به گزارش مجله خبری نگار، این تغییرات فیزیولوژیکی بر عملکردهای شناختی مانند یادگیری، حافظه و سرعت پردازش اطلاعات تأثیر منفی میگذارند و بسیاری را بر آن میدارند که به دنبال اقدامات پیشگیرانه باشند.
شکی نیست که دستورالعملهای سنتی مانند حفظ رژیم غذایی متعادل، فعالیت بدنی منظم، خواب کافی، مدیریت سطح استرس و حفظ یک زندگی اجتماعی فعال، سنگ بنای حفظ سلامت مغز هستند. با این حال، در کنار این عادتها، روشهای کمتر رایج میتوانند به طور غیرمستقیم ذهن را تحریک کنند، مانند یادگیری یک ساز موسیقی جدید، تلاش برای نوشتن با دست غیرغالب یا حتی تغییر مسیر معمول در رفت و آمد به خانه برای وادار کردن مغز به توجه و تشکیل مسیرهای عصبی جدید.
در این زمینه، کوین وودز، متخصص علوم اعصاب و مدیر علمی Brain-fm، پلتفرمی متخصص در موسیقیهای محرک مغز، سه روش غیرمعمول، اما مؤثر برای تقویت سلامت مغز ارائه میدهد که میتوان آنها را به راحتی و بدون هیچ تلاشی در برنامه روزانه خود گنجاند:
اگرچه مکانیسم عمل آن به طور کامل شناخته نشده است، مطالعات نشان میدهد که جویدن، جریان خون را به نواحی حیاتی مغز مانند قشر جلوی مغز و هیپوکامپ که مسئول حافظه و یادگیری هستند، افزایش میدهد.
این جریان اضافی نه تنها سلولها را با اکسیژن و گلوکز تغذیه میکند، بلکه ممکن است تمرکز را بهبود بخشیده و استرس را کاهش دهد.
وودز توصیه میکند آدامسی را انتخاب کنید که طعم ماندگاری داشته باشد و سریع حل نشود و برای حفظ سلامت دندانها، مطمئن شوید که بدون قند باشد.
اما نکته تعجب آور در مطالعه اخیری نهفته است که نشان داد جویدن اجسام سخت مانند خودکارهای چوبی، برخلاف جویدن آدامس، سطح آنتی اکسیدان گلوتاتیون را در مغز افزایش میدهد. البته این روش غیرمتعارف است و ممکن است نگرانیهایی را در مورد آسیب به دندانها یا سیستم گوارش ایجاد کند، بنابراین آدامس سنتی همچنان امنترین گزینه است.
این تمرین که به عنوان «راه رفتن معکوس» شناخته میشود، نه تنها تعادل را بهبود میبخشد و عضلات کمر و پا را تقویت میکند، بلکه تواناییهای شناختی را نیز افزایش میدهد. وودز توضیح میدهد که راه رفتن به عقب، مغز را مجبور میکند تا برای پردازش اطلاعات بصری و حرکتی تلاش بیشتری انجام دهد و نواحی مسئول برنامهریزی و حافظه را فعال کند.
مطالعات به مبتدیان توصیه میکنند که در فضاهای امن و بدون مانع شروع کنند، بدن خود را صاف نگه دارند و ابتدا روی حرکت انگشتان پا تمرکز کنند.
شاید ساده به نظر برسد، اما زمزمه یا زمزمه کردن منظم، عصب واگ را که مغز را به قلب، ریهها و دستگاه گوارش متصل میکند، تحریک میکند. این تحریک به کاهش استرس و افزایش تولید اکسید نیتریک کمک میکند که گردش خون مغزی را بهبود میبخشد. وودز اضافه میکند که مطالعات روی اعضای گروه کر، بهبود عملکرد شناختی را نشان داده است، زیرا تنفس کنترلشده هنگام آواز خواندن، شبکههای عصبی مرتبط با توجه را تقویت میکند.
وودز تأکید میکند که تنوع پاسخها در بین افراد، تجربه شخصی را ضروری میکند. آنچه مغز یک نفر را فعال میکند ممکن است برای دیگری مؤثر نباشد. بنابراین، او توصیه میکند به سیگنالهای بدن خود گوش دهید و مرتباً این تکنیکها را آزمایش کنید تا هر فرد بتواند تشخیص دهد چه چیزی برای او مؤثر است.
منبع: نیویورک پست