به گزارش مجله خبری نگار/ایران: حسین دهباشی که سابقاً هم در پروژه تاریخ شفاهی خود نشانههایی از سفیدشویی رژیم پهلوی بروز داده بود، به تازگی از این سفیدشویی هم عبور کرد و به دلتنگی برای دست و دلبازیهای پهلویها و دربار شاهنشاهی رسید.
وی در توئیتر، تصویر نامه وزارت دربار به ازهاری، نخستوزیر وقت در آذرماه ۵۷ را منتشر کرد که در آن، به نخستوزیر دستور داده شده بود به توصیه ساواک توجه کرده و همزمان با ایام سوگواری ماه محرم، یک وعده غذای گرم در دو نقطه جنوب تهران بین نیازمندان توزیع شود.
در این نامه دستور شاه به نخستوزیر هم آمده بود که «بی سروصدا از طرف دولت اقدام شود.» آنچه جالب توجه بود، این مسأله بود که دهباشی تلاش کرد از همین جمله، به عنوان وسیلهای برای تطهیر، مسکیننوازی و رسیدگی به فقرا از سوی رژیم پهلوی بسازد.
وی برای رساندن این منظور، اینطور در توئیتر نوشت: «بی سروصدا! حتی در اوج اعتراضات و ۲ ماه مانده به سقوط حکومت. #رمضان»
البته آنچه در سال ۵۷ روی داد، انقلاب بود نه اعتراضات، اما حسین دهباشی، که مدعی نگارش تاریخ شفاهی است، آیا نامه پیوست یا مقدمه این دستور دربار شاهنشاهی را ندیده است که طی آن رئیس وقت ساواک به دولت توصیه میکند «در چند نقطه به مردم فقیر اطعام داده شود تا حس شاهدوستی آنها تقویت شده و پس از تهیه فیلم، تبلیغات شایستهای صورت گیرد» دستور شاه نیز دقیقاً در پی همین توصیه رئیس ساواک صادر شده بود تا شاید از این طریق بخشی از شور انقلابی مردم با چند اطعام مهار شود که البته موفق نبود. این واقعیات و نوع توئیت حسین دهباشی نشان میدهد که کار او از سفیدشویی برای پهلوی هم گذشته و به دلتنگی برای رژیم ستمشاهی رسیده است؛ آن هم احتمالاً یک دلتنگی معنوی که همزمان با ماه رمضان رقم خورده است!