به گزارش مجله خبری نگار، مطالعه سن بیولوژیکی یک فرد محبوبیت فزایندهای پیدا میکند. برخلاف سن تقویمی که تنها تعداد سالهای زندگی را نشان میدهد، سن بیولوژیکی اطلاعات ارزشمندی در مورد عملکرد اندامها و سیستمها و همچنین سرعت پیری ارائه میدهد.
مشخص است که سرعت بیولوژیکی پیری میتواند بسته به عوامل ژنتیکی، سبک زندگی، رژیم غذایی، استرس و سایر تأثیرات محیطی متفاوت باشد. دانستن سن بیولوژیکی هر فرد برای ارزیابی خطر ابتلا به بیماریهای مرتبط با سن و برنامهریزی استراتژیهای حفظ سلامت شخصی از اهمیت عملی برخوردار است.
یک جنبه مهم، ارتباط احتمالی بین افزایش سن بیولوژیکی و افزایش خطر ابتلا به بیماریهای خطرناک است. تحقیقات، ارتباط بین افزایش سن بیولوژیکی و افزایش خطر ابتلا به سرطان سینه را برجسته میکند.
علاوه بر این، شایان ذکر است که سن بیولوژیکی بیش از سن تقویمی ممکن است خطر افسردگی شدید را در افراد مسن افزایش دهد.
با این حال، تعیین سن بیولوژیکی همچنان یک کار پیچیده است. در حال حاضر، تعدادی روش برای ارزیابی آن وجود دارد، از جمله پارامترهای فیزیکی، آزمایش خون و ژنوتیپ. به عنوان متخصصان تنظیم عصبی-هورمونی سیستمهای بیولوژیکی، هنوز یک روش دقیق و جامع برای تعیین سن بیولوژیکی وجود ندارد.
تجزیه و تحلیل طول تلومر روش دیگری برای تعیین سن بیولوژیکی است. طبق نظریه تلومر در مورد پیری، کوتاه شدن تلومر یکی از دلایل پیری سلولی است. تحقیق در مورد این پارامتر امکان مقایسه سن بیولوژیکی و تقویمی را فراهم میکند که میتواند به ارزیابی سلامت کلی بدن کمک کند.
با این حال، کارشناسان تأکید میکنند که برای تفسیر صحیح نتایج چنین آزمایشهایی، به متخصصانی با طیف وسیعی از دانش، از جمله ژنتیک، درمان و تغذیه، نیاز است.