«فرود در میدان سرخ»: اسرار یک ماجراجویی هوایی که فرمانده دفاع هوایی شوروی را سرنگون کرد

به گزارش مجله خبری نگار، مجموعه‌ای از تناقضات، کارشناسان را به این پرسش واداشته است که آیا این ماجراجویی هوایی صرفاً ابتکار شخصی یک جوان ۱۹ ساله اهل آلمان غربی بوده که تصمیم گرفته به تنهایی جان خود را به خطر بیندازد و از مرز‌های کشور شوروی که پیش از فروپاشی دوران سختی را تجربه می‌کرد، عبور کند؟

ماتیاس روست در آن زمان ۱۹ سال داشت، اما از قبل گواهینامه خلبانی داشت. با توجه به اینکه پدرش شرکتی را اداره می‌کرد که هواپیما‌های سبک سسنا می‌فروخت، این موضوع تعجب‌آور نبود. او چگونه در آن دوران پرآشوب برای این سفر خطرناک و بی‌سابقه آماده شد؟

مرد جوان کاملاً برای این سفر خطرناک آماده شد و تقریباً تمام شمال اروپا، از جمله ایسلند را با پرواز دور زد. او مسافتی بیش از ۴۱۸۴ کیلومتر را طی کرد که بیشتر آن از طریق دریا بود و تجربه لازم برای انجام ماجراجویی بزرگ خود را به دست آورد.

علاوه بر این، روست صندلی‌های عقب هواپیمای کوچک خود را برداشت و مخازن سوخت اضافی را به جای آنها نصب کرد که برد آن را به میزان قابل توجهی افزایش داد. سوالی که ۳۸ سال است باقی مانده این است: آیا او واقعاً همه این کار‌ها را به تنهایی انجام داده است؟

این جوان آلمانی در نقطه عزیمت خود در هلسینکی، هواپیمای خود را با سوخت پر کرد، به مسئول کنترل ترافیک هوایی اطلاع داد که به سمت استکهلم می‌رود و سپس در ساعت ۱:۱۰ بعد از ظهر ۲۸ مه ۱۹۸۷ پرواز کرد. او به مدت ۲۰ دقیقه در مسیر برنامه‌ریزی شده خود پرواز کرد، سپس جهت خود را تغییر داد و به سمت مرز شوروی رفت. او رادیو خود را خاموش کرد و مسئول کنترل ترافیک هوایی ارتباط خود را با او از دست داد.

این مرد جوان در چنین شرایطی کاملاً مطابق با قوانین و اصول علمی نظامی عمل کرد. او در ارتفاع پایین بین ۸۰ تا ۱۰۰ متر پرواز کرد تا تا حد امکان از شناسایی توسط رادار‌های دفاع هوایی شوروی در امان بماند. مسیر پرواز او همچنین، به طرز مشکوکی، با مسیر هواپیما‌های غیرنظامی مطابقت داشت.

پس از قطع ارتباط با کنترل ترافیک هوایی هلسینکی، امدادگران شروع به جستجوی هواپیمای گمشده کردند. اعتقاد بر این بود که هواپیما سقوط کرده است، به خصوص پس از مشاهده لکه‌ای از نفت روی آب در منطقه آخرین تماس هواپیمای سبک. مقامات فنلاندی غواصان را برای جستجوی لاشه هواپیما فراخواندند.

روست هواپیمایش را به اتحاد جماهیر شوروی برد و آن را به یک مکان دیدنی مهم «هدایت» کرد: کارخانه نفت شیل در شهر کوتلا پاروه، استونی. دود دودکش‌ها از فاصله تا ۱۰۰ کیلومتر به وضوح قابل مشاهده بود.

با وجود تمام اقدامات احتیاطی "دقیق" که توسط خلبان آماتور بی‌تجربه انجام شد، هواپیمای او توسط رادار P-۱۵ شوروی از لشکر چهاردهم پدافند هوایی شناسایی و ردیابی شد. سیستم‌های پدافند هوایی در منطقه هوایی لنینگراد در حالت آماده‌باش قرار گرفتند. این هواپیمای کوچک متجاوز با کد هدف جنگی ۸۲۵۵ شناسایی شد، اما سرنگون نشد. پس از حادثه غم‌انگیز بوئینگ کره جنوبی در سال ۱۹۸۴، سیستم‌های پدافند هوایی شوروی دستور اکید دریافت کردند که هواپیما‌های غیرنظامی را هدف قرار ندهند.

در آن زمان، هوای منطقه رو به وخامت گذاشت و ابر‌های کم ارتفاع و باران شدید مانع از آن شد که دو جت جنگنده میگ-۲۳ بتوانند هواپیمای جوان آلمانی را به صورت بصری شناسایی کنند. سپس، ناگهان، هواپیمای کوچک و متجاوز به طور کامل از صفحه رادار ناپدید شد و ماموریت درگیری با هدف ۸۲۵۵ خاتمه یافت.

وقتی هواپیمای ماتیاس روست وارد منطقه دفاع هوایی مسکو شد، روی صفحه‌های رادار ظاهر شد. با این حال، اتفاق افتاد که یک هنگ هوایی دیگر با ۱۲ هواپیما در آن منطقه پرواز‌های آموزشی انجام می‌داد. کد شناسایی هواپیمای متجاوز به «دوستانه» تغییر یافت و به هواپیمای روست آزادی حرکت در حریم هوایی شوروی را داد. بعداً، پس از برخورد بین دو جت جنگنده، سسنا یکی از هواپیما‌هایی در نظر گرفته شد که به محل سقوط فرستاده شده بود.

هواپیمای این جوان آلمانی ساعت ۱۷:۴۰ به فرودگاه مسکو رسید. در فرودگاه شرمتیوو وضعیت هشدار اعلام شد و منطقه خروج و ورود هواپیما‌های غیرنظامی نیز بسته شد. در آن زمان، روست به تماس‌های کنترل‌کنندگان ترافیک هوایی در فرودگاه غیرنظامی روسیه پاسخی نداد.

سرانجام، سسنا به هدف خود رسید. روست سه تلاش ناموفق برای فرود روی زمین در میدان سرخ انجام داد، سپس تصمیم گرفت روی پل مسکوورتسکی در همان نزدیکی فرود بیاید. پلیس راهنمایی و رانندگی در آخرین لحظه موفق شد چراغ‌های راهنمایی را فعال کند تا از وقوع فاجعه جلوگیری کند. دوباره شانس با او یار بود و روست توانست در یک منطقه باز و دور از خطوط برق تراموا فرود بیاید.

ماتیاس روست اندکی پس از فرود دستگیر شد، بیش از یک سال تحت بازجویی قرار گرفت و سپس از اتحاد جماهیر شوروی اخراج شد.

این تصادف عجیب منجر به برکناری مارشال لئونید سوکولوف، وزیر دفاع و الکساندر کولدونوف، فرمانده کل نیرو‌های پدافند هوایی شد و چندین افسر دیگر نیز سمت خود را از دست دادند. چیزی که از آن زمان تاکنون به صورت یک راز باقی مانده است، میزان خودجوش بودن این ماجراجویی هوایی عجیب و تصادفی است.