به گزارش مجله خبری نگار، هر روز نشانههای بیشتری از احتمال تفاهم موقت در نتیجه مذاکرات میان ایران و غرب مشاهده میشود. مثلا عمانیها اعلام کردهاند گفتگوها میان ایران و آمریکا برای آزاد شدن زندانیها در جریان است و به نقاط جدی تری رسیده است. موضوعی که هنوز مبهم مانده، اما جزئیات تفاهم موقت، زمان بندی آن و دوران پس از تفاهم است که مشخص نمیکند چه سرنوشتی در انتظار روابط ایران و غرب است. برخی از تحلیل گران معتقدند این نتیجه در گذشته نیز حاصل شده و وضعیت مانند توافق موقت ظریف، پیش از برجام است.
برخی نیز باور دارند که تفاهم صرفا تا زمان حضور بایدن مشروعیت دارد و این نتیجه انتخابات آمریکاست که ادامه این روند را مشخص خواهد کرد.
قاسم محبعلی، دیپلمات بازنشسته، درباره ادعای اخیر عمانیها مبنی بر نزدیکشدن ایران و آمریکا برای توافق به «فردا» گفت: فعلاً موضوع اصلی مسئله تبادل زندانیها و توافق در برابر توافق است. به این معنا که هر دو طرف فعالیت خود را متوقف کنند. باتوجهبه شرایط اقتصادی ایران میتوان درک کرد که دولت رئیسی چرا ناچار به گفتگو با آمریکایی شده است که آن را قبول نداشت. تحولاتی که در نیمه دوم سال گذشته اتفاق افتاد، در کنار رشد تورم و کسری بودجه، نشان داد که کشور نیازمند این است که بتواند آزادانه و در مقیاس بزرگ تری نفت بفروشد و ارز آسانتری به دست آورد. همین مسئله بر ایجاد انگیزه برای دولت در پرداختن به مذاکره مؤثر بوده است.
وی در ادامه درباره کنار گذاشته شدن برجام اظهار کرد: برجام یک برنامه ۸ ساله بود و زمان بندیهای آن درست اجرا نشد و امروز تا حد زیادی کنار رفته است. هرچند در یک توافق هستهای دوباره میتوان از چارچوبهای برجام با زمان بندیهای متفاوت استفاده کرد. به همین علت وزارت خارجه گفته بود که برجام مبنای گفت و گوست.
محبعلی درباره عمر تفاهم موقت ایران و آمریکا گفت: صحبت از ۹ ماه تا یک سال است مانند دوران دکتر ظریف که ۶ ماه توافق موقت کردند تا پس از آن به برجام ۸ ساله رسیدند. طرف ایرانی میبیند که پیشروی بیش از این در مباحث هستهای، تصمیمات سیاسی خیلی جدی لازم دارد و تاثیر مخربی نیز بر اقتصاد کشور دارد. برنامه هستهای هرقدر هم پیشرفت کند، اثر مثبتی بر اقتصاد ندارد. با وجود این، هرگونه اقدام که موجب گشایش وضعیت فعلی شود و رفاه مردم را بهتر کند باید از آن استقبال کرد هرچند فرصتهای بهتری از امروز وجود داشت تا به توافق قدرتمندتری برسیم.