به گزارش مجله خبری نگار، قیمت مسکن، افزایش جمعیت، تغییر سبک زندگی و دهها علت دیگر باعث شده است مردم جهان به فکر سکونت در خانههایی با اندازه غیرمعمول یا خانه متحرک یا به اصطلاح خانه کوچک باشند. خانهها در کشورهای مختلف گاهی آن چنان کوچک شده اند که به خانههای مینیاتوری، نانو آپارتمان، خانههای تابوتی، قوطی کبریتی، بند انگشتی، استودیو آپارتمان و ... شهرت دارند.
مساحت این آپارتمانها معمولاً بین ۱۵ تا ۴۵ مترمربع است هر چند خانههایی به مراتب کوچکتر از این متراژها نیز وجود دارد تا جایی که روز گذشته گاردین از رونمایی خانههای ۷ مترمربعی در لندن نوشت. بالا رفتن قیمت خانه در سالهای اخیر باعث شد در اوایل سال گذشته موضوع ساخت خانههای ۲۵ متری در کشورمان مطرح شود. شاید تصور کنید در خانههای کوچک به علت محدودیت فضا حتی نمیتوان به راحتی زندگی کرد چه برسد به این که بتوان فضایی دلنشین یا کاربردی ایجاد کرد، اما نگاهی به طراحی و دکوراسیون خانههای کوچک در کشورهای مختلف نشان میدهد که خانههای کوچک هم میتواند با طراحی به محیطی دلنشین برای افراد تبدیل شود.
در گزارش امروز سعی کرده ایم ضمن بررسی وضعیت ساخت خانههای ۲۵ متری در کشورمان مروری داشته باشیم بر تجربه دیگر کشورها از ساخت این خانههای مینیاتوری.
بعضیها میگویند خانه ملکی، کوچکش هم خوب است؛ شاید همین نگاه باشد که شهرداری را به فکر ساخت خانههای ۲۵ متری انداخت. از اواخر سال ۱۳۹۸ موضوع ساخت آپارتمانهای ۲۵ تا ۴۰ متری مطرح شد و در تیرماه سال گذشته شهرداری و وزارت کشور روی آن توافق کردهاند و گویا مورد تایید نمایندگان مجلس هم قرار گرفته بود. قرار بود شهرداری تهران با تامین زمین و کاهش قیمت آن از بهای مسکن به عنوان تسهیل کننده اجرای این طرح عمل کند.
از آن زمان تاکنون این موضوع هنوز به سرانجام نرسیده و افراد بسیاری تمایل به آگاهی از جزئیات این طرح دارند، با این حال آذر ماه امسال هم علی آقامحمدی، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام در جلسه «ستاد توسعه و تحول اجتماع محور ۲۰۲۰ محله» گفته: «به منظور ساخت مسکن برای مجردان میتوان از کشوری مانند ژاپن الگوبرداری کرد.» او البته درباره «الگوی ژاپنی ساخت مسکن برای جوانان» توضیحات بیشتری ارائه نکرده است، اما به نظر میرسد منظور از این الگو همان واحدهای کوچکی باشد که در ژاپن زیاد دیده میشود. اما با وجود صحبتهای آقامحمدی هنوز از تامین زمین توسط شهرداری و سازندهای که آنها را بسازد، خبری نیست.
تأمین مسکن مناسب برای شهروندان به ویژه گروه کم درآمد یک چالش در کشورهای جهان برای دستیابی به توسعه پایدار محسوب میشود. لذا، سیاستهای مختلف برای حل آن اجرا شده است مثلا در انگلیس، فرانسه و هلند تجربه مسکن اجاره به شرط تملیک یکی از تجربههای موفق حل بحران مسکن بوده است، اما یکی دیگر از راه حلها ایجاد خانههای کوچک در شهرهای بزرگ است که دولتها از آن به عنوان اهرمی برای کنترل بازار و البته حمایت از قشر کم درآمدتر در برنامههای خود استفاده میکنند.
در فرهنگ ژاپنی خانه به عنوان محلی برای خواب و کسب آرامش تعریف شده است. مهمانیها در خانه افراد برگزار نمیشود بلکه کافهها و رستورانها برای این کار در نظر گرفته میشود. خانههای ژاپنیها متراژ کمی دارند و این موضوع برای افراد مسئله مهمی نیست. دولت ژاپن برای این که فاصله محل زندگی با محل کار مردم را در شهرهای بزرگ کم کند از سال ۲۰۰۵ اقدام به ساخت خانههای کوچک در این شهرها کرد و حتی برای افراد مجرد جامعه هم خانههای کوچک زیر ۱۰ متر ساخت که بتوانند در آن زندگی کنند. اجاره این خانهها ۹۹ ین یعنی تقریبا ۸۶ سنت (کمتر از یک دلار) در ماه است و مستاجرها باید شخصا هزینه آب و برق را بپردازند.
قدرت خرید خانه در انگلستان سالانه رشد منفی دارد و صاحب خانه شدن در این کشور بسیار دشوار است. تنها ۲۰ درصد از جمعیت جوان در انگلستان صاحب خانه و ۸۰ درصد از افراد ۲۵ تا ۳۵ سال اجارهنشین هستند. به تازگی گاردین از ساخت خانههای ۷ متری خبر داده که قیمت خرید آنها ۵۰ هزار پوند معادل یک میلیارد و ۸۰۰ میلیون تومان است. اگر کسی هم بخواهد این واحدها را اجاره کند باید ماهانه ۱۲۰۰ پوند معادل ۴۲ میلیون تومان پرداخت کند.
هنگ کنگ یکی از گرانترین مناطق جهان برای زندگی محسوب میشود. از سوی دیگر این کشور یکی از متراکمترین مناطق جهان هم به حساب میآید، به همین دلایل مشکل مسکن در آن بسیار جدی است. در واقع در برخی از مناطق هنگ کنگ اساسا دیگر بحث خانه یا اتاق مطرح نیست، بلکه افراد در کپسولهای یک نفره شب را به صبح میرسانند یا چند ساعتی را استراحت میکنند. در این کشور اجاره یک آپارتمان حدود ۵ مترمربعی، ماهانه ۴۸۷ دلار یعنی حدود ۱۲ میلیون تومان است.
دیگر کشورها هم برای این که افراد با درآمدهای پایینتر هم بتوانند صاحب خانه شوند به سمت خانههای بند انگشتی رفته اند، در آلمان فقط دانشجویان از خانههای ۱۳ متری ساخته شده استقبال کرده اند. در آمریکا هم برخی ایالت ها به تازگی به این سبک ساخت خانه روی آورده اند. مثلا در کلمبیای آمریکا این سبک خانه سازی باب شده است. خانه هایی که به نوشته وال استریت ژورنال، در گذشته نماد زندگی سخت و بدبختی آدمها بود، اما اکنون به عنوان یک طراحی مدرن مورد توجه قرار گرفته است.
در کالیفرنیا، این ساخت و سازها به منبعی برای کسب درآمد مالکان برخی خانه ها تبدیل شده است. مالکان خانه ها از فضاهای شکاف مانند میان خانه شان با خانه کناری یا میان آپارتمانها برای ساخت خانههای کوچک و اجاره آن استفاده می کنند. این فقط به آمریکا محدود نمیشود و مثلا در آمستردام هلند، خانههایی دیده می شود که عرضش تنها یک متر است. در اسکاتلند هم این روند دیده شده است، خانه هایی باریک با عرض چند متر و با ارتفاع بلند.
منبع: خراسان