اختلال بیش فعالی چه تاثیری بر وزن دارد؟

به گزارش مجله خبری نگار/سلامت نیوز، مطالعه‌ای جدید که توسط محققان دانشگاه ساوتهمپتون بریتانیا انجام شده، نشان می‌دهد که اختلال بیش فعالی (ADHD) می‌تواند روند رشد وزنی کودکان را به شکلی متفاوت از سایر کودکان تحت تأثیر قرار دهد. این مطالعه که داده‌های بیش از ۷۹۰۰ کودک متولد شده بین سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۲ را تجزیه و تحلیل کرده، یافته‌های جالبی را در رابطه با ارتباط بین بیش فعالی و تغییرات وزنی کودکان به دست آورده است.

بر اساس این مطالعه، کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی معمولاً در بدو تولد وزن کمتری نسبت به همسالان خود دارند. این موضوع می‌تواند به بروز مشکلاتی در رشد و سلامت آنها در سال‌های اولیه زندگی منجر شود. با این حال، یافته‌های پژوهش نشان می‌دهند که این تفاوت‌ها به سرعت از بین رفته و در سن ۹ ماهگی و ۳ سالگی، وزن این کودکان مشابه همسالانشان می‌شود.

اما نکته‌ای که محققان به آن اشاره دارند این است که پس از سن ۵ سالگی، کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی به طور قابل توجهی بیشتر در معرض چاقی قرار می‌گیرند. این چاقی به تدریج در سنین بالاتر، به ویژه از ۷ سالگی در دختران و ۱۱ سالگی در پسران، آشکارتر می‌شود.

محققان هنوز نتواسته‌اند به طور کامل توضیح دهند که چرا اختلال بیش فعالی می‌تواند با چاقی در ارتباط باشد، اما آنها برخی عوامل را به عنوان دلایل احتمالی مطرح کرده‌اند. یکی از مهم‌ترین عواملی که محققان به آن اشاره کرده‌اند، احتمال وجود یک ارتباط میان سطح بالای تکانشگری (impulsivity) در کودکان مبتلا به ADHD و انتخاب‌های غذایی نامناسب است. کودکان با علائم شدیدتر بیش فعالی ممکن است در انتخاب غذا‌های سالم‌تر مشکل داشته باشند و به جای آن، به غذا‌های پرکالری و ناسالم روی بیاورند.

یافته‌های این تحقیق حاکی از آن است که اختلال بیش فعالی نه تنها بر رشد جسمی کودکان تأثیر می‌گذارد، بلکه می‌تواند پیامد‌های جدی برای سلامت درازمدت آنها نیز داشته باشد. چاقی در دوران کودکی می‌تواند باعث بروز مشکلاتی همچون دیابت نوع ۲، فشار خون بالا و مشکلات قلبی در بزرگسالی شود. این نتایج به طور خاص نشان می‌دهند که کودکان مبتلا به ADHD ممکن است نیاز به مراقبت‌های ویژه‌تری در زمینه تغذیه و سبک زندگی داشته باشند.

محققان در این مطالعه همچنین دریافتند که شدت علائم بیش فعالی می‌تواند به طور مستقیم با شاخص توده بدنی (BMI) بالاتر در سنین ۱۱ تا ۱۴ سالگی ارتباط داشته باشد. این بدان معنی است که هر چه علائم بیش فعالی شدیدتر باشد، احتمال بروز چاقی در دوران نوجوانی بیشتر می‌شود.

با توجه به یافته‌های این تحقیق، محققان توصیه می‌کنند که کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی باید تحت نظر متخصصان تغذیه قرار گیرند و به آنها کمک شود تا انتخاب‌های غذایی سالم‌تری داشته باشند. همچنین، می‌توان با استفاده از روش‌های درمانی مختلف، سطح تکانشگری کودکان را کنترل کرده و آنها را تشویق به فعالیت‌های بدنی و سبک زندگی سالم کرد تا از چاقی و مشکلات ناشی از آن جلوگیری شود.

این تحقیق نشان می‌دهد که بیش فعالی می‌تواند تأثیرات طولانی‌مدتی بر سلامت جسمی و وزنی کودکان داشته باشد. به رغم اینکه این کودکان معمولاً در بدو تولد وزن کمتری دارند، اما در سنین بالاتر، احتمال چاقی و مشکلات مرتبط با آن در آنها بیشتر است. بنابراین، توجه به مراقبت‌های تغذیه‌ای و روان‌شناختی می‌تواند در پیشگیری از این مشکلات در آینده مؤثر باشد.