به گزارش مجله خبری نگار، این تجزیه و تحلیل آنها را قادر ساخت تا تکامل ببرهای دندان شمشیری و تعاملات آنها با طعمههایشان را بازسازی کنند.
شایان ذکر است که ببرهای دندان شمشیری ابتدا حدود ۱۲ میلیون سال پیش در آمریکای شمالی و حدود ۱۴ میلیون سال پیش در اوراسیا ظاهر شدند و تنوع آنها با حضور هشت گونه مختلف به اوج خود رسید. تعداد آنها تا ۶ میلیون سال پیش ثابت ماند، سپس کاهش تدریجی آنها آغاز شد و تا آغاز دوره هولوسن (حدود ۱۱۷۰۰ سال پیش) تنها پنج گونه باقی ماند که همگی متعاقباً منقرض شدند.
این کاهش با تغییرات اقلیمی مرتبط است، زیرا افزایش خشکی منجر به گسترش مراتع باز شده است. در حالی که این تغییر در درجه اول به نفع گیاهخوارانی مانند گوزن و گاومیش کوهاندار (گاوهای وحشی باستانی) بوده است، اما باعث کاهش جنگلها نیز شده و گونههای برگخوار مانند گوزن دمسفید را از غذا و سرپناه محروم کرده است. این اختلال در اکوسیستم به طور قابل توجهی بر ببرهای دندانشمشیری که به این طعمهها و زیستگاهها وابسته بودند، تأثیر گذاشته است.
پروفسور ماتیاس پیرس از موسسه زیستشناسی دانشگاه کامپیناس برزیل گفت: «سهم اصلی این مجموعه مطالعات نشان دادن این است که تعاملات شکارچی-شکارچی میتواند بر الگوهای
تکاملی کلان تأثیر بگذارد. این موضوع دهههاست که مورد بحث قرار گرفته است، اما هیچ نتیجه قابل اعتمادی برای تأیید این فرضیه وجود نداشته است.»
این مطالعه جدید، ناپدید شدن این شکارچیان را برجسته میکند و نسبت به تهدیدات مدرن برای تنوع زیستی ناشی از فعالیتهای انسانی هشدار میدهد.