به گزارش مجله خبری نگار،دخترکانی در دو دسته روبروی هم قرار گرفته اند و در ابتدا با لفاظی و گفتن برخی کلمات، دهان به دهان میشوند، اما به ناگهان کار به درگیری تن به تن کشیده میشود.
در ادامه یکی از دخترها، دیگری را چنان پرتاب میکند که بخشی از کتف و سرش به ناحیه سیمانی کنار باغچه میخورد، اما دختر آسیبدیده بر میخیزد و دعوا و درگیری را از سر میگیرد. این درحالی است که تماشاچیانی این صحنهها را به نظاره نشسته اند و به جای خاتمه دادن به مساله، با جملاتی بر آتش درگیری میدمند.
در میانه دعوا، دخترکی، قمهای ۵۰ سانتیمتری را بیرون میکشد که خوشبختانه با وساطت دوستان، از آن استفاده نمیکند؛ صحنهای که هر چند در هر حالتی زننده و ناهنجار است، اما به طور معمول در دعواهای پسران بیشتر دیده میشود. به هر حال فیلم در فضای مجازی منتشر میشود و واکنش کاربران بسیاری را به همراه دارد که متفق القول از چرایی کاهش سن خشم در جامعه و بروز این نوع رفتارهای پسرانه در میان دختران میپرسند.
به گزارش مجله خبری نگار،پرسشهایی که خبرنگار حوزه زنان و خانواده را بر آن داشت تا در گفتگو با محمد کاظم زاده روانشناس و خانواده درمانگر پاسخ آن را جویا شود.
کاظم زاده روز شنبه در این گفتگو با تاکید بر اینکه نخستین موضوعی که در این اتفاق باید مورد بررسی قرار گیرد بحث علاقه مندی و پایبندی و احساس خوب داشتن به کلیشه جنسیتی است، اظهار داشت: کلیشه جنسیتی یعنی داشتن اصول، قوانین، هنجارها و پایبندیهایی که متناسب با جنسیت انسانی است که این امر از هنگامی که افراد از سن ۱۱ و ۱۲ سالگی، آرام آرام شروع به ساخت هویت خود میکنند به این هویت جنسیتی پایبند میشوند.
وی ادامه داد: حال وقتی این پرسش مطرح میشود که چرا دختران ما در محدوده سنی ۱۳ یا ۱۴ سال این پایبندی را ندارند باید گفت این امر دلایلی دارد از جمله اینکه برای نشان دادن قدرت بیشتر است یعنی وقتی افراد برخلاف کلیشه جنسیتی خود رفتار یا یکسری نشانهها را بروز میدهند، میتواند نشانه قدرت خواهی بیشتر باشد.
به بیان کاظم زاده، دومین دلیل عدم پایبندی به کلیشههای جنسیتی میتواند نشانه یک اعتراض نسبتا دائمی یا تکرار شونده نسبت به برخی مسایل از جمله تربیت خانوادگی یا جلوههای اجتماعی یا حتی نسبت به روابط میان فردی و عاطفی خود باشد.
این روانشناس و خانواده درمانگر، یکی دیگر از دلایل عدم پایبندی به کلیشههای جنسیتی را نداشتن درک عمیق از جنسیت یا کلیشه جنسیتی عنوان و تصریح کرد: به این معنا که فلسفه آن به اصطلاح موقعیت را درک نکرده باشند که در مورد این وضعیت در جامعه با پدیدههایی همچون اینکه پسرهایی جلوههای غیرپسرانه را منعکس میکنند روبه رو هستیم.
وی با تاکید بر اینکه این سه محور یعنی نشان دادن قدرت بیشتر، اعتراض و نداشتن درک عمیق از جنسیت میتواند محورهای اصلی احساس منفی نسبت به کلیشه جنسیت باشد، خاطرنشان کرد: آنچه اهمیت دارد این است که افراد به دلیل اینکه آموزش دقیقی ندیده اند به فلسفه نشانهها و اصول و قواعد پی نبرده اند یا چنین چیزی در حوزه اهمیت آنان نبوده است.
راهکار پیشگیری از تکرار دعواهایی با کلیشههای جنسیتی فرافردی چیست؟
کاظم زاده در پاسخ به این پرسش که چه کنیم تا دیگر شاهد دعواهایی با کلیشههای جنسیتی فرا فردی نباشیم، اظهار داشت: همه افراد با آموختن مهارتهایی میتوانند ناکامیها و نابسامانیهای خود را مدیریت کنند و احساس منفی نسبت به کلیشه جنسیتی اینگونه بروز نمیکند.
وی با تاکید بر اینکه داشتن مهارت کنترل خشم، مهارت حل مساله و مهارت قاطعیت باعث میشود احساس منفی نسبت به کلیشههای جنسیتی به صورت تِکانشی و آزاردهنده بروز نکند، توضیح داد: در حقیقت اگر افراد این سه مهارت را داشته باشند ناکامیها و نابسامانیهای اطراف آنان زمینه ساز رفتارهای تکانشی خیلی جدی نمیشود و سعی میکنند مشکلات را به صورت مطلوبتر و سازندهتر پیش ببرند حتی اگر احساس درونی آنان احساسی منفی باشد.
به گفته این روانشناس تربیتی، مدیریت خشم، داشتن اشراف دقیق به هیجانات درونی ایجاد میکند که باعث میشود فرد بتواند هیجانات درونی خود را کنترل کند. قاطعیت هم به ما یاد میدهد که بعد از اینکه خود را در یک ناکامی و نابسامانی کنترل کردیم، از ناراحتی خود به صورت سازنده و هدفمند به نحوی که نه خود آسیب ببینیم نه دیگری و منطبق با هنجارهای گفت و گوی اجتماعی باشد حرف خود را بزنیم و حرف در دلمان نماند.
کاظم زاده با بیان اینکه بسیاری مواقع مشکل ما طرف مقابل یا یک سیستم نیست بلکه مشکل خود ما و مساله در درون خود ما است، اظهار داشت: پس باید مهارت حل مساله را هم بلد باشیم تا بتوان مسائلی که گریبان گیر میشود را به طور جدی حل کرد.
فرزندان نسل جدید نیاز مبرم به آموزش مهارتها دارند
این روانشناس تربیتی و مشاور خانواده با تاکید بر اینکه این مهارتها باید به صورت عمومی در مراکز آموزشی رسمی مانند آموزش و پرورش و رسانههای جمعی ارائه شود، تشریح کرد: همچنین باید کتابهای خوبی در این مورد نوشته شود و قابل استفاده و فهم برای عموم مردم باشد. خانوادهها هم باید تلاش کنند تا فرزندان را نسبت به زندگی آینده آماده کنند.
وی افزود: فراموش نکنیم امروز همانند سی سال پیش، فرزندان نمیتوانند بدون آمادگی، آگاهی و دانستن آنچه که لازم است وارد برهه مهمی از زندگی شوند و والدین باید این موقعیتها را تدبیر کنند.
کاظم زاده با تاکید بر اینکه نوجوانان و جوانان در صورت نبود هیچکدام از این اتفاقها باید خود تدبیری بیاندیشند، خاطرنشان کرد: بنا بر پژوهشهای صورت گرفته، بسیاری از نوجوانان از بروز رفتار ناکارآمد احساس منفی دارند یعنی اگر رفتاری تکانشی از خود نشان دهند شاید در منظر عمومی حتی از کار خود دفاع کنند یا توجیه تراشی کنند، اما موقعی که با منطق خود خلوت میکنند و سر به جیب مراقبت فرو میبرند متوجه میشوند که نخستین آسیب رفتار ناکارآمد به خود فرد باز میگردد.
وی تاکید کرد: پس بهتر است نوجوان به اهمیت و ضرورت این آموزشها و رفتارهای مقابلهای پی ببرد و خود را به این آگاهیها مسلح کند تا حال دلش خوب شود.
از: فاطمه دهقان نیری