زندگینامه شهربانو همسر امام حسین (ع)

زندگی نامه شهر بانو همسر امام حسین (ع):

شهربانو یا شهر بانو یکی از همسران امام حسین بن علی (ع) امام سوم شیعیان بود. مادر امام زین العابدین (ع) است. ایشان شاهزاده خانم بودند و دختر یزدگرد سوم، آخرین پادشاه ساسانی از ایران بود.

روایت است شهربانو چندین نام دیگر داشته است که عبارتند از: شهربانویه، شاه زنان، شهرناز، شاه جهان، جهان شاه، خوله، سلیمه (سلامه)، حدار، صلیفه (سلافه)، غزاله، سدیرا، مریم، فاطمه.

پس از شکست پدرش یزدگرد سوم، شهربانو و دیگر اعضای خانه سلطنتی ایران توسط ارتش‌های پیروز عرب در المداین به اسارت درآمدند و به مدینه فرستاده شدند. مردم برای دیدن دختر اسیر شده پادشاه ایران به آنجا آمدند. خلیفه، عمر بن الخطاب خواستار نشان دادن دختر پادشاه ایران به وی شد. سربازان او را نزد عمر آوردند و وی برای بلند کردن حجاب او دراز شد. شاهزاده خانم کنار کشید و به فارسی فریاد زد: "چهره هرمز از بی حیایی تیره می‌شود! " عمر فکر کرد که به او توهین شده است و دستور داد شاهزاده خانم را بکشند. علی بن ابیطالب (ع) اعتراض کرد. "شما زبان او را نمی‌دانید. او اجداد خود را خواست و توهینی نکرد. "

عمر سپس قصد خود را از حراج او به عنوان برده اعلام کرد. مناقصه مطمئناً روحیه خواهد گرفت و پول زیادی جمع خواهد شد. علی دوباره اعتراض کرد. سپس علی از شاهزاده پرسید: "آرزو داری من شوهرت را پیدا کنم؟ " شاهزاده خانم جواب نداد. علی در تلاش برای جلوگیری از برگزاری حراج، علی گفت: "سکوت او نشانه تأیید است. " علی در مواجهه با عمر ادامه داد: "چرا اجازه نمی‌دهیم از میان این جمعیت شخصی را به عنوان شوهر انتخاب کند و هزینه جهیزیه وی را از خزانه عمومی پرداخت خواهیم کرد؟ " عمر با کینه توافق کرد. شاهزاده خانم محاصره شده با ناامیدی جمعیت را برای داشتن چهره‌ای مهربان نگاه کرد. او حسین را دید. پسر علی (ع)، و متحیر شد و گفت: "من این مرد را در خواب دیده ام! ". جمعیت برگشتند تا حسین (ع) را نگاه کنند. علی (ع) نزد پسرش رفت و گفت: "حسین! او مادر پسرت خواهد بود که بهترین کسانی است که در دنیا زندگی می‌کنند. امام علی (ع) از او پرسید اسم تو چیست؟ گفت: جهان شاه. سپس امام علی (ع) نام ایشان را شهربانو گذاشتند.

در نتیجه، شهربانو با حسین بن علی، نوه محمد، و امام سوم شیعه ازدواج کرد. خواهرش با محمد بن ابوبکر ازدواج کرده بود.

آرامگاه شهربانو همسر امام حسین (ع)

سپس ایشان امام سجاد (ع) را باردار شدند. روایت است اندکی پس از تولد امام زین العابدین (ع) ایشان درگذشت؛ و در جنت الباقی، در کنار سایر اعضای خانواده پیامبر (ص) به خاک سپرده شد.

برخی از سنت‌ها می‌گویند که او در واقع در اکتبر ۶۸۰ میلادی در نبرد کربلا در کنار شوهرش به زودی به شهادت رسید، اما به همراه امام حسین بن علی (ع)، اعزام شد و صاحب روضة‌الشهداء مى‌گوید: شهربانو در کربلا حضور داشته، به امام حسین (علیه‌السلام) عرض کرد که من در اینجا غریب هستم، خواهران و دختران تو، چون از تبار پیامبرند، حرمت این‌ها را نگه مى‌دارند. ولى من دختر یزدجرد شهریار ایران هستم، مى‌ترسم دشمنان حرمت حرم تو را نگه ندارند، امام فرمود: ناراحت نباش تو هم محترم هستى و کسى دست به سوى تو دراز نخواهد کرد.

روایتى دیگر این است که امام فرمود: در آن هنگام که من از پشت اسب به زمین افتادم مرکب من نزد تو مى آید، شما سوار بر مرکب شو و عنان را به او بسپار که تو را از میان این لشکر بیرون برده و بجایى که خداوند خواهد مى‌رساند. اما اصلح اقوال این است که شهربانو همراه اهل بیت (علیهم‌السلام) به شام رفت.

در روایتی آمده است که: پس از شهادت امام حسین (ع)، برای اینکه اسیر نشود، خود را به داخل فرات انداخت او بر اسب سفید مشهور امام حسین (ع)، (ذوالجناح) سوار شد و با عجله وارد ایران شد. تحت تعقیب قرار گرفت، او تمام راه را تا شهر ری سپری کرد، جایی که سرانجام دشمن با او مقابله می‌کرد و هیچ راه فراری نداشت؛ به طور معجزه آسایی، کوه آنجا باز می‌شود و او و اسب را در جایی که تا امروز زندگی می‌کنند، می‌بلعد. آرامگاه بی بی شهر بانو در شهر ری محل استراحت وی است.