به گزارش مجله خبری نگار، به گفته دفتر مطبوعاتی انجمن زیستشناسی تجربی (SEB)، این کشف امکان توسعه روشهایی را برای تسریع بازسازی صخرههای مرجانی آسیبدیده فراهم میکند.
کلمنس فلورین، محقق مرکز علمی موناکو، میگوید:
«ما اطلاعات کمی در مورد چگونگی تأثیر هورمونها بر عملکردهای بیولوژیکی بیمهرگان داریم. آزمایشهای ما نشان داده است که تیروکسین تأثیر مثبتی بر کلسیفیکاسیون مرجانها دارد. اکنون، باید بفهمیم که مرجانها چگونه از این هورمون در محیط طبیعی خود استفاده میکنند.»
به گفته محققان، بومشناسان و زیستشناسان از سراسر جهان به طور فعال در حال توسعه فناوریهایی برای تسریع بازسازی طبیعی صخرههای مرجانی و تشکیل کلونیها هستند. در چند دهه گذشته، در نتیجه امواج گرما، شیوع بیماریها و فعالیتهای انسانی، شاهد کاهش شدید تعداد این بیمهرگان در سواحل استرالیا، دریای کارائیب، دریای سرخ و سایر مناطق اقیانوسی بودهایم.
محققان موناکو پیشنهاد میکنند که تشکیل صخرههای مرجانی را میتوان با تحریک پولیپها برای ساختن فعالتر یک پوسته سخت و آهکی در اطراف خود تسریع کرد. بر اساس این ایده، آنها روشی را توسعه دادند که امکان تزریق مقادیر دقیقی از هورمونها به هر مرجان را فراهم میکند و تأثیر آنالوگهای مختلف هورمون انسانی را بر دو گونه مرجان نرم و سخت که در سواحل دریای مدیترانه و دریای سرخ زندگی میکنند، بررسی کردند.
این آزمایشها نشان داد که کلسیفیکاسیون مرجانها هنگام تزریق تیروکسین به طور قابل توجهی تسریع میشود. این هورمون پیش از این به دلیل نقشش در چرخه زندگی بیمهرگان دریایی مورد مطالعه قرار نگرفته بود، با وجود اینکه نقش آن در تنظیم متابولیسم و رشد و همچنین انتقال یونهای کلسیم در بدن انسان شناخته شده است.
به گفته زیستشناسان، ماهیت تأثیر این هورمون بر پولیپهای مرجانی، نقش مهم و اساسی آن را در زندگی همه موجودات چند سلولی نشان میدهد. محققان امیدوارند در آینده فرآیندهای سلولی مرتبط با تأثیر این هورمون بر پولیپهای مرجانی را با هدف توسعه روشی برای تسریع بازسازی مرجانها و افزایش رشد کلونیهای مرجانی نرم و سخت در زیستگاههای طبیعی آنها، بررسی کنند. این امر میتواند به کاهش خطر ناپدید شدن آنها به دلیل گرمایش جهانی و فعالیتهای انسانی کمک کند.