به گزارش مجله خبری نگار، اگرچه "سنگ مرمر چرب" یا لکههای چرب که در گوشت رایج است به صورت تجاری برای ارزیابی کیفیت دام استفاده میشود، اما اطلاعات کمی در مورد تأثیر این نوع چربی بدن در انسان و تأثیر آن بر سلامتی در دست است.
اما دانشمندان اکنون کشف کردهاند که این چربیها میتوانند منجر به التهاب و مقاومت به انسولین شوند و باعث آسیب به رگهای خونی اطراف قلب شوند.
در این مطالعه، تیمی از بیمارستان بریگهام و زنان در بوستون دادههای ۶۶۹ نفر مبتلا به درد قفسه سینه یا تنگی نفس را تجزیه و تحلیل کردند. عملکرد قلب شرکت کنندگان و همچنین با استفاده از توموگرافی کامپیوتری (CT) برای تجزیه و تحلیل ترکیب بدن آنها، که در آن مقادیر چربی و عضله در قسمتهای مختلف بدن اندازه گیری شد، ارزیابی شد.
برای تعیین میزان چربی ذخیره شده در عضلات، محققان نسبت چربی به کل عضله را محاسبه کردند که منجر به توسعه معیاری شد که آنها آن را "نسبت عضله چربی" نامیدند. این بیماران تقریبا ۶ سال تحت نظر قرار گرفتند و تیم تحقیقاتی ثبت کرد که آیا هر یک از آنها به دلیل حمله قلبی یا نارسایی قلبی فوت کرده یا در بیمارستان بستری شدهاند.
نتایج این مطالعه نشان داد که افرادی که مقادیر بیشتری چربی ذخیره شده در ماهیچههای خود دارند، بیشتر احتمال دارد که به رگهای خونی کوچکی که قلب را تغذیه میکنند، آسیب برسانند و بیشتر احتمال دارد که به دلیل بیماری قلبی بمیرند یا در بیمارستان بستری شوند. هر بار که عضله چربی ۱ درصد افزایش یافت، ۲ درصد افزایش خطر آسیب به رگهای خونی کوچک در قلب و ۷ درصد افزایش خطر ابتلا به بیماریهای جدی قلبی، صرف نظر از شاخص توده بدنی.
پروفسور Vivianay Taketi، معده سر، گفت که چربی ذخیره شده در عضلات ممکن است به افزایش التهاب و مقاومت به انسولین کمک کند و به رگهای خونی، از جمله آنهایی که عضله قلب را تغذیه میکنند، آسیب برساند. دانستن اینکه چربی عضلانی خطر ابتلا به بیماری قلبی را افزایش میدهد، به ما ابزار دیگری برای شناسایی افراد در معرض خطر، صرف نظر از BMI آنها میدهد.
او تاکید کرد که چاقی یکی از بزرگترین تهدیدها برای سلامت قلب و عروق است و خاطرنشان کرد که BMI همچنان یک معیار بحث برانگیز و نادرست برای تشخیص بیماریهای قلبی است.
این امر به ویژه در مورد زنان صادق است، جایی که BMI بالا ممکن است منعکس کننده انواع چربی "خوش خیم" باشد.
دانشمندان خاطرنشان کردند که نتایج این مطالعه از نیاز به استفاده از روشهای اضافی برای ارزیابی خطر بیماری قلبی پشتیبانی میکند و تاکید کردند که اندازه گیری BMI یا دور کمر به تنهایی برای پیش بینی تهدیدات سلامتی مرتبط با قلب کافی نیست.
منبع: دیلی میل