افزایش صادرات نفت با حضور در ۱۷ پالایشگاه فراسرزمینی

به گزارش مجله خبری نگار/ایران: گفته می‌شود که ایران برای نوسازی ۱۷ پالایشگاه فراسرزمینی به ظرفیت ۲.۵ میلیون بشکه اقدام کرده که می‌توان تا ۱۴۰۴ به میزان یک میلیون بشکه برای صادرات نفت ایران به این مقصد‌ها بازارسازی کرد.

به‌تازگی و پس از انتشار خبر امضای تفاهمنامه سه‌جانبه میان ایران، ونزوئلا و سوریه برای ساخت یک پالایشگاه جدید، بار دیگر توانمندی ایران برای همکاری با کشور‌های یادشده به منظور عبور از تحریم‌های امریکا جلب‌نظر کرد.

گزارش‌ها نشان می‌دهد که ایران از برنامه‌های خود برای ساخت یک پالایشگاه نفت جدید در استان حمص سوریه با ظرفیت ۱۴۰ هزار بشکه در روز به عنوان بخشی از یادداشت تفاهم امضا شده با دمشق و دولت ونزوئلا پرده برداشت.

ایران نقشی اساسی در کمک به سوریه و ونزوئلا برای مقابله با شدیدترین حمله غرب ایفا کرده است و به هر دو کشور کمک‌های فنی، مادی و نظامی ارائه می‌کند. پالایشگاه نفت اِل‌پالیتو به‌عنوان بخشی از یک قرارداد ۱۰۰ میلیون یورویی، که در ماه مه ۲۰۲۲ میلادی با شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی ایران منعقد شد، در حال تعمیر و توسعه است.

تیم‌های فنی ایرانی همچنین در حال کار برای بازسازی بزرگ‌ترین مجتمع پالایشگاه نفت ونزوئلا، مرکز پالایش پاراگوانا هستند. با ساخت پالایشگاه جدید در حمص، ایران به سوریه در افزایش سطح تولید نفت نیز کمک خواهد کرد؛ زیرا این کشور از آغاز جنگ تاکنون، بیش از ۱۰۰ میلیارد دلار از درآمد خود را به دلیل تخریب ناشی از بمب‌های غربی و سرقت مداوم نفت به پیشگامی ارتش امریکا از دست داده است.

اما آیا برنامه‌های ایران فقط به ساخت پالایشگاه در همین کشور‌ها محدود شده است؟

پاسخ قطعاً خیر است.

با روی کار آمدن دولت سیزدهم، «بازارسازی نفت» به‌عنوان راهبرد صادرات نفت ایران در شرایط تحریم تعریف شد. طبق این راهبرد، وزارت نفت ملزم به ایجاد و ساختن بازار جدید برای فروش نفت ایران و سپس صادرات نفت به آن مقصد است.

در دو سال گذشته بحث حضور ایران در ۱۷ پالایشگاه فراسرزمینی مطرح شده که از این ۱۷ پالایشگاه، امریکای لاتین ۷، آسیا ۴ و آفریقا ۶ سهم را دارند. ضعف کشور‌های دارنده پالایشگاه‌های غیرفعال یا نیمه‌فعال در مسائل فنی و مهندسی صنعت و توانمندی بالای مهندسان ایرانی در احیای آنها، باعث ایجاد این همکاری نفتی شده است. مجموع ظرفیت این ۱۷ پالایشگاه فراسرزمینی ۲.۵ میلیون بشکه نفت در روز است که شامل ۱۳ پالایشگاه نیمه‌فعال به ظرفیت ۲.۲ میلیون بشکه در روز و ۴ پالایشگاه نیمه‌ساخته به ظرفیت بیش از ۳۰۰ هزار بشکه در روز است. این ۴ پالایشگاه عبارتند از: رؤیای آرمانی بولیوار، الفرقلس، هویما و بورکینافاسو.

طبق بررسی‌ها، حضور ایران در ۵ پالایشگاه فراسرزمینی ونزوئلا، پالایشگاه حمص و پالایشگاه بورکینافاسو، پیشبرد پروژه‌ها و صادرات نفت به این کشور‌ها تا پایان دولت سیزدهم، شانس بیشتری نسبت به مابقی پالایشگاه‌ها دارد.

ایران می‌تواند تا سال ۱۴۰۴ زمینه صادرات روزانه یک میلیون بشکه نفت خود را فراهم کند. تاکنون ۱۰۰ هزار بشکه در روز به صادرات نفت ایران از محل بازسازی و نوسازی پالایشگاه‌های فراسرزمینی اضافه شده است.
پالایشگاه ال‌پالیتو: این پالایشگاه ۱۴۰ هزار بشکه‌ای در ونزوئلا تا قبل از حضور مهندسان ایرانی تنها با ۱۰ هزار بشکه در روز فعالیت می‌کرد.

در ابتدای سال ۱۴۰۱ قراردادی بین شرکت ملی مهندسی و ساختمان ایران و شرکت نفت ونزوئلا به ارزش ۱۱۰ میلیون یورو امضا شد. بعد از گذشت ۲ سال از امضای قرارداد، حال پالایشگاه ال‌پالیتو با تمام ظرفیت کار کرده و به مقصد روزانه ۱۰۰ هزار بشکه نفت صادراتی ایران تبدیل شده است.

مجتمع پالایشی پاراگوانا: این مجتمع پالایشی به ظرفیت ۹۵۵ هزار بشکه، سومین مجتمع بزرگ پالایشی دنیا و نخستین مجتمع بزرگ پالایشی در ونزوئلاست که شامل سه پالایشگاه کاردون، آموی و گرانده با ظرفیت ۳۱۰، ۶۴۵ و ۱۶ هزار بشکه در روز است. هم‌اکنون این سه پالایشگاه با توان حدود ۲۵۰ هزار بشکه در روز کار می‌کنند. فوریه سال‌جاری نیز رویترز در گزارشی از امضای قرارداد ۴۶۰ میلیون یورویی برای احیای ظرفیت مجتمع پالایشی پاراگوانا (کاردون) بین ایران و ونزوئلا در آینده‌ای نزدیک خبر داد.

با نوسازی این مجتمع می‌توان به میزان ۷۰۰ هزار بشکه در روز برای صادرات نفت ایران بازارسازی کرد.

پالایشگاه پرتو لاکروز: این پالایشگاه ۱۸۷ هزار بشکه‌ای در ونزوئلا واقع شده است که به دلیل ضعف توان فنی و مهندسی این کشور برای تعمیرات اساسی، طبق گزارش رویترز هم‌اکنون با ظرفیت ۸۵ هزار بشکه در روز کار می‌کند.

طبق اعلام مدیر گروه تعمیرات پالایشگاه ال‌پالیتو ونزوئلا، پالایشگاه پرتولاکروز نیز در مرحله مذاکرات عقد قرارداد بازسازی قرار دارد و ایران می‌تواند با احیای ظرفیت این پالایشگاه، روزانه ۱۰۰ هزار بشکه دیگر به ونزوئلا صادر کند.

پالایشگاه سینفوئگوس: این پالایشگاه در کوبا واقع شده و یک تأسیسات مربوط به دوران شوروی سابق است که برای استفاده از نفت خام روسیه پیکربندی شده که بعداً توسط شرکت نفت ونزوئلا برای تبدیل روزانه ۶۵ هزار بشکه نفت ونزوئلا به محصولات پالایش شده برای بازار داخلی و صادرات کوبا ارتقا یافت.

این پالایشگاه حاصل سرمایه‌گذاری مشترک کوبا با ونزوئلاست، اما از آگوست ۲۰۱۷، پالایشگاه سینفوئگوس به‌عنوان یک نهاد کاملاً دولتی کوبا فعالیت می‌کند. هم‌اکنون به‌دلیل فرسودگی توان عملیاتی این پالایشگاه به ۴۰ هزار بشکه کاهش یافته که ایران می‌تواند برای احیای آن و صادرات نفت خود اقدام کند. بازسازی این پالایشگاه در مرحله مذاکراتی است.

پالایشگاه رؤیای آرمانی بولیوار: فاز نخست پالایشگاه رؤیای آرمانی بولیوار نیکاراگوئه ۱۵۰ هزار بشکه‌ای مربوط به احداث مخازن ذخیره‌سازی بود که ساخته شده، اما فاز‌های بعدی مربوط به تأسیسات پالایشگاهی به دلیل نبود سرمایه متوقف مانده است.

میزان سرمایه‌گذاری لازم برای تکمیل این طرح ۴.۷ میلیارد دلار برآورد می‌شود و راهکار‌هایی برای تأمین مالی آن با تلفیق ظرفیت ایران و نیکاراگوئه وجود دارد. سال گذشته نیز تفاهمنامه تکمیل این پالایشگاه بین دو کشور امضا شد.

پالایشگاه بخارا و فرغانه: کشور ازبکستان دارای ۲ پالایشگاه عمده نفتی است که این پالایشگاه‌ها ۲۳۰ هزار بشکه ظرفیت پالایشی دارند. هم‌اکنون پالایشگاه‌های ازبکستان با ۵۰ درصد ظرفیت کار می‌کنند. طبق آخرین اعلام وزارت نفت، مذاکرات نوسازی و بازسازی این دو پالایشگاه از مهر ۱۴۰۱ آغاز شده است.

پالایشگاه الفرقلس: در سال ۲۰۰۶ قراردادی بین ایران، ونزوئلا و سوریه برای ساخت مشارکتی پالایشگاه الفرقلس به ظرفیت ۱۴۰ هزار بشکه منعقد شد. مکان این پالایشگاه در شرق استان حمص در کشور سوریه تعریف شده بود. ساخت این پالایشگاه در سال ۲۰۱۲ به دلیل حملات تروریستی و عدم تأمین امنیت منطقه متوقف شد. اما حال در دولت سیزدهم مجدداً مذاکرات احیای این طرح پالایشی توسط شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی آغاز شده و مطالعات آن نیز تکمیل شده است، اما به نظر در موضوع تأمین مالی این پالایشگاه، کار متوقف باقی مانده است.

پالایشگاه حمص: در سفر اخیر رئیس‌جمهور به سوریه در اردیبهشت امسال توافقی مبنی بر تعمیرات پالایشگاه ۱۱۰ هزار بشکه‌ای حمص توسط مهندسان ایرانی انجام شد. بعد از آن تیمی از شرکت ملی پالایش و پخش برای انجام مذاکرات و کار‌های مطالعاتی اعزام شد و تقریباً یک ماه بعد از سفر رئیس‌جمهور، تفاهمنامه تعمیرات پالایشگاه حمص بین ایران و سوریه امضا شد.

پالایشگاه هویما: طبق اعلام رویترز، مذاکرات دولت ایران و اوگاندا برای ساخت یک پالایشگاه ۶۰ هزار بشکه‌ای در سفر اخیر سیدابراهیم رئیسی به این کشور آغاز شده است. این پروژه پالایشگاهی شامل واحد‌های فرایندی، یک خط لوله ۲۱۱ کیلومتری، آبگیر و پایانه ذخیره‌سازی است که برآورد سرمایه‌گذاری آن بین ۳ الی ۴ میلیارد دلار است.

پالایشگاه‌های آفریقای جنوبی: ۴ پالایشگاه نفتی آفریقای جنوبی با ظرفیت ۵۰۸ هزار بشکه تقریباً تعطیل هستند، به‌عنوان مثال بزرگ‌ترین پالایشگاه آفریقای جنوبی در مارس ۲۰۲۲ تعطیل شد. تعطیلی پالایشگاه‌ها همراه با هزینه‌های بالا برای ارتقا جهت مطابقت با مقررات جدید سوخت از مهم‌ترین معضلات این کشور است. ایران می‌تواند با احیای این پالایشگاه‌ها نفت خود را به ‎آفریقای جنوبی صادر کند. تا پیش از اعمال تحریم‌ها رقم صادرات نفت ایران به این کشور ۳۸۰ هزار بشکه در روز بوده است. طبق گفته رئیس‌جمهور، ایران برای بازسازی و صدور خدمات فنی و مهندسی به ۴ پالایشگاه این کشور توافق کرده است.

پالایشگاه بورکینافاسو: تاکنون جزئیاتی از این پالایشگاه و نام آن ذکر نشده است و صرفاً جواد اوجی وزیر نفت ماه گذشته از امضای تفاهمنامه‌ای بین دو کشور برای ساخت یک پالایشگاه نفتی خبر داده است. بورکینافاسو معادن خوبی نظیر معادن طلا دارد که می‌تواند خوراک بخشی از صنعت و معدن ما را تأمین کند و به عنوان پشتوانه‌ای برای تأمین مالی این طرح قرار بگیرد.