به گزارش مجله خبری نگار، روش جدید که از تصویربرداری رزونانس مغناطیسی برای اندازه گیری حرکت هوا در داخل ریهها استفاده میکند، امکان تشخیص زودهنگام بدتر شدن عملکرد ریه را فراهم میکند و پزشکان را قادر میسازد تا تصمیمات درمانی دقیقتر و سریع تری بگیرند.
این تکنیک به استفاده از گاز خاصی به نام پرفلوئوروپروپان متکی است که میتواند با استفاده از دستگاه MRI ردیابی شود، جایی که بیماران با خیال راحت این گاز را استنشاق میکنند، تا حرکت هوا را در داخل ریهها در حین تنفس تجسم کند. از طریق این سواب ها، پزشکان میتوانند ببینند که گاز به ریهها کجا میرسد و به ارزیابی کارایی ونتیلاسیون در نواحی مختلف ریه کمک میکند.
پروفسور پیت تیلوال، رهبر پروژه و استاد فیزیکام آر آی در دانشگاه نیوکاسل، گفت: "اسکنهای ما مناطقی را با تهویه نامنظم در افراد مبتلا به بیماری ریوی نشان میدهد. همچنین به ما امکان میدهد ببینیم کدام قسمتها با درمان بهبود مییابند. به عنوان مثال، ما میتوانیم تهویه بهبود یافته در ریههای بیمارانی که داروهای آسم دریافت میکنند را کنترل کنیم و ببینیم کدام قسمت از ریههای آنها قادر به حرکت هوا با هر تنفس بهتر است.
با استفاده از این تکنیک، تیم توانست قسمتهایی را که در حین تنفس به درستی به هوا نمیرسند، تشخیص دهند. با شناسایی مناطقی که به خوبی تهویه میشوند و مناطقی که مشکل دارند، پزشکان میتوانند تاثیر بیماریهای ریوی مانند آسم و بیماری انسدادی مزمن ریه (COPD) را ارزیابی کنند. این فناوری همچنین اجازه میدهد تا تغییرات در ونتیلاسیون پس از درمان با استفاده از برونکودیلاتورهایی مانند سالبوتامول نظارت شود و توانایی آنها را برای ارزیابی اثربخشی درمان در زمان واقعی افزایش دهد.
این تکنیک همچنین در مطالعهای که در مجله JHLT Open منتشر شد، شامل بیماران پیوند ریه استفاده شد، جایی که تیم یک روش تصویربرداری اضافی برای نظارت بر تغییرات عملکرد ریه در این بیماران ایجاد کرد. این تیم ریههای بیماران پیوندی را با PFG اسکن کردند تا تغییراتی را شناسایی کنند که ممکن است نشان دهنده "رد مزمن" ریه پیوندی باشد، یک مشکل رایج که در آن سیستم ایمنی به ریه پیوندی حمله میکند.
پروفسور اندرو فیشر، استاد پزشکی پیوند تنفسی در دانشگاه نیوکاسل، گفت: "ما امیدواریم که این تکنیک جدید به ما امکان دهد تغییرات در ریههای پیوندی را قبل از ظاهر شدن علائم آسیب در آزمایشهای تنفسی سنتی تشخیص دهیم. این ما را قادر میسازد تا درمان را زودتر شروع کنیم و به حفظ ریه پیوندی و محافظت از آن در برابر آسیب بیشتر کمک کنیم.
این روش باعث بهبود مدیریت بالینی گیرندگان پیوند ریه و بیماران مبتلا به بیماریهای مزمن ریوی میشود.
منبع: Medical Express