به گزارش مجله خبری نگار،به گفته محققان دانشکده پزشکی دانشگاه واشنگتن در سنت لوئیس، نظارت بر رفتار رانندگی میتواند به روشی جدید برای تشخیص زودهنگام زوال شناختی تبدیل شود. این مطالعه در مجله نورولوژی منتشر شده است.
گانشام. بابولال، نویسندهی این مطالعه، گفت: «شناسایی زودهنگام رانندگان مسنتر که در معرض خطر هستند، یک هدف مهم بهداشت عمومی است، اما روشهای موجود پیچیده و زمانبر هستند.»
محققان ردیابهای GPS را در ماشینهای شرکتکنندگان نصب کردند و دریافتند که تجزیه و تحلیل عادات رانندگی واقعی میتواند با دقت بیشتری نسبت به سن، عوامل ژنتیکی یا حتی نمرات آزمون، شروع اختلال شناختی را پیشبینی کند.
این مطالعه شامل ۲۹۸ نفر بود - ۵۶ نفر مبتلا به اختلال شناختی خفیف (پیشدرآمد بیماری آلزایمر) و ۲۴۲ داوطلب سالم. میانگین سنی افراد ۷۵ سال بود. همه شرکتکنندگان حداقل هفتهای یک بار رانندگی میکردند.
هر شرکتکننده بیش از سه سال تحت نظر بود. در این مدت، آنها آزمونهای شناختی را تکمیل کردند، در حالی که دستگاهی که در ماشین آنها نصب شده بود، دادههای دقیقی در مورد مسیرها، سرعت و تعداد دفعات سفر آنها جمعآوری میکرد.
در ابتدای مطالعه، عملاً هیچ تفاوتی وجود نداشت. اما با گذشت زمان، افراد مبتلا به اختلالات شناختی ویژگیهای متمایزی را نشان دادند: آنها کمتر رانندگی میکردند، شبها به طور قابل توجهی کمتر رانندگی میکردند، طول و تنوع سفرهای خود را کاهش میدادند و کمتر از مسیرهای معمول خود منحرف میشدند.
بر اساس این پارامترها - میانگین و حداکثر طول سفر، سرعت غیرمجاز و تنوع مسیر - محققان توانستند وجود اختلال شناختی خفیف را با دقت ۸۲٪ پیشبینی کنند.
به گفته بابولال، چنین سیستم نظارتی عملاً غیرتهاجمی است و میتواند به ابزاری مهم برای تشخیص زودهنگام مشکلات تبدیل شود. این امر امکان پیشگیری به موقع از حوادث و اجرای اقدامات اصلاحی را فراهم میکند.