به گزارش مجله خبری نگار، این کار به گونهای انجام میشود که آنها را به ویژه در برابر اطلاعات جدید آسیب پذیر میکند. این توسط سرویس مطبوعاتی دانشگاه پزشکی شاریته در برلین گزارش شده است.
استاد دانشگاه شاریته یورگ گایگر توضیح میدهد: "برای سالها ما فکر میکردیم که این نوسانات ولتاژ به تقویت خاطرات کمک میکند و تقویت این امواج به بهبود حافظه کمک میکند. " ما هنوز نمیدانستیم که وقتی خاطرات شکل میگیرند چه اتفاقی میافتد. به همین دلیل، ردیابی جریان اطلاعات توسط مغز انسان دشوار است.»
دانشمندان ابتدا این اطلاعات را به عنوان بخشی از آزمایشی به دست آوردند که در آن دانشمندان فعالیت نورونها را در نمونههایی از قشر مغز استخراج شده از بدن ۴۵ داوطلب تحت عمل جراحی برای برداشتن تومورها یا کانونهای صرع مطالعه کردند.
دانشمندان برشهای نازکی از این نمونههای بافت مغز را تهیه کردند و اثرات انواع مختلف امواج مغزی را بر روی نورونهای درگیر در ذخیره خاطرات ردیابی کردند.
برای انجام این کار، محققان تعداد زیادی الکترود را با استفاده از میکروپیپتهای مخصوص در غشای عصبی قرار دادند و نحوه تغییر وضعیت پوسته خارجی آنها و همچنین ماهیت تکانههایی را که هنگام تعامل با سلولهای قشر مغز همسایه تولید میکنند، ردیابی کردند. برای افزایش دقت اندازه گیری ها، دانشمندان چندین الکترود را به طور همزمان به هر عصب متصل کردند و به آنها اجازه دادند تغییرات فعالیت خود را مطالعه کنند.
در طول این مطالعات، محققان دریافتند که نوسانات تودهای در فعالیت الکتریکی عصبی، که از نظر ویژگیها شبیه به فعالیت مغز در طول خواب عمیق است، تأثیر غیرعادی قوی بر عملکرد سیناپسهایی دارد که نورونهای قشر مجاور را به هم متصل میکنند؛ بنابراین، نورونها به احتمال زیاد سیگنالهای محیط خارجی را میخوانند و اطلاعات جدید را به خاطر میسپارند.
فرانتس میترمیر، محقق دانشگاه شاریته، خلاصه میکند: "ما دریافتهایم که سیناپسها با افزایش استرس کارآمدتر عمل میکنند؛ و اگر مغز شروع به بازیابی خاطرات در طول این "پنجره" کوتاه (خواب) کند، یک حافظه بلند مدت از این وقایع به ویژه کارآمد شکل میگیرد. این نشان میدهد که نوساناتی که در طول خواب عمیق رخ میدهد، قشر مغز را به ویژه مستعد دریافت اطلاعات جدید میکند.
منبع: TASS