرا و داروهای مشابه در بهبود عملکرد نعوظ موثر باشد.
این مطالعه که این ماه در مجله پزشکی جنسی انجام شده است، دریافته است که فعالیتهای هوازی مانند پیاده روی یا دوچرخه سواری، عملکرد نعوظ را در همه مردان مبتلا به اختلال نعوظ، صرف نظر از وزن بدن، سلامت کلی یا مصرف دارو، بهبود میبخشد. مردانی که شدیدترین اختلال نعوظ را داشتند نیز بیشترین سود را بردند.
دکتر لریای. میلر، نویسنده این مطالعه گفت: «این مطالعه به پزشکان و بیماران مدارک مورد نیاز برای توصیه قطعی انجام فعالیتهای هوازی، به عنوان بخشی از مدیریت اختلال نعوظ را ارائه میدهد.»
پزشکان مدتهاست که میدانند عملکرد نعوظ با سلامت قلب و عروق مرتبط است، اما الان شواهد با کیفیتی در مورد تأثیر ورزش بر این اختلال وجود دارد.
محققان جستوجو کردند و ۱۱ کارآزمایی تصادفی و کنترلشده را پیدا کردند؛ یک طرح مطالعه با استاندارد طلایی که در آن شرکتکنندگان بهطور تصادفی برای دریافت مداخله یا عدم دریافت مداخله تعیین میشدند. از ۱۱۰۰ مردی که در این مطالعات شرکت داشتند، ۶۰۰ نفر به گروههای "تجربی" که معمولاً ۳۰ تا ۶۰ دقیقه، سه تا پنج بار در هفته ورزش میکردند، اختصاص یافتند، در حالی که ۵۰۰ نفر در گروههای "کنترل" بدون برنامه ورزشی قرار گرفتند.
محققان دریافتند هرچه اختلال نعوظ بدتر باشد، ورزش بیشتر به کنترل این شرایط کمک میکند. در یک مقیاس استاندارد شده از ۶ تا ۳۰، مردان مبتلا به اختلال نعوظ شدید که ورزش میکردند، بهبود ۵ درجهای را در عملکرد نعوظ خود گزارش کردند. کسانی که اختلال نعوظ خفیف و متوسط داشتند نیز به ترتیب ۲ و ۳ امتیاز بهبود یافتند.
در مقایسه، مهارکنندههای فسفودی استراز-۵ - مانند سیلدنافیل (ویاگرا) یا تادالافیل (سیالیس)، میتوانند منجر به بهبود ۴ تا ۸ امتیازی شوند و درمان جایگزینی تستوسترون میتواند منجر به بهبود ۲ امتیازی شود.
دکتر میلر اظهار داشت: «ما تحت تأثیر این یافتهها قرار گرفتیم که مردانی که دارای اختلال نعوظ شدیدتر بودند، با ورزش پیشرفتهای بیشتری را مشاهده کردند و این بهبودها مشابه آنچه در مردانی که از داروهایی مانند ویاگرا استفاده میکردند، بوده است.»
اختلال نعوظ و سلامت قلب
اختلال نعوظ را اغلب میتوان در همان علل بیماری قلبی عروقی، از جمله التهاب، تنگ شدن شریانها (اختلال اندوتلیال)، یا سخت شدن شریانها (آترواسکلروز) مشاهده کرد.
دکتر ایمی پرلمن، متخصص اورولوژی و متخصص در سلامت جنسی مردان گفت: «مهم است که درک کنیم که اختلال نعوظ اغلب میتواند به عنوان یک شاخص برای سلامت قلبی و عروقی باشد.»
دکتر پرلمن در این مطالعه شرکت نداشت، اما او فکر میکند نتایج منطقی هستند. منطقی است که هر مداخلهای با هدف افزایش سلامت قلب و عروق، تأثیر مثبتی بر سلامت نعوظ داشته باشد.
دکتر راهول ماهان، اورولوژیست، موسس مرکز اورولوژی East Valley در مسا گفت: «اما آنچه که مایه تعجب بود این بود که ورزش هوازی علائم را در مقایسه با داروهایی مانند ویاگرا کاهش داد.»
در حالی که داروهای اختلال نعوظ به طور کلی مقرون به صرفه و در دسترس هستند، برخی از بیماران مایل به مصرف آنها نیستند یا نمیتوانند عوارض جانبی آن را تحمل کنند؛ این عوارض میتواند شامل سردرد، سوزش سر دل، حالت تهوع، گرگرفتگی و درد در عضلات، پشت، بازوها یا پاها باشد.
برخی از پزشکان، از جمله ماهان، از قبل ورزش را به بیماران مبتلا به ED توصیه میکنند.
میلر گفت: «اکنون پزشکان میتوانند به بیماران بگویند که این یک رویکرد اثبات شده است که با دادههای با کیفیت بالا از مطالعات تصادفی حمایت میشود. ورزش در اصل کم خطر و مقرون به صرفه است و آن را به یک گزینه درمانی خط اول ایده آل برای مشکلات نعوظ، به ویژه برای بیمارانی که تمایلی به استفاده از داروها ندارند یا قادر به استفاده از آنها نیستند، تبدیل میکند.»