به گزارش مجله خبری نگار/فارس-احمد نقششود: رصد تحرکات و کنشهای علنی و پشت پرده بازیگران، هواداران، حامیان و حتی تصمیم سازان دولت چهاردهم، نشان میدهد که زاویهها و اختلاف نظرهای معناداری میان پزشکیان رئیس جمهور و حامیان سیاسی، شهروندی، قومی، جناحی و حتی ستادی او، در بحث مطالبات و انتظارات متکثر و متنوع همه طرفهای بازی درحال علنی شدن است.
از یک سو، پزشکیان، امورات مربوط به حکمرانی آینده دولت خود را فعلا به "شورای راهبردی دولت چهاردهم"، با ریاست "محمدجواد ظریف" و عضویت بسیاری از چهرههای اصلاح طلبی سپرده و خود مشغول انجام اموراتی عمومی و تشریفاتی همچون دیدار با سیاسیون و "هیات گردی" است؛ موضوعاتی که محل مناقشه و نقدهای جدی نیز هستند.
در سوئی دیگر، مطالبه گران اجتماعی و قومی قرار دارند که معتقدند، بوی فراموشی مطالبات و وعدههای رئیس جمهور منتخب و تبدیل شدن پزشکیان به ابزاری در دست اهداف سیاسی یک جریان خاص به مشام میرسد، نگرانی که راهبران این تفکر، ریشه آن را در "احاطه، مصادره و اداره" پزشکیان توسط هسته اصلی اصلاح طلبی میدانند!
در چنین فضایی، قربانی شدن پزشکیان در میدان جاه طلبی برخی سیاسیون، فراگیری حس "مالکیت قومیتی" و ظهور شکل دیگری از مصادره به نفع منطقهای رئیس جمهور و در نهایت، "اسارات حزبی" پزشکیان در اردوی "رادیکالیسم اطلاح طلبی” مهمترین نگرانیهای سیاسی در خصوص آینده دولتی است که هر کس آن را وامدار خود میداند!