به گزارش مجله خبری نگار، این مطالعه بر روی یک وسیله نقلیه بنزینی مجهز به فیلتر ذرات دوده (GPF) متمرکز بود که انتشار ذرات جامد را به میزان قابل توجهی کاهش میدهد. انتشار گازهای خروجی تازه هیچ اثر سمی قابل توجهی بر سلولهای ریه انسان نشان نداد. با این حال، پس از قرار گرفتن در معرض "پیری فتوشیمیایی"، یک فرآیند دگرگونی طبیعی که توسط نور خورشید و اکسیدانهای جوی ایجاد میشود، سمیت به میزان قابل توجهی افزایش مییابد.
دود حاصل از احتراق خورشیدی باعث آسیب شدید DNA و استرس اکسیداتیو در سلولهای سرطانی آلوئولار و سلولهای اپیتلیال برونش طبیعی میشود. این سمیت نه تنها از آئروسلهای آلی و معدنی ثانویه، بلکه از ترکیبات آلی فرار حاوی اکسیژن، مانند کربونیلها، که در جو تشکیل میشوند، نیز ناشی میشود.
این نتایج به یک شکاف بزرگ در روشهای فعلی آزمایش انتشار گازهای گلخانهای و سیستمهای کنترل اشاره دارد. ماتیلد دِ لاواله، محقق مرکز هلمهولتز در مونیخ، گفت: «استاندارد یورو ۶ d در حال حاضر انتشار کم گازهای گلخانهای در اگزوز را تضمین میکند، اما تحولات شیمیایی که گازها در جو متحمل میشوند را در نظر نمیگیرد.» «تحقیقات ما نشان میدهد که ما با نادیده گرفتن تغییرات در اگزوز پس از انتشار آن در محیط، بخش مهمی از تصویر را از دست میدهیم.»
هندریک سیه، شیمیدان تحلیلی از دانشگاه روستوک، گفت: «بین آزمایشهای آزمایشگاهی انتشار گازهای گلخانهای و رفتار واقعی آنها در جو، شکاف آشکاری وجود دارد. اگر آنچه را که پس از انتشار برای گازهای خروجی اتفاق میافتد در نظر نگیریم، خطر دست کم گرفتن تأثیر واقعی آلودگی حمل و نقل بر سلامت را به جان میخریم.»
آلودگی هوا همچنان یکی از مهمترین تهدیدات برای سلامت انسان است و خطر بیماریهای تنفسی و قلبی عروقی، سرطان و مرگ زودرس را افزایش میدهد. این واقعیت که حتی سازگارترین خودروهای بنزینی با محیط زیست نیز میتوانند سمی باشند، نشان میدهد که نیاز به بازنگری استانداردها برای در نظر گرفتن آلایندههای اولیه و ثانویه وجود دارد.
نتایج این مطالعه در مجله علمی Science Advances منتشر شد.