به گزارش مجله خبری نگار،گرمازدگی جدیترین نوع آسیب گرمایی است که میتواند رخ دهد. این در اثر گرم شدن بیش از حد بدن تا دمای ۱۰۴ درجه فارنهایت (۴۰ درجه سانتیگراد) یا بالاتر ایجاد میشود.
دو نوع گرمازدگی وجود دارد:
• گرمازدگی ناشی از فعالیت: این نوع گرمازدگی اغلب در اثر فعالیت بدنی شدیدی که در هوای گرم در فضای باز رخ میدهد، ایجاد میشود.
گرمازدگی غیرعملی: این نوع گرمازدگی اغلب افراد مسن و افراد مبتلا به بیماریهای مزمن و زمینهای مانند دیابت را تحت تاثیر قرار میدهد. این گرمازدگی ممکن است به تدریج در طی چند ساعت یا چند روز رخ دهد.
اگر گرمازدگی به موقع درمان نشود، میتواند آسیب جدی به اندامهای داخلی بدن از جمله مغز وارد کند. گرمازدگی درمان نشده نیز میتواند کشنده باشد.
علائم گرمازدگی ممکن است به سرعت یا آهسته ظاهر شوند. گرمازدگی همیشه یک فوریت پزشکی است.
بزرگسالان بالای ۶۵ سال و نوزادان به ویژه در برابر گرمازدگی آسیب پذیر هستند. افرادی که ورزش میکنند یا مشاغل سخت بدنی دارند که در هوای گرم و مرطوب در فضای باز انجام میشود نیز همینطور هستند. با این حال، هر کسی ممکن است دچار گرمازدگی شود، بنابراین دانستن علائم آن بسیار مهم است.
علائم گرمازدگی عبارتند از:
• تب شدید (در لمس پوست احساس گرما میکند)
• تعریق بیش از حد یا پوست خشک که عرق نمیکند (آنهیدروزیس)
• گرفتگی عضلات
• نبض سریع و ضربان قلب
• فشار خون پایین
• تنفس سریع و پی در پی
• از دست دادن تعادل
• گمراهی
• رفتار غیر منطقی یا نامنظم
• سرگیجه
• سردرد
• تهوع و استفراغ
• کم آبی (خشکی دهان و تشنگی شدید)
• خروجی ادرار کم یا ادرار تیره
• فروپاشی فیزیکی
• کما
نوزادان و نوزادان کوچک توانایی تنظیم موثر دمای بدن را ندارند.
گرمازدگی میتواند به سرعت در نوزادان و کودکان خردسال به یک اورژانس پزشکی تبدیل شود. علائم در کودکان و نوزادان ممکن است شامل موارد زیر باشد:
• تب ۱۰۳ درجه فارنهایت (۳۹.۴ درجه سانتیگراد) یا بالاتر
• از دست دادن هوشیاری
• پوست داغ، خشک یا عرق کرده
• پوست قرمز و برافروخته به نظر میرسد
• نبض سریع یا ضربان قلب
• تنفس کم عمق
• بی حالی یا سستی
• گیجی
اگر در کودک خود مشکوک به گرمازدگی هستید، به ویژه اگر در محیطی با گرمای زیاد بوده است، فوراً به دنبال مراقبتهای پزشکی باشید.
گرمازدگی معمولاً با قرار گرفتن در محیطی بسیار گرم و مرطوب ایجاد میشود. نوشیدن الکل، ننوشیدن آب کافی، یا پوشیدن لباسهای سنگین یا تیره در یک محیط گرم ممکن است خطر ابتلا را افزایش دهد.
برخی از شرایط سلامتی، مانند دیابت نوع ۱ و دیابت نوع ۲، ممکن است خطر گرمازدگی را افزایش دهند.
اگرچه سن یک علت نیست، اما سن میتواند یک عامل خطر باشد. تنظیم دمای داخلی بدن برای نوزادان و بزرگسالان بالای ۶۵ سال
دشوارتر است. این ممکن است افراد در این گروههای سنی را در صورت بروز گرمازدگی بیشتر مستعد گرمازدگی کند.
در افراد مسن تر، گرمازدگی ممکن است در مناطق سرپوشیده که بیش از حد گرم شده اند بیشتر از فضای باز رخ دهد. بازدید از مراکز خنک کننده یا نصب فنها و تهویه مطبوع میتواند به شما در جلوگیری از این سناریو کمک کند.
گرمازدگی یک اورژانس پزشکی است که همیشه نیاز به کمک و درمان فوری دارد.
اگر نوزاد یا کودک کوچکی علائم گرمازدگی را داشت و در محیطی مانند اتاق گرم و بدون هوا یا ماشین گرم یافت شد، با خدمات
اورژانس محلی تماس بگیرید یا فوراً آنها را به مرکز اورژانس ببرید.
علائم گرمازدگی همچنین ممکن است نشانهای از یک بیماری مرتبط با گرما با شدت کمتری مانند گرمازدگی باشد. ممکن است سخت باشد که بدانید شما یا فرد مبتلا چه وضعیتی را تجربه میکنید. به همین دلیل، برای علائمی که ممکن است نشان دهنده گرمازدگی باشد، همیشه به دنبال کمک پزشکی فوری باشید.
اگر شما یا شخص دیگری علائم گرمازدگی را تجربه میکنید، هر کاری که میتوانید برای پایین آوردن دمای بدن در زمان انتظار برای کمکهای پزشکی اورژانسی انجام دهید. چیزهایی که باید امتحان کنید عبارتند از:
• خارج شدن از گرما به یک اتاق دارای تهویه مطبوع یا منطقه سایه دار
• درآوردن لباسهای اضافی
• بدن خود را در حمام یخ یا حمام آب سرد غوطه ور کنید
• اگر غوطه ور شدن در آب سرد امکان پذیر نیست، از کمپرس سرد روی کشاله ران، پشت گردن، پیشانی و زیر بغل استفاده کنید.
• اگر هوشیار هستید و میتوانید مایعات را نگه دارید، آب خنک یا سرد مینوشید یا تکههای یخ میمکید
حتی اگر بعد از انجام این مراحل احساس بهتری داشته باشید، همچنان باید به دنبالد ارزیابی پزشکی و درمان باشید.
گرمازدگی معمولاً از طریق
معاینه فیزیکی و ارزیابی
علائم پیگیری میشود. اگر مشکوک به گرمازدگی
تشخیص داده شوید، آنها احتمالا شما را تحت نظر خواهند داشت
استفاده از دماسنج و کاتتر
اینهاامکان نظارت مداوم را فراهم میکند.
پس از تشخیص، درمان پزشکی که برای کاهش دمای مرکزی بدن شما طراحی شده
است، انجام میشود. یک متخصص مراقبتهای بهداشتی ممکن است از تکنیکهای مختلفی برای کاهش دمای بدن شما استفاده کند مانند:
• غوطه وری در آب سرد
• خنک کننده تبخیری که از آب مه آلود و دمیدن هوا استفاده میکند
• پتوهای خنک کننده
• بستههای یخ
• مایعات داخل وریدی خنک شده (IV).
• شستشو با آب سرد (کاتترهای حاوی آب سرد داخل رکتوم یا گلو قرار میگیرند)
خنک کردن بدن برای کاهش خطر عوارض ناشی از گرمازدگی مانند آسیب قلب، مغز یا کلیه ضروری است. اگر هوشیاری خود را از دست داده اید، خنک سازی در طول احیا ادامه خواهد داشت.
در طول فرآیند خنک سازی، دمای شما به طور مداوم از نظر هیپوترمی کنترل میشود.
ممکن است داروهایی مانند شل کنندههای عضلانی برای متوقف کردن لرز تجویز شود. لرز غیرقابل کنترل ممکن است دمای بدن را افزایش دهد و باید از آن اجتناب کرد. همچنین ممکن است برای جلوگیری از تشنج از داروها استفاده شود.
در صورت نیاز، ممکن است مایعات IV برای درمان کم آبی دریافت کنید.
هنگامی که دمای بدن شما تثبیت شدید، یک پزشک یا متخصص مراقبتهای بهداشتی ممکن است آزمایشهایی را برای تعیین اینکه آیا عضلات یا اندامهای داخلی شما آسیب دیده اند یا خیر توصیه کند. آزمایشات شامل:
• تستهای تصویربرداری مانند اشعه ایکس
• نوار قلب
• آزمایش خون برای اندازه گیری سطح گاز، سدیم و پتاسیم خون
• آزمایش ادرار برای ارزیابی عملکرد کلیه
• تستهای عملکرد عضلانی
ناپایداری حرارتی یا مشکل در تنظیم دمای
بدن پس از گرمازدگی رایج است. ممکن است یک یا دو روز در بیمارستان تحت نظر باشید، حتی اگر هیچ عارضهای رخ نداده باشد.
سن، سلامت کلی و شرایط زمینهای شما بر روند بهبودی تأثیر میگذارد. عوارضی که ممکن است در اثر گرمازدگی تجربه کرده باشید نیز همینطور خواهد بود.
میتوانید انتظار داشته باشید که دمای بدن شما برای چندین هفته بیشتر از حد معمول نوسان کند. استراحت و پرهیز از فعالیت بدنی به بهبودی در این دوران کمک میکند، و همچنین اقدامات پیشگیرانهای که خطر بروز مجدد را کاهش میدهد.
یک متخصص مراقبتهای بهداشتی آزمایشهای نظارتی را توصیه میکند که عملکرد کلیه و کبد را در طول و بعد از بهبودی ارزیابی میکند. هر گونه علائم غیرعادی مانند کاهش برون ده ادرار، تفکرمبهم یا مشکل در تنفس را با پزشک در میان بگذارید.
رعایت این نکات ممکن است به کاهش خطر گرمازدگی و سایر بیماریهای مرتبط با گرما کمک کند:
• با نوشیدن آب زیاد یا نوشیدنیهای ورزشی حاوی الکترولیت هیدراته بمانید.
• مدت زمانی را که در هوای بسیار گرم در خارج از منزل میگذرانید کاهش دهید.
• هنگامی که در هوای گرم بیرون هستید.
لباسهای سبک وزن و رنگ روشن و گشاد بپوشید.
• در هوای گرم در داخل خانه، دستگاههای تهویه مطبوع نصب کنید یا از پنکه استفاده کنید.
• از ورزش و سایر انواع فعالیتهای بدنی شدید در خارج از منزل زمانی که هوا گرم و مرطوب است خودداری کنید.
همچنین باید از گذاشتن کودک، حیوان یا بزرگسال در فضای گرم بسته مانند ماشین یا اتاق بدون پنجره که تهویه مطبوع ندارد، خودداری کنید.
سوالات متداول:
تفاوت اصلی این دو در دمای مرکزی بدن است. با عدم تحمل گرما، دمای بدن یک فرد در حدود ۱۰۰ درجه فارنهایت (۳۸ درجه سانتیگراد) است. با گرمازدگی، دمای مرکزی بدن فرد به ۱۰۴ درجه فارنهایت (۴۰ درجه سانتیگراد) یا بالاتر میرسد.
عدم تحمل گرما یک فوریت پزشکی نیست، اما گرمازدگی یک فوریت پزشکی است.
بله، گرمازدگی زمانی که درمان نشود ممکن است منجر به نارسایی اندام، آسیب مغزی و در موارد شدید مرگ شود.
اگر گرمازدگی داشته باشید، هرچه سریعتر درمان شوید، بهبودی شما آسانتر و سریعتر خواهد بود. با این حال، ممکن است تا حدود یک هفته پس از از بین رفتن علائم، حساسیت به گرما را تجربه کنید.
گرمازدگی یک فوریت تهدید کننده زندگی است که نیاز به درمان فوری پزشکی دارد و
معمولاً به دلیل قرار گرفتن در فضای باز در هوای بسیار گرم و مرطوب ایجاد میشود. همچنین میتواند ناشی از گرمای بیش از حد فضاهای داخلی باشد. نوزادان، کودکان، افراد مسن و افراد مبتلا به بیماریهای مزمن خاص در معرض خطر گرمازدگی هستند.
با حفظ رطوبت و خنک نگه داشتن خود میتوانید از گرمازدگی جلوگیری کنید.