به گزارش مجله خبری نگار، دانشمندان مرکز علوم جنوبی آکادمی، نتایج مطالعهای را ارائه کردند که میتواند به بهبود دقت پیشبینی زلزله کمک کند. محققان بر شناسایی یک شاخص مکانیکی که مقدم بر فعالیت لرزهای است، تمرکز کردند که همان تغییر شکل سطح زمین به شکل بالا و پایین رفتن بخشهایی از پوسته زمین تحت تأثیر تنشهای افقی است.
محققان مدلی از یک صفحه سنگی انعطافپذیر را که در لبههایش تحت تنش قرار دارد، مطالعه کردند. معلوم میشود که وقتی به سطح فشار خاصی میرسد، پایداری خود را از دست میدهد و به شکل موج سینوسی درمیآید. دادههای بهدستآمده توسط محققان نشان داد که سطح زمین در برخی مناطق در حال بالا آمدن و در برخی دیگر در حال فرونشست است که میتواند مقدمهای برای وقوع زلزله باشد.
دکتر والری شستوپالوف، محقق ارشد مرکز علمی جنوبی، گفت: «ما بررسی کردیم که چگونه سطح زمین قبل از زلزله به دلیل فشردهسازی پوسته بالا میآید.» «ما بخشی را انتخاب کردیم که از آناپا تا تمریوک امتداد دارد و نتایج اندازهگیری حرکت زمین با استفاده از GPS نشان داد که برخی نقاط بالا میآیند در حالی که برخی دیگر پایین میروند. این شبیه موج است. به عنوان مثال، وقتی یک فرش از دو طرف فشرده میشود، در چینها جمع میشود. همین مورد در اینجا مشاهده میشود - پوسته زمین در شبه جزیره تامان به دلیل فشار صفحه دریای سیاه از جنوب به شکل «آکاردئون» فشرده شده است. این میتواند نشانهای از یک زلزله قریبالوقوع باشد. پیشبینی زلزله کار بسیار دشواری است و دانشمندان صدها سال است که در تلاش برای حل این مشکل هستند.»
محاسبات نظری نشان میدهد که وقتی چگالی صفحه ۲۵۰۰ کیلوگرم بر متر مکعب و ضخامت لایه رسوبی ۵ تا ۱۰ کیلومتر باشد، طول موج بحرانی میتواند بین ۱۲۱ تا ۲۰۴ کیلومتر باشد. فاصله بین آناپا و تمریوک ۴۴ کیلومتر است که نیم موجی با انحنای سینوسی است.