آزمایش امیدوارکننده "زمان ایده آل" برای استفاده از دستگاه استنشاقی پیشگیرانه آسم را تعیین می‌کند

به گزارش مجله خبری نگار، این کارآزمایی تاثیر زمان بندی مصرف کورتیکواستروئید استنشاقی (بکلومتازون (beclomethasone) را ارزیابی کرده و نحوه ارتباط آن را با کنترل نشانه‌های آسم شبانه تعیین کرد.

این مطالعه که در مجله Breastax منتشر شده است، بر این فرضیه متمرکز است که زمان درمان با ساعت بیولوژیکی بدن مطابقت دارد - روشی که به عنوان "درمان زمانی" شناخته می‌شود - می‌تواند اثربخشی دارو‌ها را بدون افزایش عوارض جانبی آنها افزایش دهد.

از آنجایی که حملات کشنده آسم اغلب در شب رخ می‌دهد، محققان این فرضیه را مطرح کرده‌اند که تنظیم زمان دوز روزانه ممکن است علائم شبانه را کاهش دهد، به خصوص اگر دوز در زمانی داده شود که سلول‌های ایمنی بالاترین پاسخ را به دارو نشان می‌دهند.

این کارآزمایی شامل ۲۵ بزرگسال بین سنین ۱۸ و ۶۵ سال، همگی مبتلا به آسم مزمن خفیف تا متوسط، مبتلا به آلرژی‌های تنفسی شایع (مانند آلرژی به گرد و غبار، موی گربه، یا گرده) بود.

شرکت کنندگان به طور تصادفی به ۳ رژیم مختلف از یک دارو (بکلومتازون (beclomethasone)، هر کدام به مدت ۲۸ روز، با وقفه بین دو تا سه هفته اختصاص داده شدند.

رژیم‌های درمانی شامل موارد زیر بودند:

• یک دوز روزانه (۴۰۰ میکروگرم) در صبح بین ۸ تا ۹ صبح.
• یک دوز روزانه در ظهر بین ساعت ۳ تا ۴ بعد از ظهر.
• دو دوز روزانه (۲۰۰ میکروگرم در هر دوز) صبح و عصر.

در طول مطالعه، عملکرد ریه، شاخص‌های التهابی و سطح کورتیزول هر ۶ ساعت یکبار در یک دوره ۲۴ ساعته در ابتدا و انتهای هر دوره درمان اندازه گیری شد.

بیست و یک نفر کل آزمایش را تکمیل کردند و الگو‌های خواب و بیداری آنها برای جلوگیری از تغییر در ساعت بیولوژیکی آنها مشابه بود.

اندازه گیری‌ها نشان دادند که همه رژیم‌های دوزبندی منجر به بهبود عملکرد ریه در طول شب شدند، اما زمان بندی دوز تفاوت آشکاری را ایجاد کرد. یک دوز روزانه در ظهر بیشترین بهبودی را در عملکرد ریه به ویژه در ساعت ۱۰ شب ثبت کرد. این دوز همچنین بیشترین سرکوب علائم التهاب را در مجاری تنفسی در ساعات شب، به ویژه در ساعت ۱۰ شب و ۴ صبح، زمانی که علائم آسم معمولا در اوج خود هستند، نشان داد.

در این زمان هیچ عارضه جانبی بر سطوح کورتیزول خون ثبت نشد، که نشان می‌دهد هیچ عارضه جانبی اضافی مرتبط با عملکرد آدرنال وجود ندارد، که یک نگرانی عمده در درمان طولانی مدت با کورتیکواستروئید است.

علیرغم نتایج اولیه دلگرم کننده، محققان خاطرنشان کردند که تعداد محدود شرکت کنندگان و مدت زمان کوتاه مطالعه نیاز به آزمایش‌های بالینی گسترده تری برای تأیید اثربخشی واقعی این رویکرد دارد.

در سرمقاله همراه با این مطالعه، دو متخصص تنفسی اظهار داشتند که زمان ظهر تأثیر واضحی بر بهبود علائم عمومی بیماران نشان نمی‌دهد، با اشاره به اینکه شرکت کنندگان قبلا علائم نسبتا خفیفی در ابتدای مطالعه داشتند.

او همچنین هشدار داد که استفاده عملی از این زمان بندی ممکن است با چالش‌هایی مواجه شود، با توجه به اینکه تعداد زیادی از بیماران آسم در پایبندی روزانه به استفاده از اسپری‌های استنشاقی مشکل دارند و محدود کردن آنها به یک زمان خاص در روز ممکن است تعهد درمانی را پیچیده‌تر کند.

با این حال، آنها این رویکرد درمانی را گامی امیدوارکننده می‌دانند، به ویژه برای بیماران مبتلا به آسم شدیدتر، زیرا بهبود اندک در بیومارکر‌ها می‌تواند تأثیر قابل توجهی بر کیفیت زندگی آنها داشته باشد و احتمال حملات حاد را کاهش دهد.

منبع: مدیکال اکسپرس