استیو کوپر؛ اسمی که در آینده بیشتر از آن می‌شنوید

به گزارش مجله خبری نگار، استیو کوپر این هفته کار بزرگی کرد. کاری که هیچ کدام از ۱۹ سرمربی قبلی ناتینگهام فارست در ۲۳ سال گذشته موفق به انجامش نشده بودند. او تیمی را به سطح اول فوتبال انگلیس برگرداند که خیلی‌ها با آن خاطره دارند؛ ناتینگهام فارست.

شهر ناتینگهام که بیش از ۳۰۰ هزار نفر جمعیت دارد، در بعد بین‌المللی با ۲ چیز شناخته می‌شود: رابین هود و باشگاه ناتینگهام فارست. اولی یک شخصیت افسانه‌ای است که بعید است کسی اسمش را نشنیده باشد.

این اسطوره در قرن یازدهم وارد فرهنگ فولکلور انگلیسی‌ها شد و در سال‌های اخیر به مدد داستان، کارتون و فیلمش یک شخصیت جهانی شده. کمانداری که از ثروتمندان می‌دزدید و بین فقرا پخش می‌کرد. دشمن اصلی او داروغه ناتینگهام بود و اینگونه اسم این شهر جهانی شد. در دهه‌های گذشته البته باشگاه ناتینگهام بود که اسم این شهر مرکزی انگلیس را سر زبان‌ها انداخت. آن‌ها در سال‌های ۱۹۷۹ و ۱۹۸۰ قهرمان اروپا شدند. اتفاقی که بسیاری از باشگاه‌های بزرگ انگلیس مثل آرسنال و منچسترسیتی در حسرت آن می‌سوزند.

ناتینگهام فارست یک بار بالاترین لیگ انگلیس در سال ۱۹۷۸ را برده. ۲ بار قهرمان جام حذفی شده و ۴ بار هم جام اتحادیه را بالای سر برده. بیشتر این افتخارات را برایان کلاف افسانه‌ای برای باشگاه ناتینگهام به ارمغان آورده. حالا، اما استیو کوپر قدم در راه کلاف گذاشته. کوپر یکی از امید‌های بریتانیایی‌ها برای داشتن مربی جوان و صاحب سبک است. او سال ۲۰۱۷ وقتی ۳۸ سال داشت، تیم ملی زیر ۱۷ سال انگلیس را قهرمان جهان کرد. امسال هم کاری که انجام داد به معنای واقعی حماسی بود. در اوایل فصل وقتی شفیلد از ۸ بازی ابتدایی فقط ۴ امتیاز گرفته بود و در انتهای جدول دست و پا می‌زد، هدایت تیم را برعهده گرفت و چندماه بعد کاری کرد که هواداران ۲۳ سال آزگار به‌دنبال آن بودند؛ بازگشت باشگاه به سطح اول فوتبال انگلیس.

کوپر متولد ولز است. در شهر کوچک پونتی‌پرید به دنیا آمده که تاریخ جالبی دارد. پونتی‌پرید در زبان ولزی یعنی «پل کنار خانه کاهگلی». در سال ۱۷۴۶ قرار بود پلی سنگی روی رودخانه نزدیک به شهر (رودخانه تاف) زده شود که معمارش ویلیام ادوارز ۲۷ ساله بود. او به مقامات شهر تضمین داده بود که پل قوسی شکلش روی رودخانه دوام می‌آورد و به‌خاطر همین مجبور شد ۱۰ سال از عمرش را روی پروژه صرف کند، چون فقط پل چهارم بود که فرو نریخت. او در این ۱۰ سال ۳ پل دیگر هم ساخته بود که هر ۳ را جریان آب با خود برد. ادوارز با تغییر مهندسی سازه بالاخره موفق شد چیزی بسازد که تا امروز سرجایش ایستاده. درست شبیه کاری که استیو کوپر در این چندماه انجام داد. او با تغییر سبک بازی تیم، ناتینگهام فارست را از قعر جدول به مقام چهارمی رساند تا در پایان فصل تیمش راهی پلی‌آف شود. آن‌ها اول از سد همسایه‌شان شفیلد گذشتند و بعد هم این هفته هادرسفیلد را شکست دادند تا دوباره لیگ برتری شوند. حالا همه منتظر تماشای این تیم در مسابقات فصل بعد هستند. لیگ برتر چندسالی بود از تیم‌های خاطره‌ساز قدیمی مثل لیدز و ناتینگهام خالی شده بود و فصل بعد هر دو تیم خاطره‌ساز را با خود خواهد داشت.

هواداران ناتینگهام سال‌هاست که عادت دارند در سکو‌ها این شعر را خطاب به هواداران رقیب بخوانند: «شما هیچوقت، هیچوقت، هیچوقت نگفته‌اید قهرمان اروپا». اشاره صریح به افتخارات اروپایی تیم. آن‌ها قطعاً آماده‌اند تا در بازی با تیم‌هایی مثل سیتی این شعار را با صدای بلندتر در ورزشگاه طنین‌انداز کنند.