کامل‌ترین اسکلت کشف شده از اجداد فیل‌ها در فلوریدا

به گزارش مجله خبری نگار، دیرینه‌شناسانِ موزه تاریخ طبیعی فلوریدا در فلوریدای شمالی با پیدا کردنِ گورستان فیل‌های گومفوتر، که خویشاوندانِ فیل‌های منقرض‌شده هستند، به کشفی استثنائی دست یافتند که فقط یک‌بار در طی زندگی ممکن است رخ دهد.

جاناتان بلوخ، مدیر بخشِ دیرینه‌شناسی مهره‌داران در موزه فلوریدا اوایل سال گذشته میلادی به همراه تیم‌اش قطعاتی از فسیل یک گومفوتر را در ۴۵ مایلی جنوبِ گِنزویل پیدا کرد.

بلوخ درباره این اکتشاف گفته است: «این کشف فقط یک‌بار در طول زندگی هر کسی می‌تواند رخ دهد. ما کامل‌ترین اسکلتِ گومفوتری را که تاکنون از این دوران در فلوریدا پیدا شده است، کشف کرده‌ایم و این اسکلت در زمره بهترین‌ها در آمریکای شمالی است.»

این گومفوتر‌ها احتمالاً در حدود ۵‌ونیم میلیون سال قبل در داخل یا نزدیکی رودخانه‌ای که خیلی‌وقت پیش خشک شده، مرده‌اند. قبلاً قطعاتی از استخوان‌های گومفوتر در این محوطه پیدا شده بودند، برای همین بلوخ و همکارانش فکر نمی‌کردند چیزی خارق‌العاده در این محوطه پیدا کنند.

چند روز بعد از آنکه بخش‌هایی از بدنِ گومفوتر پیدا شد، داوطلبان پای کامل چیزی عجیب را پیدا کردند. دین وارنر، معلم بازنشسته شیمی و داوطلبی که با تیم کاوش برای یافتن فسیل همکاری می‌کند، می‌گوید: «بلافاصله استخوان شست و مچ پا را پیدا کردم. وقتی به حفاری ادامه دادم، قطعاتِ دیگری پیدا کردم که بعداً مشخص شد بخش‌هایی از استخوان‌های دست هستند.»

تیم تحقیقاتی به سرعت متوجه شد که در این محوطه چندین اسکلت کامل شاملِ اسکلت یک بزرگسال و چند اسکلتِ جوان‌تر وجود دارد. بلوخ تخمین زده است که فیلِ بزرگسال تا قسمتِ شانه‌ها ۸ فوت ارتفاع داشته است. با احتساب عاج‌ها، جمجه در حدود ۹ فوت طول داشته است.

برطبق گفته‌های ریچل ناردوسی، مدیر مجموعه دیرینه‌شناسی مهره‌داران در موزه فلوریدا، احتمال دارد که فسیل‌ها یا در این ناحیه به صورتِ متوالی رسوب کرده یا به آن منتقل شده باشند.

او می‌گوید: «فیل‌های مدرن در گله سفر می‌کنند و مراقبِ جوان‌تر‌ها هستند، اما فکر نمی‌کنم که این موقعیتی بوده که همه آن‌ها یک‌باره مرده‌اند. به‌نظر می‌رسد که اعضای یک یا چند گله فیل در زمان‌های متفاوت در این منطقه گیر افتاده و مرده‌اند.»

دیرینه‌شناسان در طی ۷ سال گذشته توانسته‌اند قدیمی‌ترین گوزنِ آمریکای شمالی، قدیمی‌ترین جمجمه شناخته‌شده گربه شمشیردندانیِ اسمایلودونتین و گونه جدیدی از حواصیل منقرض‌شده را پیدا کنند.

فسیل‌های اصلیِ مربوط به همان دوره، مانند فسیلِ سگ‌های استخوان‌خرد‌کن و خرس‌های صورت‌کوتاه نیز در سراسر این بستر فسیلی پیدا شده‌اند. با‌اینکه منطقه مونتبروک در فلوریدا دارای تنوع بالای فسیلی است، اما فسیل‌ها به واسطه جریان آب به اعماق فرو رفته‌اند و بقایای دست‌نخورده این فسیل‌ها به ندرت پیدا می‌شود؛ بنابراین کشفِ اسکلتِ سالم چندین گومفوتر در این منطقه بسیار غیرمنتظره بوده است.

گومفوتر‌ها چه حیواناتی بودند؟

گومفوتر‌ها خویشاوندانِ منقرض‌شده فیل‌های امروزی و با فاصله دورتر خویشاوندانِ ماموت‌ها بوده‌اند. برطبقِ موزه فلوریدا، آن‌ها بخشی از یک گروه بزرگ‌تر به نام پروبوسید‌ها هستند که شامل تمام گونه‌های فیل‌های مدرن و منقرض‌شده و خویشاوندانِ نزدیک آن‌ها می‌شود. ویژگی این گروه خرطوم‌های دراز یا پروبوسیس و عاج‌های بزرگ بوده است.

برخلافِ فیل‌های مدرن که فقط یک جفت عاج فوقانی دارند، بسیاری از گونه‌های گومفوتر یک جفت عاج کوچک‌ترِ زیرین هم داشتند. شکلِ این عاج‌های زیرین در گونه‌های متفاوتِ گومفوتر‌ها با هم متفاوت بود، به‌نحوی که در بعضی گونه‌ها عاج‌ها از هم فاصله بسیاری داشت و در برخی دیگر درازتر بودند. برای مثال در گونه‌ای با نامِ پلیتی‌بلودون، عاج‌های‌شان پایین‌تر قرار می‌گرفت و شبیه به «بیلچه» صاف و پهن بود.

گومفوتر‌ها در کجا زندگی می‌کردند؟

گومفوتر‌ها در ساوانا‌های پهناوری که زمانی در آفریقا، ارواسیا و آمریکا رایج بودند، زندگی می‌کردند. اما الگوی پایدارِ خنک شدنِ هوای جهانی که از ۱۴ میلیون سال قبل شروع شد، به ایجاد علفزار‌های گسترده منجر شد که کم‌کم جای ساوانا‌ها را گرفتند و باعث شدند که تنوعِ گومفوتر‌ها کم‌تر شود.

منبع: راهنماتو