تغییر خودسرانه دوز دارو در بیماری دیابت خطرناک است!

به گزارش مجله خبری نگار،دکتر علی روح بخش، خاطر نشان کرد: بیمارانی که انسولین مصرف می‌کنند، قبل از اقدام به روزه داری باید با پزشک معالج خود مشورت نمایند و در تمامی بیماران دیابتی، کنترل مرتب قند خون و تنظیم آن بسیار با اهمیت است.
وی با اشاره به اینکه بیماران در ماه مبارک رمضان نباید بدون مشورت با داروساز یا پزشک معالج خود، اقدام به قطع خودسرانه دارو، تغییر یا کاهش دوز مصرفی و یا تغییر زمان مصرف کنند، گفت: رعایت نکردن این اصول می‌تواند منجر به عدم اثربخشی دارو، عدم دستیابی به اثرات درمانی، بروز اثرات جانبی و تشدید بیماری شود.

معاون غذا و دارو دانشگاه علوم پزشکی مشهد با بیان اینکه نحوه صحیح مصرف دارو‌ها در زمان روزه داری از اهمیت بالایی برخوردار است و حتما باید با مشورت پزشک معالج انجام شود. تصریح کرد: برخی از دارو‌های ضدالتهاب این قابلیت را دارند که دو بار در طول روز مصرف شوند بنابراین مصرف این گونه دارو‌ها را می‌توان با مشورت پزشک و داروساز به زمان افطار و سحر موکول نمود.

دکتر روح بخش با اشاره به اینکه پزشک معالج، جهت درمان عفونت در بیمار روزه‌دار، می‌تواند اقدام به تجویز آنتی بیوتیک‌هایی کند که به جای چند بار مصرف در طی روز، یک یا دو بار در روز مصرف شوند، گفت: برخی از دارو‌ها نیز به شکل آهسته رهش در بازار دارویی موجود است که در مورد این دارو‌ها به جای مصرف سه تا چهار بار در روز، پزشک می‌تواند از این دارو‌ها که یکبار در روز تجویز می‌شود توصیه نماید.

وی با بیان اینکه اثربخشی بسیاری از داروها، ارتباط مستقیمی با مصرف به موقع آن‌ها در زمان معین دارد، عنوان کرد: بیماران در ایام روزه داری نباید نوبت داروی خود را به صورت خودسرانه قطع کنند.

دکتر روح بخش اظهار کرد: در بارداری، شیردهی و برخی از بیماری‌ها مانند دیابت، فشارخون، روده تحریک پذیر، یبوست، زخم‌های گوارشی (معده و دوازدهه)، اختلالات کلیوی، اختلالات غده تیروئید، بیماری‌های اعصاب و روان، قلبی-عروقی و تنفسی، فرد ملزم است، پیش از اقدام به روزه داری، با پزشک معالج خود در خصوص اقدام به روزه داری مشورت کند.

وی گفت: استفاده از دارو‌های ضد بارداری ترکیبی مانند LD در بانوان فقط می‌بایست طبق دستور پزشک معالج باشد و جهت قطع خونریزی دوران قاعدگی و به منظور کامل کردن روزه در ماه رمضان، نمی‌بایست مصرف شود چرا که تبعات خطرناکی مانند اختلالات انعقادی و ایجاد لخته در عروق اندام‌های تحتانی و حتی عروق مغزی به دنبال خواهد داشت.