جزئیات اخراج ۲۵۰ شهروند آمریکایی به اتحاد جماهیر شوروی توسط ایالات متحده!

به گزارش مجله خبری نگار، در آن سال‌ها آنچه به عنوان نوار‌های پالمر شناخته می‌شد در ایالات متحده فعال بود. این نام به الکساندر پالمر برمی گردد که در دوران ریاست جمهوری وودرو ویلسون به عنوان دادستان کل ایالات متحده خدمت کرد.

این دادستان کل ایالات متحده از قوانین حاکم در آن دوره استفاده کرد، مانند قانون جاسوسی مصوب در سال ۱۹۱۷ و همچنین قانون تحریک که پس از آن تصویب شد. پالمر هم بر اساس قانون و هم بر اساس کمک‌های کنگره، کمپین گسترده‌ای را علیه هر کسی که با دولت آمریکا و نهاد‌های آن مخالفت می‌کرد، به راه انداخت.

الکساندر پالمر

جوزفوس دانیلز، وزیر نیروی دریایی ایالات متحده در سال ۱۹۱۹، وسواس پالمر را برای ردیابی مخالفان چنین توصیف کرد: "پالمر شایسته سرزنش رئیس جمهور است، اگر دادستان کل قرمزی را در پشت هر بوته و هر درخواستی برای افزایش حقوق می‌دید. "

در آن سال، مجلس نمایندگان ایالت ویکتور برگر، یک سوسیالیست از ویسکانسین را لغو کرد. برگر به سوسیالیست بودن با مواضع ضد جنگ و تحریک شورش متهم شد و پس از آن به ۲۰ سال زندان محکوم شد.

اما گلدمن، فعال نیز چندین بار به اتهامات مشابه دستگیر شده است. این زن به تحریک شورش و سازماندهی اعتراضات علیه سربازی اجباری متهم شد. اتهامات مشابهی علیه یکی از همکاران این فعال، الکساندر برکمن مطرح شد.

بین سال‌های ۱۹۱۷ و ۱۹۲۰، دولت ایالات متحده عمیقا نگران گسترش سریع ایده‌های کمونیستی بود و طبقات کارگر علیه استثمار مبارزه می‌کردند. در آن دوران، تعداد اتحادیه‌های کارگری و سازمان‌های عمومی مخالف شرایط سرمایه داری موجود افزایش یافت.

مواضع نخبگان حاکم آمریکا مخالف بلشویک‌ها با ریشه دوانیدن سیستم سوسیالیستی در اتحاد جماهیر شوروی افزایش یافت. اقدامات زیادی انجام شد، قانون حاکم با هدف مقاومت در برابر گسترش ایده‌های کمونیستی مورد بازنگری قرار گرفت و رسانه‌ها در انتشار پروژه‌ای به نام "تهدید سرخ" مشارکت داشتند.

ادگار هوور، که دستیار دادستان کل بود، واحد ویژه‌ای از دفتر تحقیقات وزارت دادگستری به نام اداره اطلاعات عمومی را تأسیس کرد که از طریق آن هوور توانست مشخصات ۱۵۰۰۰۰ شهروند آمریکایی را به دست آورد.

بر اساس اطلاعات جمع آوری شده توسط اداره اطلاعات عمومی، دادستان کل پالمر دستور یک سری یورش به مقر اتحادیه‌های کارگری و آنچه که به اعتقاد او سلول‌های کمونیستی بودند، صادر کرد. جست‌و‌جو و دستگیری بدون روند قانونی مناسب انجام شد.

در مجموع، ۲۵۰ نفر تا دسامبر ۱۹۱۹ دستگیر شده بودند. در میان آنها، اما گلدمن، الکساندر برکمن و سایر فعالان بودند. همه را به زور به کشتی بوفورد بردند که به سمت اتحاد جماهیر شوروی حرکت می‌کرد. این کشتی در رسانه‌های آمریکایی به عنوان "کشتی شوروی" و "کشتی سرخ" نامیده می‌شد و گزارش شده است که این کشتی‌ها "برای دیدار بلشویک‌های محبوب" فرستاده شده‌اند!

آخرین ایستگاه بوفورد بندر هانکو فنلاند بود. شهروندان آمریکایی که بسیاری از آنها روسی تبار بودند، تحت مراقبت شدید قرار گرفتند و سوار قطاری شدند که به سمت مرز شوروی حرکت کرد.

اخراج شدگان در وضعیت اسفناکی از گرسنگی و سرمای شدید به شهر مرزی تریگوکی، که اکنون شهر زلنوگورسک روسیه است، رسیدند. شهروندان آمریکایی اخراج شده از قطار پیاده شدند و مجبور شدند با پای پیاده به سمت خاک شوروی از مرز عبور کنند.

در ۱۹ ژانویه ۱۹۲۰، بلشویک‌ها با شهروندان سابق آمریکایی در یخ رودخانه مرزی "سیسترا" ملاقات کردند و بدین ترتیب نقشه آمریکا برای خلاص شدن از شر شهروندان "دردسرساز" خود و اخراج آنها به اقصی نقاط زمین تکمیل شدند!

منبع: RT