به گزارش مجله خبری نگار، پایگاه خبری «عرب پُست» امروز (جمعه) به نقل از «یعقوب شاریت» پسر «موشیه شاریت» اولین وزیر خارجه رژیم صهیونیستی و دومین نخست وزیر تاریخ کوتاه این رژیم نوشت: پسر مردی که اعلامیه تاسیس اسرائیل را در سال ۱۹۴۸ امضا کرد، آخرین روزهای خود را به عنوان یک ضد صهیونیست میگذراند، با مهاجرت یهودیان به سرزمین موعود! مخالفت و مهاجرت اسرائیلیها به خارج از سرزمینهای اشغالی را تشویق میکند. او همچنین روزهای تاریکی را برای آینده اسرائیل پیش بینی و از برنامه هستهای ایران حمایت میکند.
به نوشته «عرب پُست»، فرزند اولین وزیر خارجه اسرائیل که اکنون در آستانه ورود به سن ۹۴ سالگی قرار دارد، یکشنبه هفته جاری در گفتگو با روزنامه صهیونیستی «هاآرتص» تصریح کرد که این رژیم حرم زاده و از شکم یک گناهکار زاده شده است.
مردی که قبل از تاسیس رژیم اسرائیل در تیپ واکنش سریع خدمت میکرد و در طول جنگ جهانی دوم در تیپ یهود در ارتش انگلیس داوطلب شد و در تاسیس گروه حفاری «کیبوتس» یهودی شرکت کرد و در سازمانهای اطلاعاتی «شاباک» و «ناتیو» رژیم صهیونیستی خدمت کرده است، تصریح کرد که این رژیم و پروژه صهیونیستی از شکم گناهکار متولد شدند و این حقیقت همه چیز است.
وی افزود: این اولین گناه، ما را آزار میدهد و همچنان به دنبال ما خواهد بود و سایهاشبالای سر ما است. ما آن را توجیه میکنیم، اما به ترس در وجود ما تبدیل شده است که به وضوح در اشکال مختلف زندگی ما آشکار میشود و همچنان آتش زیر خاکستر است.
شاریت در این مصاحبه گفته که من ۹۴ ساله هستم و با آرامش به این سن رسیدهام. وضعیت مالی من مناسب است، اما من نسبت به آینده و سرنوشت نوهها و نوادگان خود بیمناک هستم.
وی با اشاره به اینکه مجبور به همکاری با رژیم جنایتکار [اسرائیل]شده است، افزود: من اینجا هستم (سرزمینهای اشغالی) و جایی دیگر برای رفتن ندارم و به دلیل سنم نمیتوانم نقل مکان کنم و این مرا آزار میدهد و هر روز این اعتراف از من دور نمیشود، اعتراف به اینکه اسرائیل رژیم اشغالگری است و به مردم دیگر حمله میکند.
شاریت با تاکید بر اینکه زندگی قوم یهود غمناک است، اظهار داشت: (یهودی ها) مردمی هستند که مطیع نیستند و نمیدانند چگونه یک دولت را حفظ کنند، بنابراین، این مردم بیشتر اوقات، وجود قومی نداشتند بلکه در سایه وحود اقلیتهای مظلوم و منفور بدون یک سازمان بزرگ یا دولت زندگی میکردند.
یعقوب شاریت همچنین اعتراف کرد که آنها داستان درگیری اعراب و اسرائیل را در لحظهای که صهیونیسم از یهودیان برای مهاجرت به سرزمینهای اشغالی دعوت کرد، ساختند تا بتوانند یک سرزمین واحد را برای قوم یهود ایجاد و یک کشور مستقل ایجاد کنند.
او گفت که ایده صهیونیسم این بود که به محلی پا بگذارد که توسط قوم دیگری اداره میشود و مذهبی دیگر، کاملاً متفاوت از یهودیان داشته باشد.
وی با طرح این سوال که آیا تا به حال در هیچ نقطهای از جهان دیدهاید که اکثریت با تسلیم شدن در برابر مهاجمان خارجی که میگویند (اجداد ما در اینجا زندگی میکردند) و بخواهند به سرزمین آنها وارد شوند و بر آنها حکومت کنند، موافقت کرده باشند؟، افزود: این درگیری ریشه در تاسیس رژیم (اسراییل) داشت، اما صهیونیسم آن را انکار کرد و آن را نادیده گرفت.
پسر «موشیه شاریت» دومین نخست وزیر تاریخ رژیم صهونیستی افزود: با برعکس شدن جمعیت یهودیان نسبت به اعراب، اعراب متوجه شدند که اکثریت خود را از دست میدهند و این مساله به نفع یهودیان است، بنابر این چه کسی با چنین چیزی موافق است؟.
وی اظهار داشت: به همین دلیل درگیریهای خشونت آمیز و شورشهایی در سالهای ۱۹۲۰، ۱۹۲۱، ۱۹۲۹، ۱۹۳۶ تا ۱۹۳۹ و سپس جنگ پس از جنگ اتفاق افتاد.
به گفته یعقوب شاریت، بسیاری ممکن است بگویند که ما مستحق این سرزمین (فلسطین) هستیم، زیرا اعراب میتوانستند به ما اجازه ندهند و همه چیز داشت خوب پیش میرفت، اما آنها جنگ را آغاز کردند و اکنون حق شکایت ندارند.
وی اضافه کرد: با این حال، من فرایند تبدیل اکثریت عرب به اقلیت و اقلیت یهودی به اکثریت را غیراخلاقی میدانم.
فرزند اولین وزیر خارجه رژیم اسرائیل با اشاره به اینکه اگر [رژیم]اسرائیل بد است، پس او نیز فرد بدی است، زیرا به رژیم اسرائیل مالیات میپردازد، گفت: صهیونیسم و همه وعدههایی که به مردم خود داده از بین رفته است و از قوم یهود برای خونریزی، کشتار و خشونت استفاده میکند.
وی با تاکید بر اینکه پرچمی که امروز بر فراز سرزمین ما (سرزمینهای اشغالی) به اهتزاز در آمده است، یک رویا بود، افزود: اسرائیل با لبه شمشیر زندگی میکند و من با همه ابعاد آن، فاصله دارم.