به گزارش مجله خبری نگار، مجله چاقی خاطرنشان کرد که این مطالعه شامل بیش از ۱۱۰۰ فرد دارای اضافه وزن بود. شرکتکنندگان تحت درمان تغذیهای قرار گرفتند و به مدت سه سال پیگیری شدند. محققان دادههای ژنتیکی شرکتکنندگان و همچنین الگوهای غذایی آنها را با تمرکز بر زمان وعده غذایی اصلی روزانه آنها تجزیه و تحلیل کردند.
نتایج نشان داد که هر ساعت تأخیر در زمان وعده غذایی اصلی منجر به افزایش BMI بیش از ۲ کیلوگرم بر متر مربع در افرادی میشود که خطر ژنتیکی بالایی برای چاقی دارند (بر اساس شاخص PRS-BMI چند ژنی).
در مقابل، افرادی که وعده غذایی اصلی خود را زود (نزدیک به ظهر) میخوردند، بهتر میتوانستند وزنی را که پس از درمان از دست داده بودند، حفظ کنند. این رابطه بین زمان وعدههای غذایی و افزایش وزن در افرادی که خطر ژنتیکی کمی برای چاقی داشتند، مشاهده نشد.
محققان تأکید کردند که زمانبندی وعدههای غذایی تأثیر قابل توجهی بر اثربخشی کنترل وزن دارد، به خصوص برای افرادی که "ژنهای مرتبط با وزن اضافی" دارند. آنها خاطرنشان کردند که خوردن ناهار یا شام دیرهنگام، به خصوص بعد از ساعت ۳ بعد از ظهر یا ۴ بعد از ظهر، ممکن است شانس موفقیت طولانی مدت در کنترل وزن را کاهش دهد.
نویسندگان این مطالعه معتقدند که تنظیم زمان وعدههای غذایی روشی ساده و مؤثر برای پیشگیری و درمان چاقی است و برای افرادی که استعداد ژنتیکی برای افزایش وزن دارند، از اهمیت ویژهای برخوردار است.