دوری از آفتاب و مشکلات کمبود سطح ویتامین D بدن!

به گزارش مجله خبری نگار،هنگامی که پوست در معرض اشعه ماوراء بنفش B (UVB) موجود در نور خورشید قرار می‌گیرد، ترکیب ۷-دهیدروکلسترول موجود در پوست در اشعه غوطه ور شده و آن‌ها را به پیش ویتامین D ۳ تبدیل می‌کند. در عرض چند ساعت، بدن پیش ویتامین D ۳ را به ویتامین D ۳ تبدیل می‌کند.

بدن توانایی قابل توجهی برای تولید مقدار زیادی ویتامین D ۳ دارد. طبق تحقیقات، اشعه UVB بهترین ماده برای تولید این ماده ضروری در بدن است.

عوامل زیادی در توانایی ما برای جذب پرتو‌های UVB و ساخت ویتامین D نقش دارند. رنگدانه‌های پوست، فصل، استفاده از کرم ضد آفتاب، زمان روز، لباس، ارتفاع و عرض جغرافیایی بر جذب پوست از اشعه‌های خورشید تأثیر می‌گذارند.

در میان سایر عوامل محیطی مانند ارتفاع و پوشش ابر، عرض جغرافیایی به طور جدی بر سطح ویتامین D تأثیر می‌گذارد. فاصله از خط استوا که به عنوان عرض جغرافیایی شناخته می‌شود، تعداد پرتو‌های خورشیدی را که در طول سال به یک مکان نفوذ می‌کنند، مشخص می‌کند.

طبق مطالعه‌ای که در Dermato-Endocrinology منتشر شده است، بیشتر اشعه‌های UVB در لایه اوزون جذب می‌شوند و حتی در تابستان که خورشید ظهر مستقیماً بالای سر است، تنها ۱ درصد به سطح زمین نفوذ می‌کند.

با حرکت خورشید به سمت یا دور شدن از ظهر، زاویه آن نسبت به زمین تغییر می‌کند که به این زاویه اوج خورشیدی می‌گویند. زاویه در اوایل صبح و اواخر بعد از ظهر افزایش می‌یابد. همچنین در عرض‌های جغرافیایی بالاتر، به ویژه در زمستان، به دلیل کج شدن زمین افزایش می‌یابد.

در عرض‌های جغرافیایی بالا و زیر ۳۳ درجه، اشعه UVB حتی کمتری از طریق لایه ازن نفوذ می‌کند، که توانایی بدن برای جذب و ساخت ویتامین D ۳ را کاهش می‌دهد. برای مرجع، شمال آفریقا و جنوب ایالات متحده در شمال خط استوا در عرض جغرافیایی ۳۳ درجه قرار دارند. جنوب آفریقا و آمریکای جنوبی در ۳۳ درجه عرض جغرافیایی جنوب خط استوا قرار دارند.

افرادی که در شمال و جنوب عرض جغرافیایی ۳۳ درجه زندگی می‌کنند، معمولاً به مدت شش ماه از سال به اندازه کافی اشعه UVB برای تولید ویتامین D ۳ دریافت نمی‌کنند، مانند افرادی که در برگن، نروژ، یا ادمونتون، کانادا، و آرژانتین زندگی می‌کنند. برای اکثر مردم بوستون در عرض جغرافیایی ۴۲ درجه تقریبا غیرممکن است که ویتامین D ۳ را از نوامبر تا فوریه تولید کنند.

یک مطالعه نشان می‌دهد که کاهش قابل توجهی در سطح ویتامین D از اوت تا فوریه برای ساکنان اوماها، نبراسکا نشان می‌دهد. علاوه بر این، مؤسسه اشاره کرد که مطالعه دیگری روی بزرگسالان ۲۵ تا ۷۰ ساله ساکن استونی نشان داد که ۷۳ درصد از جمعیت در فصل زمستان سطح ویتامین D کافی ندارند. در مقایسه، تنها ۲۹ درصد در طول تابستان ناکافی بودند.

این بررسی نتیجه می‌گیرد که اکثر افرادی که در عرض جغرافیایی بالای ۳۳ درجه و زیر ۳۳ درجه زندگی می‌کنند، تقریباً یک سوم افزایش سطح ویتامین D ۳ خود را هنگام حرکت از زمستان به تابستان تجربه می‌کنند.

با این حال محققان اشاره کردند افرادی که در عرض‌های جغرافیایی شمالی و جنوبی بسیار بالاتر زندگی می‌کنند، جایی که خورشید برای ساعت‌های زیادی می‌تابد، ممکن است از بهار تا پاییز به اندازه کافی نور خورشید دریافت کنند تا ویتامین D ۳ کافی را در طول زمستان ذخیره کنند. از آنجایی که ویتامین D یک ویتامین محلول در چربی است، در کبد و بافت چربی ذخیره می‌شود و در صورت نیاز آزاد می‌شود.

پرتو‌های UVB بیشتری در ارتفاعات بالاتر به جو نفوذ می‌کنند، که به وضوح در مطالعات از زمین‌های پست هند تا هیمالیا نشان داده شده است. این ممکن است هم آسیب نور خورشید و هم سطح ویتامین D را افزایش دهد. با این حال، مطالعات نشان می‌دهد بسیاری از افرادی که در ارتفاعات زندگی می‌کنند به طور شگفت انگیزی کمبود ویتامین D دارند. این کمبود رایج ممکن است به دلیل دما‌های سردتر در ارتفاعات باشد.