وقتی سلول‌های ایمنی ریه آموزش میبینند!

به گزارش مجله خبری نگار، ماکروفاژ‌های آلوئولی که نوعی سلول ایمنی ساکن در ریه‌ها هستند، مدافعان خط اول در برابر پاتوژن‌ها و ذرات محیطی استنشاقی به شمار می‌روند که مسئول پاکسازی زباله‌های ریه هستند. این سلول‌ها که پاسخ ایمنی ریه را تنظیم می‌کنند، التهاب را نیز تنظیم می‌کنند.

مطالعات اخیر نشان می‌دهد؛ ماکروفاژ‌ها می‌توانند خاطره‌ای از مواجهه مکرر با پاتوژن‌ها را حفظ کنند، چیزی که از آن به عنوان ایمنی آموزش دیده یاد می‌شود. محققان دانشگاه ایلینوی شیکاگو توانایی ماکروفاژ‌های آلوئولی را برای آموزش پاسخ به عفونت بررسی کردند.

برای آزمایش ایمنی آموزش سلول‌های ماکروفاژ‌های آلوئولی، محققان موش‌ها را با یک سم باکتری استنشاقی به نام لیپوپلی‌ساکارید (LPS) برای ایجاد آسیب التهابی ریه آلوده کرده و سپس هفت روز و یک ماه بعد دوز بیشتری از سم را به آن‌ها دادند.

پژوهشگران دریافتند:پس از مواجهه اولیه با یپوپلی‌ساکارید، ماکروفاژ‌های آلوئولی به کاهش شدت التهاب ناشی از مواجهه دوم یک هفته بعد کمک کردند. محققان خاطرنشان کردند که در ۷۲ ساعت پس از دوز دوم، ماکروفاژ‌های آلوئولی آموزش دیده سطوح بالاتری از سیتوکین ضد التهابی اینترلوکین ۱۰ (IL-۱۰) را بدون هیچ افزایشی در سیتوکین پیش التهابی، تولید کردند.

گفتنی است که حافظه سلولی سم را به خاطر داشت و حتی زمانی که یک ماه بعد برای بار دوم در معرض سم قرار گرفت، همچنان وجود داشت. محققان دریافتند که ماکروفاژ‌های آلوئولی آموزش دیده در از بین بردن بقایای سلولی پیش التهابی که پس از عفونت انباشته شده بودند، بسیار کارآمد بودند.

جلیس رحمان (Jalees Rehman) محقق مسئول این مطالعه گفت: پاکسازی این زباله‌ها مهم است، زیرا تداوم آن می‌تواند سیستم ایمنی را به واکنش مجبور کرده و در نتیجه التهاب را افزایش دهد.

به گفته رحمان، ماکروفاژ‌های آلوئولی از چند جهت منحصر به فرد هستند. آن‌ها از کودکی تا بزرگسالی در ریه‌های ما وجود دارند. در حالی که آن‌ها می‌توانند در مبارزه با عفونت‌ها بمیرند، می‌توانند از سلول‌های باقی مانده بازسازی شوند و اطلاعات اپی ژنتیک را به آن فرزندان منتقل می‌کنند. این امر بدان معناست که ماکروفاژ‌های جدید می‌توانند خاطره عفونت‌های قبلی را حفظ کنند.

محققان معتقدند: از آنجایی که زباله‌های سلولی جمع شده در ریه‌ها مختص یک نوع عفونت نیست، ماکروفاژ‌های آلوئولی آموزش دیده ممکن است خطر آسیب حاد ریه ناشی از بیماری‌های مختلف را کاهش دهند. علاوه بر درمان بیماری‌های ریوی، این سلول‌ها این پتانسیل را دارند که مکمل مهمی برای سلول درمانی باشند که آسیب‌های التهابی را در بیماری‌های خودایمنی مانند دیابت نوع ۱ یا در پیوند اعضا محدود می‌کند.

شرح کامل این مطالعه در مجله تخصصی Experimental Medicine منتشر شده است.