به گزارش مجله خبری نگار، روزنامه صهیونیستی اورشلیم پست در گزارشی درباره آزادسازی کامل شهر درعا در سوریه و ناخوشنودی اسرائیل از رویکردی که روسیه در سوریه و همسو با رویکرد ایران در این منطقه اتخاذ کرده است، نوشت: در آتش بسی جدید که ممکن است منجر به پایان یافتن محاصره ۷۵ روزه درعا البلد توسط ارتش دولت بشار اسد شود، شورشیان سوری گزینههای معدودی پیش رو دارند. این محاصره و توافق بعد از آن میتواند به وضعیت متناقضی که از زمان استیلای دوباره بر آن توسط ارتش سوریه، نیروهای روسیه و سوریه در ژوئیه ۲۰۱۸ در آن حاکم شده بود، پایان دهد.
اورشلیم پست در ادامه نوشت: موازنهی متغیر قدرت در این استان واقع شده در جنوبی غربی سوریه برای اسرائیل مهم است، چون درعا هم مرز بلندیهای جولان است. این شهرستان محل پروژه راهبردی ایران برای استقرار و اعزام نیروهای تحت کنترل در این منطقه است که هدف آن به کارگیری آنها در درگیری محتمل میان اسرائیل و ایران یا نیروی نیابتی ایران، یعنی حزب الله لبنان است.
در ادامه این گزارش آمده است: ایران گذرگاه مرزی بوکمال که سوریه را به عراق متصل میسازد، تحت کنترل دارد. ایرانیها میتوانند به راحتی در مناطق جنوبی سوریه تردد کنند. آنها قرارگاههایی را در کنار این گذرگاه مرزی ساخته اند که از جمله آنها قرارگاه امام علی است.
این روزنامه در ادامه مطرح میکند: از دیدگاه اسرائیل، مانع اصلی تقویت و پیاده سازی این پروژه ایرانی، غیر از اقدامات نظامی خود اسرائیل، حضور روسیه در این منطقه بوده است. روسها از این پروژه ایرانی برای ایجاد ظرفیت تقابل با اسرائیل در جنوب غربی سوریه حمایت نمیکنند، اما در واقع طرح خودشان مبنی بر همکاری محدود با شورشیان سابق معلوم شد که به سمت و سوی دیگری میرفته است.
اورشلیم پست افزود: تغییر جهت آشکار روسیه به سمت موافقت با خواستههای ایران که تاثیر آن در توافق درعا نیز پیدا بود، خوشایند اسرائیل نخواهد بود. علاوه بر این، با درنظر گرفتن نشانههایی از ناشکیبایی روسیه نسبت به کارزار حملات هوایی اسرائیل علیه اهداف مشخص در سوریه، میفهمیم باید در هرگونه امید اسرائیل به این که روسیه ممکن است نقشی در محدود کردن نفوذ ایران در سوریه ایفا کند، تجدید نظر کرد.
گزارش اورشلیم پست در بخش دیگری آورده است: تنشها در این منطقه تازگی ندارند و از زمان بازگشت دولت سوریه در سال ۲۰۱۸، مثل آتشی زیر خاکستر بوده اند. اما رخ دادهای اخیر نشانگر اعتماد به نفس رو به افزایش ایران است که خود ناشی از تعهد سست شونده روسیه نسبت به وضع موجود است. دلیل این تغییر آشکار در موضع روسیه خیلی شفاف نیست، اما در سمت و سوی آن شکی نیست. همچنین ممکن است احساس تضعیف حضور نظامی آمریکا در منطقه به جسورتر شدن ایران و روسیه، علیرغم نگرانی متحدان واشنگتن در منطقه، کمک کرده باشد.