فاخرانه‌های ماندگار از خواننده شرجی جنوب

به گزارش مجله خبری نگار، «من بچه جنوب و بندرعباس هستم و طبیعتاً از سبک موسیقی موجود در این منطقه تأثیر پذیرفته‌ام. سبک موسیقی من به اعتقاد خودم، پاپ معنوی نام دارد؛ سبکی که مشتمل است بر ترکیب موسیقی پاپ، موسیقی سنتی و موسیقی محلی بندرعباس». این سطر‌ها بخشی از روایت ناصر عبداللهی درباره خودش است؛ خواننده پیشگام و خاطره‌ساز موسیقی پاپ که متولد ۱۰ دی ۱۳۴۹ بود و ۲۹ آذر ۱۳۸۵ از دنیا رفت. اولین استاد ناصر عبداللهی در موسیقی، برادر بزرگش، محمد طیب بود و بعد‌ها نزد عظیم قادری‌نژاد به تمرین موسیقی پرداخت. عبداللهی در آغاز راه فعالیت هنری‌اش، به واسطه آشنایی با بزرگان موسیقی جنوب، با رضا روضه‌خوان و احمد توحدی همکاری کرد و در نهایت راهی سرزمین موسیقی پاپ ایرانی شد. به مناسبت شانزدهمین سالروز درگذشت ناصر عبداللهی، خواننده دوست‌داشتنی دهه‌های ۷۰ و ۸۰، از سبک او، انتخاب ترانه و همکاری‌اش با چهره‌های شاخص ترانه‌سرایی در ایران نوشته‌ایم.

همکاری با چهره‌ها؛ از بهمنی و پرستویی تا قیصر

محمدعلی بهمنی، نخستین شاعر صاحب نامی است که با ناصر عبداللهی همکاری کرده و تمام آثار آلبوم «عشق است» این خواننده که در سال ۱۳۷۸ منتشر شد، سروده‌اوست. پرویز پرستویی هم برای اولین بار به پیشنهاد ناشر این آلبوم در نقش دکلمه‌خوان با ناصر عبداللهی همکاری کرد و در آلبوم مشهور و پرطرفدار «دوستت دارم» که در سال ۱۳۷۹ به بازار آمد، این خواننده را همراهی کرد. ناصر عبداللهی در گفت‌وگویی درباره پرویز پرستویی گفته‌است: «ایشان توسط موسسه فرهنگی دارینوش که تاکنون کاست‌های مرا تهیه و منتشر کرده، انتخاب شدند. بعد در حین کار، آشنایی بیشتری با پرویز پرستویی پیدا کردم و احترام من به ایشان چند برابر شد. زیرا او انسانی بی‌نهایت متواضع و فروتن است و به رغم موقعیتی که دارد هرگز خودش را نمی‌گیرد و در یک جمله «خیلی خاکی» است. من معتقدم صدای پرویز پرستویی به کاست «دوستت دارم» اعتبار خاصی بخشیده است.»

اجرای شعری از قیصر امین‌پور، شاعر بزرگ معاصر در آلبوم «دوستت دارم» از دیگر نقطه‌های عطف کارنامه هنری ناصر عبداللهی است. او در این آلبوم شعر «سربلند» قیصر با مطلع: «سراپا اگر زرد و پژمرده‌ایم/، ولی دل به پاییز نسپرده‌ایم» را خوانده‌است. ترانه «ناصریا» نیز از دیگر قطعه‌هایی است که به محبوبیت آلبوم «دوستت دارم» افزود. از دیگر بزرگانی که عبداللهی شعری از آن‌ها را در آلبوم‌هایش اجرا کرده، می‌توان به یوسفعلی میرشکاک و علی معلم دامغانی اشاره کرد. ناصر عبداللهی درباره انتخاب ترانه‌هایش این‌طور گفته‌است: «ترانه‌هایم را براساس مطالعاتم انتخاب می‌کنم. در میان شاعران معاصر، آثار محمدعلی بهمنی و پروین اعتصامی را خوانده‌ام. در بین شعرای قدیمی نیز عاشق آثار حافظ و مولانا هستم.»

در وصف بزرگان دین

مفاهیم ترانه‌هایی که ناصر عبداللهی اجرا کرده، متنوع است؛ اجتماعی، عاشقانه، حماسی و مذهبی. ناصرعبداللهی را می‌توان از اولین خواننده‌های پاپ ایرانی دانست که در وصف بزرگان دین، ترانه مذهبی خوانده‌است. «مهر علی و زهرا» و «فاطمه بنت نبی» از مشهورترین قطعه‌های مذهبی این خواننده هستند. «احمد ثانی» در وصف امیر مؤمنان، علی (ع)، «مهر دلبر» با شعری از حکیم سنایی و «از فاطمه» نیز دیگر آثار مذهبی ناصر عبداللهی‌اند.

نقاط ضعف و قوت پاپ ایرانی از نظر عبداللهی

عبداللهی اهل تقلید و تکرار نبود و خودش در این باره گفته‌است: «من را هم به شبیه‌خوانی متهم کرده‌اند! می‌گفتند: لحظاتی از صدای تو شبیه فلان خواننده است، بعضی وقت‌ها نیز از فلان خواننده تقلید می‌کنی و مواقعی هم کارهایت شبیه کار‌های نعیم افغانی است. من دنبال حرف‌های تازه و کار‌های نو هستم و از تقلید و شبیه‌خوانی خوشم نمی‌آید.»

ناصر عبداللهی با تلفیق موسیقی جنوب ایران و موسیقی پاپ، سبک تازه‌ای را عرضه کرد که خواننده‌های پاپ بعد از خودش را تحت تأثیر قرار داد. عبداللهی معتقد بود موسیقی پاپ ایرانی را باید چند گام به پیش برد و برای این‌که چنین اتفاقی بیفتد، باید بر موسیقی پاپ نظارت دقیق و کارشناسانه کرد؛ برای تثبیت جایگاه آن در بین مردم تبلیغ و از هنرمندان مستعد و کارامد این عرصه که توانایی مالی برای ارائه اثر ندارند، حمایت شود. از نظر ناصر عبداللهی ضعف موسیقی پاپ ایرانی، نداشتن بستر مشخص و از هم گسیخته بودن و نقطه قوت آن توجه به خواسته و سلیقه جوانان ایرانی است. به نظر می‌رسد دیدگاه‌های این خواننده فقید درباره موسیقی پاپ ایرانی در روزگار ما هم راهگشاست.

منبع: خراسان