رابطه یک شهید مفقودالاثر با ماه رمضان

به گزارش مجله خبری نگار، رمضان ناظریان در اردیبهشت سال ۱۳۳۳ متولد شد و، چون مصادف شده بود با ماه مبارک رمضان، نامش را «رمضان» انتخاب کردند. در همان دوران کودکی از نعمت مادر محروم شد و چیزی نگذشت که در سن ۱۰ سالگی پدرش نیز او را تنها گذاشت.

هنوز در غم از دست دادن آن دو عزادار بود که برادرش هم از دنیا رفت. او به منزل دایی‌اش رفت و با آن‌ها زندگی را ادامه داد. تحصیلات خود را در منزل دایی‌اش تا کلاس ششم ابتدایی ادامه داد؛ سپس برای تأمین هزینه‌های زندگی مشغول به کار شد.

رمضان در اوایل دوران نوجوانی، با مبارزین ضدرژیم پهلوی همراه شد و با شناخت آگاهانه‌ای امام (ره) را به عنوان مرجع تقلید خود برگزید و به پیروی حضرت در صحنه‌های مبارزات علیه حاضر شد. او پس از پیروزی انقلاب برای حفظ دستاورد‌های انقلاب به جمع پاسداران پیوست.

در سال ۱۳۶۰ با کلام امام خمینی (ره) که خطبه عقد او و همسرش را جاری کرد، زندگی‌اش را متبرک کرد. اولین کسئولیت او در سپاه فرماندهی یک گروه ۹ نفره از گروهان ۳ گردان هفت سپاه بود. پس از گذشت مدت زمانی کوتاه و بروز شایستگی‌ها و توانایی‌هایش، فرماندهی گردان حضرت علی اصغر (ع) از لشکر ۱۰ سیدالشهدا (ع) در عملیات «والفجر ۸» را نیز به او سپردند. او هم با جان و دل پذیرفت.

رمضان که نام مستعارش «بهروز» بود، در نخستین روز اسفند در سال ۶۴ جزیره فاو به شهادت رسید و پیکرش در منطقه باقی ماند.