به گزارش مجله خبری نگار از پایگاه خبری ساینس، در این فرایند پودر فشرده زغال با فیبرهای طبیعی پنبه مخلوط شده و از آن بلوکهایی به ابعاد ۲۰ سانتیمتر ساخته میشود. سپس این بلوکها در محفظههای حاوی آب دریا با ابعاد ۳۴ سانتیمتر به گونهای قرار میگیرند که سطح بالای بلوک بر سطح آب محفظه منطبق میشود.
با تابش نور خورشید بر سطح بالایی و سیاه رنگ بلوک، الیاف پنبه آب را از سطوح جانبی بلوک جذب میکنند. هنگامی که آب جذب شده به سطح بالایی بلوک میرسد، تبخیر شده و درون یک پوشش هرمی شفاف که در بالای محفظه قرار دارد، سرد میشود. به این ترتیب قطرات آب قابل آشامیدن درون هرم تشکیل شده و درون محفظه دیگری جمعآوری میشوند. در پایان کار کافی است بلوک زغالی با مقداری آب شور دریا شستشو شود تا نمک باقی مانده از آن خارج شود.
به گفته محققان میزان آب شیرین حاصل از این بلوکهای زغالی نسبت به مواد اولیه مورد استفاده در این فرایند بین دو تا سه برابر سایر روشهای نمکزدایی آب با استفاده از انرژی خورشید بوده و هزینه نمکزدایی آب با استفاده از این سیستم در حدود یک سوم پیشرفته ترین روشهای موجود است.
گزارش کامل این تحقیقات در نشریه Advanced Sustainable Systems منتشر شده است.