به گزارش مجله خبری نگار، مدتهاست که اعتقاد بر این است که سلولهای عصبی نمیتوانند بازسازی شوند. با این حال، مطالعات اخیر نشان میدهد که این کاملاً درست نیست. اگرچه بافت عصبی مانند سایر بافتهای بدن قادر به بازسازی کامل نیست، اما فرآیندهایی وجود دارد که به آن اجازه میدهد تا حدی عملکردهای خود را بازیابی کند.
به گفته Gazeta، مفاهیم «نوروپلاستیسیته» و «نوروژنز» کلید توضیح این پدیده هستند. نوروپلاستیسیته به این معنی است که نورونهای باقیمانده میتوانند عملکردهای سلولهای از دست رفته را بر عهده بگیرند و ارتباطات جدیدی بین خود برقرار کنند. به عنوان مثال، بهبودی پس از سکته مغزی، زمانی که بدن به طور فعال از این مکانیسم برای بازیابی عملکردهای از دست رفته استفاده میکند.
علاوه بر این، در برخی از نواحی مغز، مانند هیپوکامپ، سلولهای بنیادی وجود دارند که میتوانند تقسیم شوند و نورونهای جدید تولید کنند که سیستم عصبی را فعال نگه میدارد. این فرآیند نوروژنز نامیده میشود و نقش مهمی در حفظ سلامت بافت عصبی دارد.
با این حال، عوامل مختلفی مانند فرآیندهای خودایمنی و بیماریهای ژنتیکی میتوانند منجر به تخریب سلولهای عصبی شوند. استرس نیز میتواند تأثیر منفی بر این فرآیند داشته باشد و پیشرفت آن را تسریع کند. بنابراین، یادگیری چگونگی مقابله مؤثر با استرس و احساسات به منظور حفظ سلامت جسمی و روانی بسیار مهم است.