به گزارش مجله خبری نگار،به نقل از اینترستینگ انجینرینگ، یک پروژه تحقیقاتی در آلمان با بودجه دولتی برای برطرف کردن چالشهای پس از درمان استخوانهای شکسته انجام شد.
در آلمان سالانه ۸۰۰ هزار مورد شکستگی در بیمارستان درمان میشود که ۱۰ درصد آنها بعدا با چالشهایی روبرو میشوند و اقامت طولانی مدت در بیمارستان و تراپیهای گرانقیمت را در پی خواهند داشت. در همین راستا محققان طی پروژهای به نام SCABAEGO یک داربست ساختند که از استخوان شکسته پشتیبانی میکند.
داربست مذکور از پلیمر زیست تجزیه پذیر و شیشه زیست کنش ور ساخته شده که با استفاده از پرینتر ۳ بعدی به طور شخصی چاپ میشود و میتوان آن را متناسب با اندازه محل شکستگی استخوان شخصی سازی کرد. البته قبل از این امر باید یک سی تی اسکن از استخوان آسیب دیده گرفته شود.
موهیت چهایا مدیرعامل شرکت فناوری پزشکی «بلاسنو» که پرینترهای سه بعدی را فراهم میکند، در بیانیهای نوشت: ما از چاپگرهای سه بعدی استفاده میکنیم تا بتوانیم هر داربست را به طور جداگانه و طوری بسازیم که با محل شکستگی در بدن هر بیمار همخوانی داشته باشد.
این داربست مانند یک پازل است و با جراحی در محل شکستگی قرار میگیرد و به این ترتیب مکان خالی که قبلا بافت استخوان در آن قرار داشت را پر میکند. مرحله نهایی این فرایند پر کردن مغز استخوان بیمار است که از لگن یا یک استخوان محکم در بدن برداشته شده است. هنگامیکه داربست در جای خود قرار گیرد فرایند درمان را ارتقا میدهد، ریسک عفونت را کاهش میدهد و احتمالا فرایندهای پس از درمان را به جریان میاندازد. کای بورچردینگ رییس بخش فناوری پزشکی و علوم حیاتی در انستیتو فرانهوفر آلمان در این باره میگوید: شیشه زیست کنش ور در داربست میزان pH اطراف خود را بالا میبرد و به آلکالین میرساند. ما میخواهیم در مرحله بعد نتایج این فرایند را پیش بینی کنیم که در حقیقت رشد باکتری را متوقف میکند.
شیشه کنش ور در تماس با مایعات بدن انسان به هیدروکسیل آپاتیت تبدیل میشود که یک ماده مشابه استخوان است. به گفته توبیاس گروسنر از دانشگاه هایدلبرگ این شیشه پس از ۶تا۷ سال به استخوان تجزیه میشود.
یکی دیگر از مزایای افزوده این فرایند روشی نوآورانه است که نیاز به جراحی ثانویه را از بین میبرد. در روش سنتی استفاده از سیمان استخوان در عمل اصلی حیاتی است که در نتیجه آن بیشتر اوقات بدن انسان طی یک فرایند دوماهه غشای حفاظتی را ایجاد میکند.
جراحی دوم مربوط به زمانی است که پزشک غشای حفاظتی را باز و سیمان را حذف میکند و فضای خالی را با استخوان اتولوگ پر میکند.
محققان اکنون با همکاری بیمارستان دانشگاه هایدلبرگ مشغول بررسی تستهای پیش بالینی هستند. به گفته بورچردینگ محققان میخواهند ترکیب صحیح اجزای داربست را برای قدرتمندتر کردن آن بیابند.