یک بمب هیدروژنی روی یک گاو می‌افتد!

به گزارش مجله خبری نگار، آن بمب هیدروژنی آمریکایی در آن زمان بزرگترین و سنگین‌ترین بمب در زرادخانه آمریکا بود. همچنین یکی از قدرتمندترین و مخرب‌ترین بمب‌های تاریخ بود.

این بمب گرما هسته‌ای MK-۱۷ بود که ۲۱ تن وزن داشت و ظرفیت انفجاری آن ۱۵ مگاتن بود که ۶۰۰ برابر بیشتر از بمب هسته‌ای آمریکا بر فراز هیروشیما پرتاب شد.

در آن حادثه جدی، که تنها در سال ۱۹۸۶، حدود ۳۰ سال پس از وقوع آن فاش شد، بمب هیدروژنی نه تنها از نظر قدرت و بزرگی منحصر به فرد بود، بلکه بمب افکن B-۳۶ نیز از نظر اندازه بسیار زیاد بود. این هواپیما هنوز هم بزرگترین در نوع خود است و تنها هواپیمای تاریخ هوانوردی مجهز به ده موتور بود.

این بمب افکن استراتژیک ایالات متحده اولین هواپیمای بمب افکن قاره پیما جهان با حداکثر برد پرواز ۱۶۰۰۰ کیلومتر و برد رزمی ۶۵۰۰ کیلومتر بود که باعث می‌شد از پایگاه‌های خود در ایالات متحده به قلمرو یک دشمن بالقوه برسد.

شرایط سقوط بمب هیدروژنی از هواپیما:

در ساعت ۱۱:۵۰ صبح روز ۲۲ مه ۱۹۵۷، بمب افکن استراتژیک B-۳۶ ایالات متحده تحت فرماندهی خلبان ریچارد مایر، پس از یک پرواز کوتاه از تگزاس، در حال آماده شدن برای فرود در پایگاه نیروی هوایی کورتلند در نیومکزیکو بود. سپس بمب هیدروژنی MK-۱۷ برای تعمیر و نگهداری معمول به نیومکزیکو منتقل شد.

بمب افکن استراتژیک شروع به نزدیک شدن به هدف خود کرد و ستوان باب کارپ به سمت محفظه بمب حرکت کرد. هنگام حمل بمب‌های هسته ای، مطابق با قوانین ایمنی، یک سوپاپ اطمینان در قفل حامل بمب قرار می‌گیرد که از سقوط تصادفی آن در حین پرواز جلوگیری می‌کند، اما بلافاصله قبل از فرود، دریچه باید از جای خود خارج شود تا هواپیما در مواقع اضطراری فرصت انداختن بمب را داشته باشد.

هنگامی که بمب افکن آمریکایی به ارتفاع ۵۰۰ متری رسید، ستوان باب کارپ روی نوک انگشتان پا روی سکوی کوچکی ایستاد و با یک دست به بمب تکیه داد و دست دیگرش به قفل بمب رسید و به محض کشیدن سوپاپ اطمینان، نگهدارنده ناگهان پاره شد و بمب عظیم به در‌های محفظه بمب نفوذ کرد و روی زمین افتاد.

کاپیتان بمب افکن استراتژیک آمریکایی، ریچارد مایر، در مصاحبه‌ای در سال ۱۹۸۶ آنچه را که در آن لحظه اتفاق افتاد توصیف کرد: ناگهان هواپیمایی که ۳۰۰ متر وزن داشت به بالا پرتاب شد و پس از توقف کوتاهی، مهندس پرواز از قسمت عقب هواپیما از طریق سیستم مخابره داخل ساختمان فریاد زد، بمب از بین رفت! سپس او کسی را روی آنتن نفرین کرد. "

مهندس هوانوردی جک رایسن بازگو کرد که ستوان باب کارپ با چهره‌ای بسیار رنگ پریده و سوپاپ اطمینان در دستش در مقابل او ظاهر شد و بی وقفه تکرار می‌کرد، من چیزی را فشار نمی‌دادم! پس از آن بود که وقایع به شیوه‌ای طنز روایت می‌شدند.

اگرچه سیستم‌های امنیتی در بمب هوایی هیدروژنی MK-۱۷ با استاندارد‌های فعلی مینیمالیستی بودند، اما احتمال انفجار هسته‌ای بعید بود. بمب هیدروژنی وحشتناک فاقد مواد لازم برای فعال سازی و انفجار آن بود.

با این حال، با سقوط بمب هیدروژنی به زمین، بار معمولی داخل آن منفجر شد. این انفجار دهانه عظیمی به قطر ۷.۵ متر و عمق ۴ متر ایجاد کرد. خوشبختانه تلفات جانی نداشت. بمب هیدروژنی در زمین‌های کشاورزی باز فرود آمد و یک گاو را که در محل چرا می‌کرد کشته شد. مقدار کمی آلودگی رادیواکتیو نیز در منطقه دهانه ثبت شد.

تحقیقات در مورد علل حادثه به نتیجه قطعی نرسید، علت دقیق سقوط بمب هیدروژنی از هواپیما مشخص نبود و هیچ خدمه‌ای مجازات نشدند. فقط از خدمه خواسته شد که این حادثه را کاملا مخفی نگه دارند.

در مورد گاو، نیروی هوایی ایالات متحده به صاحبش غرامت مالی پرداخت کرد و همچنین تمام هزینه‌های حذف آلودگی رادیواکتیو از محل انفجار را که متعلق به دانشگاه نیومکزیکو است، پوشش داد.

منبع: RT