به گزارش مجله خبری نگار/ایران ورزشی: ورزشگاه شهید بهنام معتمدی شهر مسجد سلیمان مملو از تماشاگرانی بود که از همان دقایق آغازین شور و حال وصف ناپذیری به این بازی داده بودند. میزبان بدون توجه به نام مهمان فوتبالی هجومی را به نمایش گذاشت و هرگز چهره یک تیم مدافع را نداشت. استقلال نیز با تغییراتی جزئی در خط میانی و خط حمله گام به این میدان گذاشته بود تا شاید سومین پیروزی خود را هم دشت کند.
آبیها بیشتر با محوریت حردانی و مهدی پور به دنبال گلزنی بودند و یامگا نیز در تلاش بود از تک فرصتها بهره بگیرد، اما به واقع در۳۰ دقیقه ابتدایی میزبان بود که در دقیقه ۲۹ حسینی را به واکنش جدی وا داشت.
استقلال این حمله را دقیقه ۳۷ پاسخ داد و در دهانه دروازه میزبان تا آستانه گلزنی پیش رفت تا دو تیم در ایجاد موقعیت گلزنی به توازن برسند.
بعد از این فرصت سوزیها دو تیم بازی متعادلی را به نمایش گذاشتند تا در نهایت نیمه اول بدون اینکه توپی از خط دروازه عبور کند به پایان برسد و استقلال در چهارمین بازی متوالی لیگ برتر باز هم در گلزنی در نیمه اول ناکام بماند.
شوت سعید مهری در دقیقه ۴۷ به شکلی مواج از بالای دروازه به اوت رفت تا استقلال شروع پرحرارتی را در آغاز نیمه دوم رقم بزند. نفتیها، اما این تهدید را جدی گرفتند و با حملات پردامنه بارها مدافعان استقلال را به زحمت انداختند. هیچ ضد فوتبالی از سوی مهمان دیده نمیشد و تیم کم بضاعت نفت هرگز نمیخواست تیم مدافع این میدان لقب بگیرد.
دقبقه ۵۴ ضربه پای چپ دهقانی که خطرناکترین بازیکن نفت بود را حسینی از زیر طاق بیرون آورد تا یک کرنر نصیب میزبان شود.
ساپینتو برای اینکه ضرب حملات نفت را بگیرد قایدی و رضاوند را به میدان فرستاد تا حردانی و مهدیپور از روی نیمکت ادامه بازی را تماشا کنند. این تصمیم نشان داد سرمربی استقلال از نمایش این دو راضی نیست.
تغییرات ساپینتو استقلال را تا حدی هجومیتر کرد و مهدی قایدی با حرکات انفجاری خود خط دفاع نفت را به هم ریخت و پیامد این حمله فرصتی بود که برای محبی در دقیقه ۶۴ ایجاد کرد، اما ضربه او نیز راهی به دروازه میزبان نداشت.
دوندگی نفتیها که از نیمه اول حکم برگ برنده را برای این تیم داشت، در نیمه دوم نیز ادامه یافت و علاوه برآن مدافعان این تیم نیز دقت کافی را در مهار حملات استقلال داشتند تا این تیم بتواند به آنچه میخواهد دست یابد و با وجود موقعیتی که شهباززاده در واپسین ثانیهها داشت و با ضربه سر دروازه نفت را تهدید کرد، به حداقل امتیاز این بازی دست یابد.
این تساوی، اما برای استقلال خوشایند نیست و تیم ساپینتو را در وضعیتی قرار میدهد که در هفتههای آتی باید امتیاز از دست داده در این میدان را جبران کند.
شاید نیاز باشد ساپینتو برای رسیدن به پیروزی در تفکرات تاکتیکی خود تجدید نظر کند و بازیکنانی را بکار بگیرد که قابلیت کسب پیروزی در بازیهای سخت بیرون خانه را هم داشته باشند. در لیگی که به نظر میرسد تعداد مدعیانش بیشتر از فصل قبل است، استقلال باید در بازی با تیمهایی همچون نفت مسجد سلیمان که بضاعت کمتری دارند، به نهایت امتیاز دست یابد و برایش تفاوتی نداشته باشد که بیرون خانه بازی میکند یا در خانه.
البته عملکرد کلی ساپینتو در لیگ بیست و دوم قابل دفاع است و باید نتایج او را در مسیر موفقیت ارزیابی کرد و باور داشت که مرد پرتغالی استقلال را همچون فصل قبل به یک مدعی جدی برای کسب جام بدل ساخته است، اما در لیگ دشوار بیست و دوم نیاز است که استقلال استراتژی محکمتری را در چنین میادینی به کار بگیرد و ساده از کنار امتیازات مهم عبور نکند.