به گزارش مجله خبری نگار، واریس یک بیماری پاتولوژیک است که در آن رگها تغییر شکل داده و گشاد میشوند و گرههای مشخص و خطوط سینوسی روی سطح پوست تشکیل میدهند. یک متخصص رگشناسی در مصاحبهای با نشریه "Bloknot" مکانیسمهای توسعه این بیماری و عوامل خطر بروز آن را آشکار کرد.
روند بالا آمدن خون وریدی در بدن انسان با تعامل سه مکانیسم کلیدی تضمین میشود. اولین مورد فشار منفی در دهلیز راست است. دومی کار دریچههای وریدی به همراه پمپ عضلانی است که با حرکت فعال میشود. سومی پمپ دیافراگمی است که در هنگام تنفس اختلاف فشار در حفرههای سینه و شکم ایجاد میکند.
وضعیت ایستاده انسان به دلیل تأثیر مداوم جاذبه، فشار اضافی بر سیستم وریدی وارد میکند. این امر، همراه با تغییرات وابسته به سن و استعداد ارثی، میتواند منجر به ایجاد واریس شود.
از جمله عوامل تحریککننده میتوان به پوشیدن منظم کفشهای پاشنه بلند، وزن اضافی بدن و فعالیتهای حرفهای مرتبط با ایستادن طولانی مدت اشاره کرد. یک گروه در معرض خطر ویژه، کارگران فیزیکی درگیر در وزنهبرداری و همچنین ورزشکاران ورزشهای قدرتی هستند.
زنان به دلیل نوسانات هورمونی، به ویژه در دوران بارداری و یائسگی، بیشتر از مردان در معرض ابتلا به واریس هستند. در مردان، این بیماری ممکن است به دلیل دیوارههای قویتر رگها کمتر قابل توجه باشد، اما خطر ابتلا به آن با چاقی و سیگار کشیدن افزایش مییابد.
این بیماری چهار مرحله از رشد را طی میکند: از علائم خفیف با بیرونزدگی جزئی رگها تا نارسایی مزمن وریدی با ظهور زخمهای تروفیک. در عین حال، فعالیت بدنی همچنان یک عنصر مهم پیشگیری است، اما نیاز به رویکردی محتاطانه دارد. ورزش متوسط توصیه میشود: پیادهروی، شنا، یوگا.
درمان واریس شامل روشهای محافظهکارانه مانند فشردهسازی درمانی و فلبوتونیک و همچنین روشهای تهاجمی - اسکلروتراپی و لیزر درمانی است. در موارد شدید، از برداشتن جراحی رگهای آسیبدیده استفاده میشود، به خصوص اگر خطر ترومبوز وجود داشته باشد یا درمان محافظهکارانه بیاثر باشد.