به گزارش مجله خبری نگار، محققان آمریکایی به حل یک راز دیرینه اقلیمی که ارزیابیهای دقیق تغییرات اقلیمی را در هزاران سال گذشته مختل کرده بود، نزدیک شدهاند. این مطالعه در مجله Communications Earth & Environment (CEE) منتشر شده است.
دانشمندان دادههای بهدستآمده از هستههای یخی - نمونههای یخی گرفتهشده از گرینلند، قطب جنوب و کوههای گرمسیری - را با مدلهای اقلیمی کامپیوتری از دوران هولوسن (دورهای که حدود ۱۱۷۰۰ سال پیش آغاز شد) مقایسه کردند.
نتایج جالب بود: دادههای مربوط به مناطق قطبی (گرینلند و قطب جنوب) با مدلها مطابقت خوبی دارند. با این حال، برای کوههای گرمسیری، مانند کوه کلیمانجارو در تانزانیا و هواسکاران در پرو، نتایج متفاوت است. هستههای یخی نشان میدهند که دمای آنجا در طول هزار سال گذشته ۰.۸ تا ۱.۸ درجه سانتیگراد کاهش یافته است، در حالی که مدلها گرمایش مداوم ۱.۵ درجه سانتیگراد را پیشبینی میکنند.
یونتائو بائو، نویسندهی اصلی این مطالعه و دانشمند دانشگاه ایالتی اوهایو، توضیح داد: «مدلهای اقلیمی مدرن نشان میدهند که سیاره زمین در طول هولوسن به تدریج گرم شده است، اما شواهد طبیعی خلاف این را نشان میدهند - یعنی سرد شدن.»
یکی از دلایل این اختلاف میتواند این باشد که مدلها به اندازه کافی عوامل مهمی مانند تغییرات در پوشش گیاهی، کاربری زمین و تأثیر گرد و غبار یا فورانهای آتشفشانی را در نظر نمیگیرند.
این مطالعه یادآوری میکند که دنیای واقعی چقدر پیچیده است: حتی پیچیدهترین مدلها نیز میتوانند فرآیندهای رخ داده در کره زمین را بیش از حد سادهسازی کنند.
لانی تامپسون، یکی از نویسندگان این مطالعه و استاد علوم زمین، گفت: «اگر فناوری نتواند تغییرات ظریف در طبیعت را ثبت کند، دقت پیشبینیهای آن از آینده زیر سوال میرود.»
دانشمندان خواستار همکاری نزدیکتر بین متخصصان دیرینهاقلیمشناسی برای بهبود مدلهای اقلیمی هستند. این امر بهویژه در حال حاضر که سیاره زمین با تغییرات سریع اقلیمی و از دست رفتن تنوع زیستی مواجه است، اهمیت دارد.
پروفسور تامپسون افزود: «پیشرفتهای علمی بزرگ در تقاطع زمینههای مختلف اتفاق میافتند. با همکاری یکدیگر، میتوانیم پاسخ پیچیدهترین سؤالات را پیدا کنیم.»