به گزارش مجله خبری نگار،یونجه یکی از گیاهان دارویی بسیار مهم است که دانه، برگ، ساقه و ریشه آن در درمان بسیاری از بیماریها استفاده میشود. این گیاه دارای طبع معتدل و ویتامینهای A و K، پتاسیم، کلسیم، فیبر، آهن، منیزیم، منگنز، سدیم و فسفر است. یونجه دارای خواص بیشماری مانند کاهش خطر ابتلا به سرطان، بهبود عملکرد قلب، تقویت سیستم گوارشی و کنترل قند خون میباشد. از آن جایی که یونجه دارای خاصیت ادرار آور است، به کنترل قند بدن کمک میکند و مانع افزایش آن میشود.
یونجه گیاهی است علفی و چند ساله که ارتفاع آن تا یک متر میرسد. برگهای آن دارای سه برگچهی نوک تیز، سبز رنگ و بیضی شکل است. گلهای یونجه به شکل سنبله و به رنگ بنفش تیره یا آبی روشن است. میوهی یونجه مانند صدف و دانهی داخل آن مانند لوبیا ولی کوچکتر از آن است. یونجه ریشهای بسیار عمیق دارد و تا سه متر به داخل زمین نفوذ میکند، بنابراین منبع ویتامینها و مواد معدنی است که از خاک میگیرد. یونجه در ایران در مناطق مرکزی و جنوبی به مقدار بسیار زیاد کشت میشود. پرورش این گیاه در قدیم برای تهیه علوفه چهار پایان بوده ولی در حال حاضر به علت دارا بودن مواد مغذی به مصرف غذایی نیز میرسد. برای مثال در کشور چین و روسیه از برگهای نازک یونجه مانند سبزی خوراکی استفاده میکنند.
یونجه از نظر طب قدیم ایران گرم است، البته یونجهی تازه گرم وتر و خشک شدهی آن گرم و خشک است.
مواد و محتویات مقدار در ۱۰۰ گرم مواد و محتویات مقدار در ۱۰۰ گرم
انرژی ۲۳ کیلو کالری چربی تام ۰/۶۹ گرم
پروتئین ۳/۹۹ گرم کربوهیدرات ۲/۱ گرم
قند ۰/۱۸ گرم فیبر غذایی ۱/۹ گرم
سدیم ۹ میلیگرم پتاسیم ۷۹ میلیگرم
کلسیم ۳۲ میلیگرم فسفر ۷۰ میلیگرم
آهن ۰/۹۶ میلیگرم منیزیم ۲۷ میلیگرم
منگنز ۰/۱۸۸ میلیگرم نیاسین ۰/۴۸۱ میلیگرم
ویتامین A ۱۵۵ واحد ویتامین K ۳۰/۶ میکروگرم
یونجه سرشار از ویتامینهای C، E، A و K و همچنین دارای آمیلاز، آنزیم مخصوص هضم مواد نشاستهای میباشد. آنزیمهای بسیاری در یونجه یافت میشود. به عنوان مثال میتوان از امولسین، اینورتاز و پکتیناز نام برد. یونجه دارای حدود بیست درصد پروتئین است. پروتئینهای موجود در یونجه عبارتند از: لیزین، آرژینین، هیستیدین، آدنین، فنیل آلانین، آسپاراژین و سیستین، یونجه دارای اسید فسفریک نیز هست. منیزیم، آهن و مقدار جزئی آرسنیک و سیلیس نیز در یونجه وجود دارد؛ بنابراین یونجه از نظر مواد غذایی بسیار قوی است و غذای خوبی برای انسان و حیوانات است.
یونجه از نظر این که دارای بسیاری از مواد معدنی میباشد، شیرهی آن برای بچههایی که در حال رشد هستند و استخوان بندی محکمی ندارند، بسیار مفید است، زیرا استخوانها را تقویت و رشد را تسریع میکند.
یونجه ملین است.
یونجه دو برابر اسفناج آهن دارد، بنابراین خون ساز است و برای کسانی که به کم خونی مبتلا هستند، داروی مفیدی است.
یونجه به علت دارا بودن مواد آهکی، برای درمان بیماری راشیتیسم به کار میرود.
عوارض کمبود ویتامین C با خوردن یونجه از بین میرود.
خون را تصفیه کرده و کلسترول را کاهش میدهد.
تخم یونجه قاعده آور است. برای این منظور تخم یونجه را به صورت دم کردهی مصرف کنید.
خوردن دم کردهی تخم یونجه، درمان کنندهی اسهال است.
دم کردهی تخم یونجه برای نرم کردن سینه و تسکین سرفه، مؤثر است.
کوبیدهی یونجه به سرعت زخم را التیام داده و از خونریزی جلوگیری میکند.
از الیاف یونجه در صنعت تهیه کاغذ استفاده میشود.
از عصارهی یونجه در مواد پختنی، کیک، مواد فریز شدنی غذایی، ژلاتینها و گوشت استفاده میشود.
مصرف زیاد یونجه موجب نفخ میشود.
مانند هر گیاه میتواند یک واکنش آلرژیک به وجود آورد. بنابر این افرادی که مستعد ابتلا به آلرژی هستند، باید هنگام استفاده از یونجه و محصولات یونجه در هر شکل احتیاط کنند.
همچنین در منع استفاده از یونجه در بیماریهای خود ایمنی، مشکلات کیسه صفرا و پانکراتیت نیز وجود دارد.
یکی از مصارف دارویی یونجه که جهت رفع اختلالات استخوان بندی به کار میرود این است که مقدار ۳۰۰ گرم یونجه خشک را در ۱۰۰۰ گرم آب بجوشانند تا به حدی که مایع به نصف تقلیل یابد سپس آن را با فشار صاف نموده با افزودن ۹۰۰ گرم قند، به صورت شربت در آورند. مقدار مصرف این شربت برای اطفال ۲۰۰ تا ۳۰۰ گرم در روز است.
بهترین طریقهی استفاده از یونجه، جوانهی آن است که به نام جوانهی آلفا نیز معروف است. یونجه را به صورت تازه و یا جوانهی آن را با سالاد میل کنید. جوانهی یونجه را به صورت بسته بندی شده میتوانید از سوپرمارکتها خریداری کنید.
منبع: اینفو گیاهی