به گزارش مجله خبری نگار/ایران ورزشی: کاروان ایران راهی بازیهای همبستگی کشورهای اسلامی شده تا در سالی که بازیهای آسیایی برگزار نشده، قونیه، مهمترین رویداد برای ورزش ایران باشد. رقابتهایی که باید حداقل برای ورزش کشور در بهترین سطح باشد و ورزشکاران ایران دغدغه موضوعات پیش پا افتاده را نداشته باشند. مسألهای که گویا خیلی به آن توجه نشده است. پیش از مسابقات مسئولان کاروان ایران از غیرحرفهای بودن کمیته برگزاری بازیها گلایه کردند تا جایی که اصغر رحیمی، سرپرست کاروان ایران به صراحت درباره این موضوع صحبت کرد.
اصغر رحیمی اشاره کرد که کمیته برگزاری بازیهای همبستگی کشورهای اسلامی، حتی نسبت تعیین تعداد اعضای آفیشیال با ورزشکاران را نمیداند و همین موضوع نشان میدهد که افراد ناکارآمد مسئولیت برگزاری این رویداد را بر عهده دارند. او حدود یک ماه قبل در نشست خبری، پیش روی خبرنگاران تأکید کرد که همه کارها انجام شده و مشکلی وجود ندارد، اما انگار ایدهآلی که در ذهن تیم سرپرستی کاروان ایران است، با چیزی که مورد نظر ورزشکاران و مربیان است تفاوت زیادی دارد.
در دوره مدیریت صالحی امیری، هیچ وقت از بیپولی صحبت نشده و هر بار که قرار بوده کاروان ایران در رویدادی حاضر شود، صالحی امیری از ماهها قبل اعتبار مورد نیاز را تهیه کرده است، پس حالا وقتی شنیده میشود که برخی مشکلات ابتدایی باعث ناراحتی و آزار مربیان و ورزشکاران شده، حتماً ذهن سمت بیپولی و مشکلاتی از این دست نمیرود و اشکال کار در مدیریت پولی است که برای این رویداد در نظر گرفته شده است.
وسلین، سرمربی تیم ملی هندبال شرایط آنقدر برایش سخت میشود که دو، سه روز قبل با رئیس فدراسیون تماس میگیرد و میگوید که به کارش در ایران خاتمه میدهد. او تأکید میکند که حتی به ایران هم نمیآید و مستقیم از ترکیه به مقصد کشورش بلیت میگیرد و میرود. در نهایت با صحبتهایی که میشود، او قبول میکند که همراه تیم بماند. البته بازیکنان میگویند، وسلین آنقدر عصبانی بوده و هست که هر لحظه ممکن است اردوی تیم ملی را ترک کند. از گرمای زیاد اتاقها گرفته تا نداشتن سیمکارت و لباسهایی که باب میل او نیست؛ همه و همه باعث عصبانیت سرمربی مقدونیهای تیم ملی هندبال شده تا جایی که در آستانه اولین مسابقه، تحمل شرایط برای او سخت شده؛ آنهم کسی که بسیار اخلاق خوبی دارد و از ابتدای حضورش در ایران هیچ مشکلی را مطرح نکرده است.
در کنار این موضوع، در همین دو، سه روز ابتدایی که برخی از اعضای کاروان ایران راهی قونیه شدهاند، مشکلات زیادی پیش آمده است. مثل در نظر نگرفتن غذا برای ورزشکاران در مسیر چهارساعتهای که باید با اتوبوس تا قونیه طی میکردند. بسیار بدیهی است که شرایط غذایی ورزشکاران با بقیه متفاوت است و حتماً باید برنامهریزی مناسبی در این زمینه برایشان انجام داد، اما گویا مسئولان کاروان ایران که اتفاقاً اعتبار خوبی هم بهعنوان تنخواه در اختیار دارند، به این موضوعات واقف نبودهاند. شاید هم بیشتر دغدغه سر و سامان دادن به کارهای افرادی مثل هادی ساعی و اعضای خانوادهاش را داشتند تا اینکه فکر مناسبی برای رفاه حال ورزشکاران و مربیان کنند.
هنوز مسابقات شروع نشده، حواشی زیادی در مورد هادی ساعی، بهعنوان معاون کاروان به وجود آمده. کسی که همه تلاشش را کرد تا رئیس فدراسیون تکواندو شود، اما از روزی که رئیس شده، به نظر میرسد بیشتر دغدغه مسائل دیگری را دارد تا فدراسیون تکواندو. سفر خانوادگی او به صوفیه و قونیه و صدور آی دی کارت برای پسرش، آنهم در شرایطی که بین مسابقات تکواندو و بازیهای همبستگی مانده، یکی از ضعفهای سرپرستی کاروان ایران است که حاشیههای زیادی را به وجود آورده و در ادامه میآورد.
اصغر رحیمی و تیمی که همراهیاش میکنند، در بازیهای المپیک ۲۰۱۶ ریو هم سرپرستی کاروان ایران را بر عهده داشتند و آنجا هم اشتباهات زیادی داشتند. به خاطر مسائل مختلف این گروه در کمیته کمرنگ شدند، اما جالب است که باز هم مسئولیت یک کاروان به آنها داده شد و حالا با این همه گلایه از سوی ورزشکاران و مربیان مواجهایم.