به گزارش مجله خبری نگار، دانشمندان دانشگاه طب سنتی چینی هیلونگجیانگ دریافتهاند افرادی که از وزوز گوش (صدای گوش) رنج میبرند، نسبت به افرادی که این آسیبشناسی را ندارند، نمرات عملکرد شناختی بهطور قابلتوجهی پایینتری دارند. نتایج این مطالعه در مجله Frontiers in Neurology منتشر شده است.
وزوز گوش به احساس زنگ زدن، زمزمه کردن یا سایر صداها در گوش در غیاب منبع صدای خارجی گفته میشود. این مشکل میتواند ناشی از آسیبهای ناشی از دستگاههای شنوایی، فشار خون بالا (ناشی از صدای خون در رگهای تنگ شده)، تغییرات مرتبط با سن، تومورها و آسیبهای جمجمهای-مغزی باشد.
وزوز گوش اغلب با تصلب شرایین، آنوریسم، سرگیجه و سردرد همراه است. به دلیل دشواری ارزیابی عینی، این علامت یکی از دشوارترین وظایف تشخیصی در گوش و حلق و بینی محسوب میشود.
این مطالعه شامل ۶۸۴ نفر بود. همه داوطلبان از نظر وزوز گوش غربالگری شدند و آزمایشهایی برای سنجش تواناییهای شناختی انجام دادند. ابتدا، آزمودنیها AFT، یک آزمون روانی کلامی که در آن فرد باید در مدت زمان کوتاهی تا حد امکان کلمات یک دسته خاص را نام ببرد، را انجام دادند. پس از آن، DSST آغاز شد که در آن باید به سرعت نمادها و اعداد را طبق یک الگوی مشخص مطابقت دهید. این آزمون سرعت پردازش اطلاعات، توجه و هماهنگی بینایی-حرکتی را اندازهگیری میکند.
نتایج نشان داد که شرکتکنندگان مبتلا به وزوز گوش در مقایسه با داوطلبان بدون وزوز گوش، در آزمونها عملکرد بسیار بدتری داشتند. این ارتباط پس از کنترل سایر عوامل مانند سن، تحصیلات و وجود بیماریهای همراه همچنان پابرجا بود.
نویسندگان تأکید میکنند که دادههای جدید، نیاز به تشخیص زودهنگام و رویکردی جامع برای درمان وزوز گوش را تأیید میکنند. به گفته آنها، این آسیبشناسی باید به عنوان یک نشانگر احتمالی اختلال شناختی در نظر گرفته شود.