آلودگی هوا در صدر بروز بیماری در کشور

به گزارش مجله خبری نگار، دکتر کاظم نداف امروز در وبینار "بررسی وضعیت آلودگی هوا در شهر تهران؛ روند تغییرات کیفیت هوا، کمی‌سازی اثرات و برنامه‌های پیشنهادی" گفت: همه نظام‌های سلامت دنیا، کلیه عوامل محیطی که سلامت انسان را تهدید می‌کنند را به دو دسته اصلی عوامل خطر "رفتاری" و "محیطی" تقسیم بندی می‌کنند تا بتوانند این خطرات را در هر کشور مدیریت کنند و اثرات سیاستگذاری‌ها را برآورد و ارزیابی کنند.

وی ادامه داد: عوامل خطرات محیطی در کشور ما در حدود ۲۰ درصد از بار بیماری‌ها را به خود اختصاص داده است و آلودگی هوا در صدر این عوامل قرار دارند.

نداف، اضافه کرد: اگر بخواهیم برنامه‌های موفقی برای کنترل عوامل آلودگی هوا داشته باشیم، باید این برنامه‌ها را بر پایه اصولی بنا کنیم که بتواند به ما در اجرای برنامه‌های کنترل کمک کند.

رییس پژوهشکده محیط زیست دانشگاه علوم پزشکی تهران با اشاره به اسناد بالادستی در زمینه کنترل آلودگی هوا، خاطر نشان کرد: سیاست‌های کلی ابلاغی مقام معظم رهبری و قوانین کشوری از مهمترین اسناد بالادستی هستند که زمینه کنترلی برای اقدامات در این زمینه برای ما فراهم کرده است.

وی با اشاره به سیاست‌های کلی سلامت ابلاغی مقام معظم رهبری، خاطر نشان کرد: تامین هوای پاک با رعایت استاندارد‌های ملی و معیار‌های جهانی و منطقه‌ای از محور‌های اصلی این سیاست‌ها به شمار می‌رود.

نداف اضافه کرد: در قسمت ۲-۳ این سیاست‌ها بر کاهش مخاطرات و آلودگی‌های تهدیدکننده سلامت مبتنی بر شواهد معتبر علمی تاکید دارد و کار‌هایی که در سال‌های اخیر توسط پژوهشکده محیط زیست دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شده، در این راستا بوده است.

رییس پژوهشکده محیط زیست دانشگاه علوم پزشکی تهران به بند ۶ سیاست‌های ابلاغی مقام معظم رهبری اشاره کرد و گفت: در این بخش بر تامین امنیت غذایی و بهره مندی عادلانه آحاد مردم از سبد غذایی سالم، مطلوب و کافی، آب و هوای پاک، امکانات وزشی همگانی و فرآورده‌های بهداشتی ایمن همراه با رعایت استاندارد‌های ملی و معیار‌های منطقه‌ای و جهانی تاکید دارد.

وی بر لزوم تعیین اهداف کمی برای برنامه‌های جامع کاهش آلودگی هوا تاکید کرد و گفت: در این راستا پیشنهاد می‌شود که از سال ۱۴۰۱، سازمان حفاظت محیط زیست خود را مکلف کند که با نظارت بر اجرای برنامه جامع کاهش آلودگی هوای ۸ شهر بزرگ کشور سالانه باید حداقل ۵ درصد از غلظت متوسط سالانه ذرات معلق (PM ۱۰ و PM ۲.۵) و NO ۲ و O ۳ را نسبت به سال ۱۴۰۰ بکاهد تا به حد استاندارد ملی کاهش یابد.