به گزارش مجله خبری نگار، دسته وزنی ۹۶ کیلوگرم اگرچه طبق قانون فدراسیون جهانی وزنهبرداری دسته وزنی المپیکی به شمار نمیرود، اما درخشش پدیده خوشآتیه و جوان وزنهبرداری ایران در رقابتهای جهانی ۲۰۲۳ گوادالاخارای مکزیک، یعنی علیرضا نصیری ملیپوش توانمند کاروان جوانان ایران در این دوره از رقابتها و کسب دو نشان ارزشمند طلای مجموع و دوضرب، همینطور تک نشان برنز یکضرب جهان توسط این وزنهبردار شیرازی برای ما و وزنهبرداری ایران نقطه عطفی بود که برخلاف تصور غلطی که گفته میشود در گذشته روی وزنهبرداری پایه ایران کار نشده است، این اتفاق و روند بخوبی انجام شده تا امروز ما نسلی جوان و آیندهساز در تیم جوانان خود در اختیار داشته باشیم که بتوانند سکوهای قهرمانی و مدالهای مرغوب دنیا را در حضور مدعوین جهانی از آن خود کنند.
قطعاً علاوه بر کسب سه مدال ارزشمند و امیدوارکننده (۲ طلا و یک برنز) توسط علیرضا نصیری ملیپوش جوان و خوشآتیه کشورمان در رقابتهای جهانی ۲۰۲۳ گوادالاخارای مکزیک، اینکه این وزنهبردار خوشتکنیک و بااراده شیرازی توانسته در فاصله زمانی نسبتاً کوتاه بین رقابتهای آسیایی نوجوانان و جوانان در دهلی نو هندوستان تا پیکارهای جهانی ۲۰۲۳ گوادالاخارای مکزیک رکوردهای یکضرب، دوضرب و مجموع خود را بخوبی در حد و اندازه مدالهای طلای جهانی بالا کشیده و ارتقا دهد، از نکات بارز و قابل توجهی بود که بعد از پایان رقابت دسته وزنی ۹۶ کیلوگرم جهانی جوانان به چشم آمد.
نصیری در رقابتهای آسیایی دهلی نو که حدوداً اواسط مردادماه جاری در هندوستان برگزار شد، موفق شده بود با ثبت وزنههای ۱۵۶ کیلوگرم در یکضرب، ۱۹۶ کیلوگرم در دوضرب و ۳۵۲ کیلوگرم در مجموع کاروان ایران را در آن رقابت صاحب ۳ نقره قهرمانی آسیا کند. اما این جوان آیندهدار که نشان داده اراده و عزم خود را برای آقایی در وزنهبرداری دنیا و درخشش در رقابتهای جهانی و المپیک در رده سنی بزرگسالان جزم کرده است، در پیکارهای جهانی ۲۰۲۳ مکزیک با ارتقای رکوردی جالب توجه موفق شد با مهار وزنههای ۱۶۶ یکضرب، ۲۰۵ دوضرب و مجموع ۳۷۱ کیلوگرم با افزایش رکورد ۱۹ کیلوگرم در مجموع خودش و کاروان وزنهبرداری ایران را صاحب ۲ مدال طلای دوضرب و مجموع و برنز یکضرب کند.
قطعاً این جهش عالی و امیدوارکننده رکوردی علیرضا نصیری از دهلی تا گوادالاخارا اگر به همین صورت با تدبیر درست و حمایت کادرفنی و فدراسیون وزنهبرداری از این جوانان آیندهدار ادامه داشته باشد، میتوانیم خیلی زود نام علیرضا نصیری را در رده سنی بزرگسالان روی سکوهای طلایی بازیهای آسیایی، جهانی و المپیک ببینیم و بشنویم. ما پیش از این هم استعدادهای درخشان زیادی را در ردههای سنی نوجوانان و جوانان داشتیم که همچون نصیری در میادین بینالمللی رده سنی پایه خوش درخشیدند، اما به خاطر بیتوجهی و کم لطفیهایی که در ادامه مسیر به آنها شد، اغلب پیش از موفقیت بزرگ در رده سنی بزرگسالان و میادین معتبر بینالمللی عطای وزنهبرداری را به لقایش بخشیدند و با این رشته خداحافظی کردند؛ بنابراین مهمتر از این مدالهایی که نصیری در مکزیک برای وزنهبرداری ایران به ارمغان آورد، حفظ و حمایت خوب از این جوان آیندهدار و سایر پشتوانههای وزنهبرداری ایران است تا بتوانیم میوه آنها را در رده سنی بزرگسالان برای ورزش کشور و وزنهبرداری ایران بهرهبرداری نماییم.
سوای ماجرای کسب نتیجه و مانور سیاسی که روی این قبیل مدالهای جهانی میشود، بد نیست مسئولان کنونی فدراسیون وزنهبرداری ایران، دست از انتقاد از مدیریت قبل برداشته و بیشتر روی کار و عملکرد خودشان متمرکز شوند. زیرا درخشش وزنهبرداران جوانی همچون علیرضا نصیری ثابت میکند که تیم مدیریتی قبلی وزنهبرداری ایران کار و وظیفه خودش را اگر چه میشد خیلی بیشتر و بهتر انجام شود، اما آن را در بخش پشتوانهسازی و ساخته و پرداخته کردن آیندهسازان وزنهبرداری ایران بدرستی انجام داده است که اگر این اتفاق رخ نداده بود، الان و در مسابقات جهانی مکزیک، مجموعه مدیریتی و فنی وزنهبرداری ایران نمیتوانستند یک تیم ۱۰ نفره (کامل) را روانه مسابقات جهانی کنند که اتفاقاً این تیم پرامید، سوای امیدواری برای کسب مدالهای خوشرنگ در بخش انفرادی، مدعی اصلی کسب سکوی قهرمانی جهان در گوادالاخارای مکزیک است.
هرچند اغلب مدعوین درجه یک وزنهبرداری جهان مثل چین، روسیه، ازبکستان و...، یا کلاً به این رویداد نیامدند یا نصفه و نیمه تیم به مکزیک اعزام کردند، اما درنهایت تیم ما نفراتی در اختیار دارد که حداقل برای رسیدن به جایگاه فعلی خود و رفتن روی تخته جهانی، بیش از ۵ تا ۶ سال مداوم روی سازندگی و رساندن آنها به سطح اول وزنهبرداری ایران زحمت کشیده شده و تلاش شده است.
پس حالا که قبلیها کاشتند تا ما به نحو مطلوب به حساب خود مدالهای خوشرنگ جهانی و آسیایی برداشت کنیم، ما نیز به جای آسمان ریسمان بافتن به هم و انداختن توپ به زمین دیگری به فکر حمایت درست و حسابی از نسلی طلایی که در اختیار داریم، باشیم. چشم به هم بزنیم بازیهای آسیایی بعدی، جهانیهای بعد و المپیک ۲۰۲۸ لس آنجلس فرا میرسد. پس اگر میخواهیم مثل عربستان و هانگژو کاسه چه کنم چه کنم دست نگیریم و ناکام میدان مسابقه را ترک نکنیم دنبال ساختن آینده
باشیم.
علیرضا نصیری: طلا نمیگرفتم هرگز خودم را نمیبخشیدم
علیرضا نصیری ملیپوش جوان و خوشآتیه وزنهبرداری ایران پس از اینکه مرداد ماه جاری موفق شد در رقابتهای آسیایی دهلینو صاحب ۳ نشان نقره آسیایی شود، حالا در رقابتهای جهانی ۲۰۲۳ گوادالاخارای مکزیک نیز با ارتقای رکوردهایش اینبار در دنیا خوش درخشد و با کسب مدال برنز یکضرب و دو نشان طلای دوضرب و مجموع جهان کاری کرد کارستان تا ما به آینده وزنهبرداری ایران با داشتن یک چنین پشتوانههای درخشانی که سالها روی ساختن و سازندگی آنها تلاش شده است امیدوار باشیم.
علیرضا نصیری وزنهبردار ملیپوش جوان کشورمان پس از ایستادن روی سکوی نخست و طلایی دسته ۹۶ کیلوگرم جهان در خصوص عملکردش در گوادالاخارای مکزیک میگوید: «من ماهها برای رسیدن به این عنوان تلاش کردم و تمرینات سنگین و پرفشاری را تحمل کردم تا بتوانم از سکوی طلایی جهان بالا بروم. قطعاً اگر این مدال طلا را در مکزیک نمیگرفتم هیچوقت خودم را نمیبخشیدم، چون باعث و بانی از بین رفتن تلاشهای شبانهروزی خودم، مربیانم و خانوادهام میشدم. خدا را شکر وزنههای خوبی زدم و نهایتاً هدفی را که پیشبینی و برنامهریزی کرده بودم برایم اتفاق افتاد.»
نصیری ادامه میدهد: «مطمئنم با دعای خیر پدر و مادر و مردم عزیزم توانستم وزنههای خوبی بزنم و طلا بگیرم. این حس غیرقابل توصیف است، امیدوارم بقیه بچهها هم به خوشرنگترین مدالها برسند. من و تک تک بچههای تیم ملی جوانان بعد از قهرمانی آسیا فقط ۱۰ روز استراحت کردیم و برای این رقابتها ۸ ماه مستمر است در اردو بودیم. نه خانه خودمان را دیدیم و نه خانواده را. اگر مزد تلاش و زحماتی که در این ۸ ماه کشیدیم را اینجا در مکزیک نمیگرفتیم خیلی بد و عذابآور بود.»
قهرمان طلایی جوانان جهان در دسته وزنی ۹۶ کیلوگرم در مورد اینکه قبل از مسابقه پیشبینیاش از عملکرد رقبا روی تخته جهانی چه بود، تأکید دارد: «هرچند رقیبان سرسختی داشتم، اما از اول طلا را برای خودم کنار گذاشته بودم و حتی به مدال دیگری فکر نمیکردم. البته حریف مصری به خاطر آسیبدیدگی کتفش نتوانست خوب وزنه بزند، اما من در دوضرب تصمیمم را گرفتم تا خودم باشم و طوری وزنه زدم که در نهایت شرمنده خودم نباشم. من برای آینده برنامههای بزرگی در سر دارم و امیدوارم بتوانم در رده سنی بزرگسالان با جلب اعتماد کادر فنی اول به تیم بزرگسالان راه پیدا کنم، بعد هم طوری مهیا شوم که در میادین بزرگ جهانی و المپیک صاحب بهترین و خوشرنگترین مدالها شوم. امیدوارم باقی بچههای تیم تا روز پایان مسابقات خوش بدرخشند و به چیزی که استحقاقش را دارند در رقابتهای جهانی برسند تا ما هم مدالهای خوب و خوشرنگی بگیریم هم بتوانیم صاحب جام قهرمانی این دوره از مسابقات جهانی در مکزیک شویم.»