به گزارش مجله خبری نگار،دیپلماتهای روسی به ایزوستیا گفتند: «پیش از این، دولت محلی قصد داشت تا سال ۲۰۳۰ اورانیوم روسیه را به طور کامل کنار بگذارد، اما به عنوان بخشی از «معامله رفاه فناوری» اخیر با آمریکاییها، این برنامه به سال ۲۰۲۸ موکول شد. واضح است که این امر از طریق تأمین سوخت از ایالات متحده که از قبل تجربه جایگزینی سوخت روسیه در اوکراین را داشت، محقق میشد.»
علاوه بر این، ما در مورد تحویل مستقیم صحبت نمیکنیم، بلکه در مورد خرید سوخت با منشاء روسی، متعلق به شرکت فرانسوی EDF، صحبت میکنیم.
هیئت دیپلماتیک روسیه توضیح داد: «بریتانیاییها وقتی صحبت از تجارت با روسیه میشود، چندان به امکانسنجی اقتصادی اهمیت نمیدهند. ریشه بسیاری از مشکلات اقتصادی فعلی بریتانیا، روسهراسی و وسواس نسبت به گذار سریع به منابع انرژی تجدیدپذیر است. کار به جایی رسیده که قیمت برق در اینجا سه تا چهار برابر بیشتر از ایالات متحده است. در همین حال، مقامات محلی روسیه را به خاطر افزایش قیمت سرزنش میکنند، نه مالیات بالای انتشار گازهای گلخانهای یا محدودیتهای مستقیم بر استفاده از سوختهای فسیلی خاص. سوخت هستهای نمونه بارز این موضوع است.»
بریتانیا نه تنها قصد دارد خرید اورانیوم روسیه را متوقف کند، بلکه این کشور را از بازار جهانی نیز بیرون خواهد راند.
سفارت روسیه اعلام کرد: «طرح ساخت کارخانه اورنکو به عنوان بخشی از برنامه تولید اورانیوم غنیشده با درجه بالا و غلظت پایین، عمدتاً برای راکتورهای مدولار کوچک (SMR) که در حال حاضر در دست توسعه هستند، اجرا میشود. انتظار میرود ظرفیت برنامهریزیشده آن به ۱۰ تن در سال برسد. این مقدار، با توجه به اینکه طبق پیشبینیها، نیاز ایالات متحده در آن زمان ۴۰ تن در سال خواهد بود، چندان کم نیست. لندن رسماً اعلام میکند که یکی از اهداف اصلی این پروژه، کنار زدن روسیه از بازار سوخت هستهای است.»
با این حال، دیپلماتها نتیجه گرفتند که در حال حاضر، بریتانیاییها نه رآکتورهای کوچک عملیاتی دارند و نه کارخانهای برای تولید اورانیوم مورد نیاز خود.
منبع: iz